United States or Aruba ? Vote for the TOP Country of the Week !
Nog in 't zelfde jaar 1617 werd de Academie ingewijd met een voorspel, "Apollo" genaamd, en vervaardigd door zekeren Siffridus Sixtinus, na hetwelk men het treurspel gaf van G. Van Hoogendorp "de Moord beghaen aan Willem Prince van Oranien." Des anderen daags vertoonde men "Warenar met de Pot," die allervermakelijkste klucht van Hooft.
Zeer ingenomen met mijn nieuwe woning, die mij keurig netjes en zindelijk scheen, begaf ik mij naar een restauratie, waar men, aan groote ronde tafels gezeten, van acht uur af een ontbijt of desayuno kon krijgen, van tien tot twaalf het tweede ontbijt of almuzzo, en van vijf tot zes het middagmaal, de comida.
Maar, toen ik zoover was, bracht ik hem aan het verstand, dat als hij het niet genoeg vond, hij liever maar heen moest gaan. "Nee, effendi, zoo bedoel ik het niet; alles is duur bedoel ik, voor u is het nog erger dan voor mij." "Zoo, als je dat maar begrijpt."
Sierplanten van dezen aard zijn er trouwens in menigte, en in bijzonder gunstige conditie hiervoor verkeert hij, die aan zijn huis een veranda heeft, welke 's winters met glas kan gesloten worden, en waar men dergelijke planten gemakkelijk bewaart, terwijl ze dan het gezicht uit de kamer zeer verlevendigen.
Dicht daar by vind men een groot stuk land, met ignames en andere wortelen beplant, welke dienen tot voedzel voor de slaven van de Compagnie, die men hier houdt, om, onder het opzigt van eenen Commandeur, aan de vestingwerken te arbeiden.
Men oordeele over de onrust en wanhoop van Ayrton, toen hij dit hoorde vertellen. Hij meende dat Harbert dood was, dat er nog slechts vier kolonisten leefden die als het ware aan de genade der boeven waren overgeleverd!
Juffrouw, ik belóóf het u! had Wouter geantwoord, en aan den stap waarmee hy de wandeling aanving, was te bemerken dat-i 't meende. Helaas! De weg naar... 't verkeerde is geplaveid met goede voornemens en welgemeende beloften. Preekjen over preeken, en hoe Wouter niet aan 't preeken raken kon. Preek van pater Jansen over 'n preek van pastoor Koens, opgeluisterd door 'n preek van hemzelf.
"Daar is wat van aan," zeide Tante: "en ik kan toch ook niet vinden, dat mijn erf er door onteerd is, dat er een Grande van Spanje op gelogeerd heeft. En wat is er van hem geworden? Die arme Van Lintz! hij is zoo dikwijls mijn Cavalier geweest." "Dat is juist de vraag, wat er van hem geworden is," zeide de Naarder Onderschout: "hij heeft, ondanks al onze voorzorgen, weten te ontsnappen."
Aan de koffietafel pruttelde Madame dat het brood weer zoo onsmakelijk was en zij weer in den regen moest gaan aanschuiven aan de winkeldeur van het "Nationaal Comiteit". Maar Snepvangers was zijn opgewektheid kwijt, zijn luchthartigheid waarmede hij anders opbeuren kon en punteeren in het leven. 's Namiddags, de straten waren glibberig en de lucht was een gesloten wolk, trok hij naar Peer.
En alles was echt! «Ik weet waarlijk niet, wat ik er aan heb!» zei de geleerde man. «Wat moet dit alles beteekenen?» «Nu, iets gewoons niet!» zei de schim. «Maar ge behoort immers zelf ook niet tot de gewone menschen, en ik ben, zooals ge wel weet, van kindsbeen af in uw voetstappen getreden.
Woord Van De Dag