At Numa nec Janum, nec avitas praeterit umbras, Mensibus antiquis apposuitque duos. Ne tamen ignores variorum jura dierum: 45 Non habet officii Lucifer omnis idem.

Atque hæc cuncta, prius quam cerneret, ordine terris 790 Prodidit; ac vestram tulit usque ad sidera Trojam.» Scipio, perlustrans oculis lætantibus umbram, «Si nunc fata darent, ut Romula facta per orbem Hic caneret vates, quanto majora futuros Facta eadem intrarent hoc, inquit, teste nepotes! 795 Felix Æacida, cui tali contigit ore Gentibus ostendi! crevit tua carmine virtus.» Sed quæ tanta adeo gratantum turba requirens, Heroum effigies majoresque adcipit umbras.

Pelle moras: brevis est magni fortuna favoris. Quantum vovisti, quum Dardana bella parenti Jurares, fluet Ausonio tibi corpore tantum Sanguinis, et patrias satiabis cædibus umbras. 735 Nobis persolves meritos securus honores.

Tu maior; tibi me est aequum parere, Menalca, sive sub incertas zephyris motantibus umbras, sive antro potius succedimus: aspice, ut antrum silvestris raris sparsit labrusca racemis. Me. Montibus in nostris solus tibi certat Amyntas. Mo. Quid, si idem certet Phoebum superare canendo? Me.

Quas umbras ubi Scipio vel vidit, vel adloquutus est, ultima Hannibalis fata ei sciscitanti Sibylla prædicit; 868-893. Inde vates ad suam in inferis sedem, juvenis vero lætus ad socios portumque redit; 894, 895. Segne iter emenso vix dum Tarpeia videri Culmina desierant, torvos quum versus ad Urbem Ductor Agenoreus vultus remeare parabat.

Tunc e furtiva tractantem prælia luce Dejecit Galam: sacris Carthaginis illum Subposito mater partu subduxerat olim. 465 Sed stant nulla diu deceptis gaudia Divis. Tunc Alabim, Murrum, atque Dracen, demisit ad umbras, Femineo clamore Dracen extrema rogantem: Hujus cervicem gladio inter verba precesque Amputat: absciso durabant murmura collo. 470 At non ductori Libyco par ardor in armis.

Troius Aeneas, pietate insignis et armis, ad genitorem imas Erebi descendit ad umbras. Nec plura his. Ille admirans venerabile donum fatalis virgae, longo post tempore visum, caeruleam advertit puppim, ripaeque propinquat. Inde alias animas, quae per iuga longa sedebant, deturbat, laxatque foros; simul accipit alveo ingentem Aenean.

Nec Cres dedecori fuit adcola: duxerat actos Mœnibus e centum non fausta ad prælia Minos, 40 Dædaleam repetens pœnam: qui fraude nefanda Postquam perpetuas judex concessit ad umbras, Cocalidum insidiis, fesso Minoia turba Bellandi studio Siculis subsedit in oris.

Sed rusticorum mascula militum Proles, Sabellis docta ligonibus Versare glaebas et severae Matris ad arbitrium recisos 40 Portare fustis, sol ubi montium Mutaret umbras et iuga demeret Bobus fatigatis amicum Tempus agens abeunte curru. Damnosa quid non imminuit dies? 45 Aetas parentum, peior avis, tulit Nos nequiores, mox daturos Progeniem vitiosiorem.

Turris, multiplici surgens ad sidera tecto, 300 Exibat, tabulata decem cui crescere Graius Fecerat, et multas nemorum consumserat umbras. Armatam hinc igni pinum et devolvere saxa Certabant, calidæque picis diffundere pestem. Huic procul ardentem jaculatus lampada Cimber 305 Conjicit, et lateri telum exitiabile figit.