United States or Ireland ? Vote for the TOP Country of the Week !


Windekind schudde minachtend het omkranste hoofdje. 'Hij kent mij niet, de zon, de vogelen, de bloemen evenmin. Het is alles logen wat hij zegt. De menschen luisterden allen zeer aandachtig. De dikke juffrouw, die op het blauwe klokje zat, begon verscheiden malen te huilen en wischte de tranen met haar rokslip af, omdat zij haar zakdoek niet gebruiken kon.

Laat ons het zeldzaam voorrecht smaken, nog bij ons leven de vrucht van ons lijden en strijden te zien; deze zal zijn: de verwezenlijking van Salims ideaal. Moge God onze bede verhooren. Salim zelf weet van dit alles niets; hij weet niet eens, dat wij bestaan.

Hierbij voegen de rijken, naar voorvaderlijk gebruik, armbanden, en als borstsieraad gouden en zilveren haken en platen, van niet geringe waarde. En dit alles betreft nog slechts de vrouwen uit het volk.

In het minst niet! Zij is in de eerste plaats een vrouw van gemoed, en je zult bij haar nog een kleine Engelsche en een geheele familie vinden, waarvoor zij zorgt." "Dus zoo'n beetje philantropie?" "Je wilt in alles iets slechts zien. Geen philantropie, maar het komt uit het hart.

Er was aan boord eene plaats voor adelborst opengekomen, die de commandant mij aanbood. Vol blijdschap nam ik die aan, te meer daar ik vernomen had, dat ons fregat deel zoude uitmaken van de op handen zijnde Schelde-expeditie. Voor dezen nieuwen tocht was in Portsmouth en in Spithead alles druk in de weer. Het krioelde aan den wal van soldaten en in de havens van transportvaartuigen.

Al is hervonden voor een wijle, geloof en kennis, weer weet ik, hoe alles goed is wat is, om Godswil. Van uit uw doodsrust beweegt ge dan de leevenden van uit uw zaligdom zendt gij de roozen uwer goedheid nog. Met zacht verwonden windselen stelpt gij mijn bloeden, liefelijk omstrengelen de melodieën mijne ziel.

Mina is reddeloos verloren, zij zal gefolterd worden, omdat ik haar liefheb," en op heeschen toon smeekt hij Guy: "Red haar, Engelschman! Als gij u mijn vriend noemt, red haar dan." "Ik zal alles doen, wat een man vermag." "Gezwind dan! Licht het anker en zet koers naar de Zuiderzee! Spoed is haar eenige redding."

Onderweg kwamen we Tiven tegen, met den grooten parasolhoed hoog op het hoofd, terwijl ze aan beide uiteinden van een langen bamboe groenten of vruchten uit de streek droegen. Verderop zagen we buffelkarren voorbijgaan, langzaam zich voortbewegend met den regelmatigen tred der dieren, die afgepast is naar de warmte, die alles moeilijker maakt.

Daar het reeds laat in den avond en half duister begon te worden, waren de beulsknechten werkzaam op het schavot om alles klaar te maken, en men wachtte niet lang meer; want op dit oogenblik drong de beulskar door het volk en werd door een algemeen geruisch aangekondigd.

Ik zou over alles met je kunnen praten, over pa en over den tuin en over onze heerlijke wandelingen; over al de oude kennissen hier en over het oude huis. Och, Cae, dat zal wel gauw weer verhuurd zijn. Kan je dat gelooven, dat hier andere menschen wonen zullen?.... Ga maar mee," vervolgde zij opstaande. "Neem ook maar afscheid; het is voor het laatst."