United States or Italy ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ανέλπιστο είναι αυτό το θαύμα! Είναι η γυναίκα μου αυτή που βλέπω, ή είναι πλάνη που μου την στέλνουνε οι θεοί για να με ξεγελάσουν; ΗΡΑΚΛΗΣ Όχι είν' η γυναίκα σου αυτή που βλέπεις. ΑΔΜΗΤΟΣ Μήπως είναι κανένα φάντασμα από τον κάτω κόσμον; ΗΡΑΚΛΗΣ Όχι, δεν είναι ο ξένος σου κανένας μάγος. ΑΔΜΗΤΟΣ Είναι λοιπόν αυτή η γυναίκα μου που έθαψα προ ολίγου; ΗΡΑΚΛΗΣ Μην αμφιβάλης.

Και το Φάντασμα εχάθη προς τα εμπρός, ταχέως διασχίζον το άπειρον της οδού βάθος, εγώ δε φέρομαι ακατασχέτως επί τα ίχνη αυτού, οδηγούμενος από αστέρα σκοτεινού, ρίπτοντα υπέρ την κεφαλήν μου παραδόξους ακτίνας, ώστε το σώμα μου να φαίνεται μαύρον και η σκιά μου λευκή.

Θα ήτο κρίμα, εφαντάζετο, να μην απολαύση αυτό το θέαμα, τα πρωτοφανές δι' αυτόν, αν και δεν ήξευρε καλά πώς να το παραστήση· την νύκτα την μυστηριώδη και σιγηλήν, τον άπειρον ουρανόν, την αχανή θάλασσαν, υψηλά, άνωθεν του ερήμου μαγικού βράχου. Και ήτον, επί τέλους, πιθανόν να ίδη και κανέν φάντασμα . . . Ερρίγησεν . . . Ας έλειπαν τα φαντάσματα!

Αλλά περί αυτού νομίζω μίλησα αρκετά εκτενώς. Και τώρα έλα πάμε έξω στην ταράτσα, όπου «το κάτασπρο σα γάλα παγώνι γέρνει από μαρασμό σα φάντασμα», ενώ το βραδινό αστέρι «βάφει μ' ασήμι το σούρουπο». Με το λυκόφως η Φύση γίνεται θαυμάσια υποβλητική και δεν της λείπει ερατεινότης, μολονότι ίσως ο κυριώτερος σκοπός της είναι ν' αντιγράφη τους ποιητάς. Έλα και μιλήσαμε αρκετά.

Βεβαίως επρόκειτο. Ξένος. Και λοιπόν απεδείχθη αυτό, και διά τούτο ακριβώς θα θεωρήσωμεν αυτά ως δύο είδη. Θεαίτητος. Μάλιστα. Ξένος. Τόρα λοιπόν ας διχοτομήσωμεν πάλιν το φανταστικόν είδος. Θεαίτητος. Πώς; Ξένος. Το έν μεν ότι γίνεται με όργανα, το δε άλλο, ότι γίνεται το ίδιον όργανον εις εκείνον όστις κάμνει το φάντασμα. Θεαίτητος. Πώς το εννοείς; Ξένος.

Κ' η Πηνελόπ' η φρόνιμη απάντησεν εκείνης• 830 «Και αν θεός είσαι, και θεού συ την φωνήν ακούεις, και για τον άλλον λέγε μου, τον άμοιρον εκείνον, αν είναι ακόμητην ζωή, του Ηλιού το φως αν βλέπη, ή απέθανε, κ' ευρίσκεταιτην κατοικιά του Άδη». Και το θαμπό το φάντασμα απάντησεν εκείνης• 835 «Γι' αυτόν εγώ δεν θα σου ειπώ ρητώς αν ζη ακόμη, ή απέθανε- κ' είναι κακό να λέγωνται τα μάταια».

Λοιπόν αυτό δεν αποτελεί αρκετά μεγάλο μέρος και από την ζωγραφικήν και από όλην εν γένει την μιμητικήν; Θεαίτητος. Πώς όχι; Ξένος. Επομένως αυτήν την τέχνην, η οποία κατασκευάζει φάντασμα και όχι εικόνα, άραγε δεν είναι πολύ ορθόν να την ονομάσωμεν φανταστικήν; Θεαίτητος. Βεβαιότατα. Ξένος. Αυτά λοιπόν τα δύο είδη της απομιμητικής έλεγα, δηλαδή την εικαστικήν και την φανταστικήν. Θεαίτητος.

Εγώ αυτός, υπό την επίδρασιν της καταπλήξεώς μου, έμεινα ανίκανος διά πάσαν κίνησιν και εις τα μάτια των καταταραγμένων ομίλων, οίτινες εθεώντο, θα εφαινόμην ως κανέν φάντασμα φέρον ατυχίαν, όταν επέρασα ανάμεσόν των, όρθιος και ωχρός εις την μαύρην μου γόνδολαν. Πάσαι αι προσπάθειαι απέβησαν μάταιαι. Ήδη πολλοί κολυμβηταί εκ των αρίστων υπεχώρουν με βαθείαν αποθάρρυνσιν.

Και ενώ είχαμεν αυτήν την απορίαν, μας εκυρίευσε ακόμη περισσοτέρα σκοτοδινία, όταν επαρουσιάσθη ο λόγος όστις διαφιλονικεί, ότι όλως δεν υπάρχει ούτε εικών ούτε είδωλον ούτε φάντασμα, διότι ποτέ δεν υπάρχει ψεύδος πουθενά με κανένα τρόπον. Θεαίτητος. Λέγεις την αλήθειαν. Ξένος.

« 'Κεί, 'σάν τρελλή που έτρεχα » Έν φάντασμα 'μπροστά μου, » Αρχίνησε με ανθρωπινή, » Και 'σάν εκείνου την φωνή » Να μ' είπη τ' όνομά μου.» « Ανθούλα! μ' είπε, 'σάν τρελλή «'Στήν ερημιά τι τρέχεις; » Ποιόνε ζητάςτην ερημιά; — » — 'Σ εμέ, του λέγω, γνωριμιά » Πούθ' έλαβες; πού θ' έχεις; — »