United States or Belgium ? Vote for the TOP Country of the Week !
Τρανές αποδείξεις ... ΝΙΚΟΣ — Όχι δα και τόσο τρανές. Οι ξαδέρφες δε θάνε τόσο απαιτητικές ... ΔΩΡΑ — Δε με φοβίζετε. Είμαι έτοιμη. ΦΛΕΡΗΣ — Έλα λοιπόν. Βάλε το καπέλο σου. Ο κ. Νίκος έχει μια πρόταση να σου κάμη. ΔΩΡΑ — Μια πρόταση; Θα πάτε με τη βάρκα. ΔΩΡΑ — Δεν είπα όχι. Πολύ ευχαρίστως. ΝΙΚΟΣ — Κύριε Φλέρη, αποσύρω τα παράπονα των ξαδερφάδων. ΜΙΣΤΡΑΣ — Έτσι μπράβο!
ΥΠΗΡΕΤΗΣ — Μην τον ξεσυνερίζεσθε, κύριε Φλέρη. Σε όλον τον κόσμο που βρίσκεται εδώ στα λουτρά τώχει απαγορευμένο. Κι' όλοι πίνουνε. Δεν τον ξεσυνερίζονται, βλέπετε. ΦΛΕΡΗΣ — Α! έτσι; Τότε καλά Θοδόση. Πήγαινε, ευχαριστώ. Εις υγείαν λοιπόν της δευτέρας νεότητος! Άξαφνα τον καταλαβαίνει και πλησιάζει κοντά του.
Δεν πιστεύω να έχετε όρεξι να ξανακούσετε αυτό το μονόλογο. Εγώ έπληξα φοβερά. ΒΕΡΑ — Με προλαμβάνετε, κύριε Φλέρη. Σας βεβαιόνω ότι αυτή η ευθυμία με κούρασε. Πάμε. Δεσποινίς δώστε μου το μπράτσο σας. Εγώ βλέπετε είμαι γρηα πια και κουράζομαι. Αποχωρείτε πάει να πη; ΦΛΕΡΗΣ — Πάμε ως το νησάκι. Η ατμόσφαιρα εδώ μέσα είναι πληκτική Ιδιαιτέρως και ενοχλητική λιγάκι. Ωρεβουάρ, γιατρέ.
Τα είπαμε. Έχει σίγουρη αρρώστεια. Λοιπόν εμείς θα τα πούμε εδώ ένα χεράκι με την κυρία και σε περιμένομε να κάνω με το αποβέγγερο. ΒΕΡΑ — Αλήθεια, κύριε Φλέρη. Σε λίγο θα βγη και το φεγγάρι και θα μας απαλλάξη απ' αυτή τη γυάλινη φούσκα. Θα είναι ωραία. ΦΛΕΡΗΣ — Δεν αργώ. Έφθασα. Φεύγει προς το ξενοδοχείο. Ο Μιστράς την ακολουθεί.
Μου ήρθε μια στιγμή να πέσω στην αγκαλιά της, να τη ρωτήσω τι έχει, να την παρηγορήσω . .. ΦΛΕΡΗ — Πτωχό παιδί, δε θα μπορούσες να την παρηγορήσης εσύ. Δε θα μπορούσες να την παρηγορήσης... ΔΩΡΑ — Γιατί, μπαμπά μου; Κάθε συμπάθεια είναι παρηγοριά. Δεν είναι; ΦΛΕΡΗΣ — Ναι, βέβαια. Δε λέω. Μα ήσουν και συ τόσο συγκινημένη. Ας ταφίσωμε όμως αυτά. Έλα να πάμε περίπατο, παιδί μου. Έλα! Είναι αργά πια.
