United States or Zambia ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΡΩΜΑΙΟΣ Απ' την Βερώναν μήνυμα! Τι γίνεσαι, Βαλτάσσαρ; Του καλογήρου γράμματα μου φέρνεις; δόσε μου τα. Πώς είναι η γυναίκα μου; Τι κάμνουν οι γονείς μου, Τι κάμν' η Ιουλιέτα μου; Το ερωτώ και πάλιν. Όταν εκείν' ήναι καλά, κανείς κακά δεν είναι.

Με αυτό και μάνα, και πατέρας, και ο Τυβάλτης, και εγώ, και ο Ρωμαίος κι’ όλοι, όλοι μου φαίνονται νεκροί, και όλοι σκοτωμένοι! Εξωρισμένος! Θάνατος η λέξις είναι τούτη! ω! Θάνατος αμέτρητος κι’ οπού δεν έχει άκρην! λόγια δεν έχει τον καϋμόν αυτόν να τον εκφράζουν.... — Πού είναι ο πατέρας μου; η μάνα μου πού είναι; ΠΑΡΑΜΑΝΑ Εις του Τυβάλτη τον νεκρόν μοιρολογούν και κλαίουν.

ΡΩΜΑΙΟΣ Συχνά συχνά, γυναίκα μου, ειδήσεις μου θα έχης. ΙΟΥΛΙΕΤΑ Να σε ιδώ και να μ' ιδής άλλην φοράν ελπίζεις; ΡΩΜΑΙΟΣ Ω βέβαια! Οι τωρινοί καϋμοί μας θα περάσουν και θα τα λέγωμεν αυτά με γλύκαν μιαν ημέραν.

— «Ούτος εστιν ο υιός μου ο αγαπητός, εν ώ ηυδόκησα». ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ'. Ο Πειρασμός «Μετά των θηρίων». — Τεσσαράκοντα ημέραι. — Η στιγμή της εξαντλήσεως. — Ο πρώτος πειρασμός. — Η πονηρία του. — «Ουκ επ' άρτω μόνω ζήσεται ο άνθρωπος». — Αι προτάσεις του πειρασμού. — Το πτερύγιον του Ναού. — Ο Ρωμαίος Αυτοκράτωρ — Η νίκη.

ΒΑΛΤΑΣΣΑΡ Όχι, αυθέντα μου καλέ, δεν έχω. ΡΩΜΑΙΟΣ Δεν πειράζει. Τρέξε να εύρης άλογα. Ευθύς κ' εγώ θα έλθω. Απόψε, Ιουλιέτα μου, μαζή σου θα πλαγιάσω! Προχθές τον είδα. Βότανα εμάζευε σκυμμένος, με ξεσχισμένον φόρεμα, με φρύδια σουφρωμένα· τον είχε ως το κόκκαλον η πτώχεια φαγωμένον.

Διατί να μείνης εις την Ρώμην; Εάν απολεσθής, θα καταστήσης ακόμη μεγαλείτερον τον θρίαμβον του θηρίου. Εις τον Ιωάννην, ο Κύριος δεν προσδιώρισε ποσώς το τέρμα της ζωής. Ο Παύλος είναι Ρωμαίος πολίτης και δεν δύνανται να τον φονεύσωσι πριν τον δικάσουν.

Αλλέως μέσα ‘ς την σπηλιάν όπου γλυκοκοιμάται θα την ξυπνούσα την Ηχώ, να κάμω να βραχνιάση κ' εκείνης η αέρινη η γλώσσα, τον Ρωμαίον με αντιλάλημα πυκνόν να κράζη μέσ' το σκότος. ΡΩΜΑΙΟΣ Είν' η ψυχή μου που λαλεί και τ' όνομά μου κράζει. Ω! τι γλυκά που αντηχεί ο ασημένιος ήχος μιας φωνής ερωτικής ‘ς τα σκοτεινά, την νύκτα, 'σαν μουσική αρμονική στ' αυτιά προσηλωμένα. ΙΟΥΛΙΕΤΑ Ρωμαίε μου!

Μα άφησε που μήτε τα ονειρεύουνταν πια οι δικοί μας τέτοια κινήματα, είναι ζήτημα κι αν τους σύφερνε ναφήσουν τη Σκύλλα και να πέσουνε μέσα στη Χάρυβδη. Νίκησε λοιπό με τον καιρό η επιμονή του ακαταδάμαστου Σύλλα. Γύρισε τότες ο Ρωμαίος όλη του την προσοχή στην Αθήνα. Τους αφάνιζε η πείνα τους δύστυχους Αθηναίους. Ποδήματα κι άδεια τουλούμια έβραζαν κ' έτρωγαν, λέει ο Πλούταρχος.

Αλλά το όνομα Ρωμαίος είχε σημασίαν απλώς πολιτικήν, διότι το κράτος είχε προέλθει πολιτικώς εκ του αρχαίου παγκοσμίου Ρωμαϊκού κράτους.

Ένας καυχη- σιάρης, ένας αχρείος, ένα κνώδαλον, που παίζει το σπαθί του με την αριθμητικήν! — Τι ήθελες να χωθής μεταξύ μας; Μου έδωκε την σπαθιάν κάτω από το χέ- ρι σου. ΡΩΜΑΙΟΣ Διά καλόν το έκαμα. ΜΕΡΚΟΥΤΙΟΣ Ωχ! εις κανένα σπίτι βοήθησέ με να χωθώ, πριν να λιγοθυμήσω, Μπεμβόλιε·’ς τ' ανάθεμα τα δύο σπιτικά σας! Μ' επρόκοψε περίφημα!...τα δύο σπιτικά σας...