United States or Indonesia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hier werd het gesprek gestoord door de verschijning van Tante Chloe aan het eind der veranda. "Wel Chloe, wat is het?" zeide hare meesteres, opstaande en haar tegemoet gaande. "Ik wou vragen of Mevrouw eens naar de kippen wou komen zien." Mevrouw Shelby glimlachte toen zij zag met welk een ernstig gezicht Chloe haar eenige geslachte hoenders wees.
"Dat heeft hij er voor," zeide Tante Chloe met verontwaardiging. "Hij zal wel eens nog onrustiger worden als hij zijn leven niet betert. Zijn meester zal hem laten halen, en dan zullen wij zien hoe het hem gaan zal." "Hij zal naar de plaats der pijning gaan, zonder missen," zeide kleine Jake. "Dat verdient hij," zeide Tante Chloe strak. "Hij heeft menig hart gebroken.
"Chloe, als ge mij nu liefhebt, moet ge zoo niet spreken, nu het misschien de laatste maal is, dat wij bij elkander zullen zijn. En ik zeg u, Chloe, het gaat mij aan het hart een woord tegen meester te hooren. Werd hij niet als een klein kind in mijne armen gelegd? Het is natuurlijk dat ik veel om hem denk; maar het was niet te verwachten dat hij zooveel om den armen Tom zou denken.
Rukken zij niet man en vrouw van elkander?" vervolgde zij, en begon te schreien, "al moest het hun ook het leven kosten? En voelen zij iets van dat alles drinken en rooken zij niet, en nemen zij het niet heel licht op? O, als de duivel hen niet krijgt, waar is hij dan goed voor?" En Tante Chloe bedekte haar gezicht met haar geruiten voorschoot, en begon in goeden ernst te snikken.
"Dat is het eenige, waarin gij ooit consequent zijt geweest, dat weet de Heer," mompelde Tante Chloe, die ongeduldig begon te worden, daar de vroolijkheid van den avond voor haar eenigszins was, zooals de Schrift zegt, "gelijk edik op salpeter."
"Hebt gij ooit zulke lastige jongens gezien?" zeide Tante Chloe, maar met zeker welbehagen naar het scheen, nam vervolgens een ouden handdoek, voor zulke dringende gevallen bewaard, schonk het water uit den gebarsten trekpot daarop, en begon de stroop van het kleine gezichtje af te wrijven.
Daarop nam hij het grifje weder tusschen zijne groote grove vingers en hervatte met geduld zijne taak. "Hoe gemakkelijk doen blanke menschen altijd iets!" zeide Tante Chloe, even ophoudende, terwijl zij een rooster met een stukje spek aan eene vork insmeerde, en haar jonge meester met zekere trotschheid aanziende. "Zooals hij schrijven kan! En lezen ook!
Zij zweeg eensklaps, zag in het rond naar de zwijgende groep, zette zich op den stoel neer, hield haar zakdoek voor haar gezicht en begon te snikken. "O God, Mevrouw, dat niet dat niet!" riep tante Chloe nu, insgelijks uitbarstende, en eene poos lang schreiden allen met elkander; en in die tranen die zij te zamen schreiden, de aanzienlijke en de geringen, smelt al de wrevel der onderdrukten weg.
Haar hart was er op gezet om hare belofte aan Tom en Chloe te vervullen, en zij zuchtte dewijl het uitzicht daarop gedurig flauwer werd. "Maar denkt gij niet, dat wij op eene of andere manier het geld konden opbrengen? Die arme Tante Chloe! Zij heeft er haar hart zoo op gezet." "Het spijt mij als het zoo is. Ik denk dat ik met die belofte wat haastig ben geweest.
En tante Chloe slaakte een zucht, en liet van aandoening het wit harer oogen zien. "O zeker Tante Chloe, ik begrijp al mijne taart- en koek-voorrechten," zeide George. "Vraag Tom Lincoln maar, of ik er hem niet mee plaag, zoo dikwijls ik hem zie."
Woord Van De Dag