ΦΛΕΡΗΣ — Φοβούμαι, φίλε μου, πως η παράκλησή σου... ΜΙΣΤΡΑΣ — Εκείνη θαρρώ πως είναι. ΦΛΕΡΗΣ — Δε θα ξέρη πως είσθε εδώ. ΜΙΣΤΡΑΣ — Α! δεσποινίς, ωραία! ωραία! Μόλις μας είδατε. Σας ευχαριστούμε. Τόση περιφρόνηση, πάει να πη. ΦΛΕΡΗΣ — Έλα, παιδί μου. Ως πότε θάσαι αγρίμι; Έλα να χαιρετίσης το γιατρό, τον κύριο Νίκο. ΝΙΚΟΣ — Μην ενοχλείτε τη δεσποινίδα, κύριε Φλέρη. Ίσως... ΦΛΕΡΗΣ — Αυστηρά.
Αυστηρή ωμορφιά, μαραμένη από κάποια βαθειά αρρώστεια. ΛΕΛΑ — Ελεύθερη γυναίκα, φιλενάδα του Τάσσου. Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΙΣΤΡΑΣ — Γιατρός των λουτρών, γηραλέος μα ζωηρός και γερός άνθρωπος. ΝΙΚΟΣ ΜΙΣΤΡΑΣ — Ανιψιός του γιατρού Μιστρά, φοιτητής της Γιατρικής. Ο ΜΠΑΡΜ-ΑΡΓΥΡΗΣ — Παλιός υπηρέτης του σπιτιού του Φλέρη, γέρος εξηντάρης. ΕΝΑΣ ΑΝΘΥΠΟΛΟΧΑΓΟΣ ΜΙΑ ΘΕΑΤΡΙΝΑ ΕΝΑΣ ΥΠΗΡΕΤΗΣ του ξενοδοχείου.
ΝΙΚΟΣ — Δε θα μας δώσετε, σήμερα και τη Δίδα Δώρα, κύριε Φλέρη; Έρχομαι να σας τη ζητήσω από μέρος όλων των δεσποινίδων. ΜΙΣΤΡΑΣ — Θα της κάνη πολύ καλό λίγη άσκηση, Τάσσο. Στείλε την με τη βάρκα, να σε χαρώ. ΦΛΕΡΗΣ — Α! φίλε μου. Αν μπορούσατε να μου την ξεκολλήσετε από τους ουρανίους φίλους της, θα σας ήμουνα και υποχρεωμένος. Φτάνει να θέλη μονάχα. ΝΙΚΟΣ — Θα την παρακαλέσω εγώ, κύριε Φλέρη.
ΑΝΘΥΠΟΛ. — Λοιπόν au revoir, κύριε Φλέρη. Σας περιμένομε κάτω να κάμωμε το καρρέ μας. Είναι η μόνη διασκέδαση που μας έμεινε εδώ στα λουτρά. ΦΛΕΡΗΣ — Η μόνη, ανθυπολοχαγέ; Και η αγάπη; Οι ώμορφες γυναικούλες; ΑΝΘΥΠΟΛ. — Αφίστε με, αφίστε με, κύριε Φλέρη. Βρίσκομαι σε ανάρρωση από έναν έρωτα, κι' αν ξανακυλίσω είμαι χαμένος. Φοβερή αρρώστεια! ΦΛΕΡΗΣ — Αρρώστεια, αλήθεια. Δεν ήτανε όμως μια φορά.
Κύτταξε να της βρης κανένα άγγελο με κρέας και κόκκαλα. Ο έρωτας των άυλων φέρνει υστερισμούς. ΦΛΕΡΗΣ — Αυτό έλειψε. Να φροντίζουμε από τώρα για γαμπρό! Σαν έρθη η ώρα της θα φροντίσω. Δεν είναι καιρός ακόμα. Σιωπή! Θαρρώ πως έρχεται.... Οι παραπάνω, ΝΙΚΟΣ ΜΙΣΤΡΑΣ Καλησπέρα, θείε μου. Σας γυρεύω μια ώρα. Α! καλησπέρα σας, κύριε Φλέρη. ΜΙΣΤΡΑΣ — Εδώ είμαι, μάτια μου. Τα λέω με το φίλο μου...
Λέξη Της Ημέρας