United States or Egypt ? Vote for the TOP Country of the Week !
Αντί καπετανάτων, δυναμένων να ονομασθώσιν αρχηγείων εθνοφυλακής, διηρέθη η Ελλάς εις εκλογικάς περιφερείας και πας Έλλην, αντί να προσθέση εις το βιοποριστικόν αυτού επάγγελμα, μέχρι συντελέσεως του έργου, το του αμίσθου στρατιώτου, πρόσθεσε το του μεταπράτου ή μεγαλεμπόρου ψήφων. «Το πολεμικόν πνεύμα της φυλής εσβέσθη», έγραφεν αδημονών ο ποιητής εν τω προλόγω του Διάκου , «τα τέκνα των διασημοτέρων αρματωλών μετεμορφώθησαν εις δικηγορίσκους .... συγκρίνων τους αγώνας εκείνων προς την νέκρωσιν και την απάθειαν των αμέσων αυτών διαδόχων, καταλαμβάνομαι υπό ανεκφράστου απελπισίας.» Την απηλπισμένην ταύτην κραυγήν απέσπασεν εκ των χειλέων του Βαλαωρίτου ου μόνον η οδύνη του πατριώτου, αλλά και ο εγωισμός του ποιητού, έχοντος απαραίτητον ανάγκην ζώντος ιδανικού και μάτην αναζητούντος τοιούτον εν τη καρδία των σήμερον Ελλήνων.
Η πένθιμος εκείνη παρέλασις, καίτοι ικανώς συνήθης εις τας οδούς των Αθηνών, σοι προξενεί πρώτην φοράν εντύπωσιν βαθείαν και συγκινεί της καρδίας σου τους μυχούς. Αλλά και πόσην αισθάνεσαι απόκρυφον χαράν συγκρίνων την τύχην σου προς την του δυστυχούς νεκρού!
Έτυχέ ποτέ, αναγνώστα μου, αφού διήλθες την ημέραν αναγινώσκων μυθιστόρημά τι του μεσαιώνος, τα Κ α τ ο ρ θ ώ μ α τ α τ ο υ β α σ ι λ έ ω ς Α ρ θ ο ύ ρ ο υ ή τ ο υ ς Έ ρ ω τ α ς τ ο υ Λ α γ κ ε λ ό τ ο υ κ α ι της Γ ι ν έ β ρ α ς, ν’ αφήσης το βιβλίον να καταπέση και συγκρίνων την τότε εποχήν προς την παρούσαν να ποθήσης τους χρυσούς εκείνους χρόνους, ότε η ευσέβεια, ο πατριωτισμός και ο αγνός έρως επεκράτουν επί της οικουμένης; Ότε καρδίαι πισταί έπαλλον υπό θώρακας σιδηρούς και χείλη ευσεβή ησπάζοντο τους πόδας του Εσταυρωμένου; ότε αι βασίλισσαι, ύφαινον τους χιτώνας των συζύγων, αι δε παρθένοι έμενον έτη ολόκληρα εις τα δώματα των φρουρίων περιμένουσαι την επιστροφήν του μνηστήρος; ότε ο κλεινός Ρολάνδος απεσύρετο εις σπήλαιον αντικρύ του περικλείοντος την ερωμένην του Μοναστηρίου και εδαπάνα τριάκοντα έτη θεωρών το φως του παραθύρου της; Πολλάκις εκ τοιούτων αναμνήσεων εκυκλοφόρησε θερμότερον το αίμα και υγράνθησαν οι οφθαλμοί μου. Αλλ' ότε αφήσας τους ραψωδούς εζήτησα την αλήθειαν υπό την κόνιν των αιώνων, εις τα Χρονικά των συγχρόνων τους νόμους των βασιλέων, τα
Συγκρίνων τω όντι τας ησύχους καθημερινάς απολαύσεις της Κέας προς το ηδυπαθές ρίγος, το οποίον με κατέλαβεν όταν μετά δεκαήμερον εξορίαν μού ένευσε προ ολίγου η Χριστίνα να υπάγω κοντά της, κατήντησα εις το συμπέρασμα ότι το ποσόν μακαριότητος, το οποίον δύναται τις να αισθανθή πλησίον γυναικός, είνε ακριβώς ανάλογον της ανησυχίας, της ζηλείας, των στερήσεων και των άλλων βασάνων όσα προηγήθησαν αυτού.
Ως των «Περσών» του Αισχύλου, ούτω και των «Μνημοσύνων» ο αναγνώστης, συγκρίνων την τότε προς την σήμερον Ελλάδα, αναγκάζεται να θεωρήση αμφότερα τα ποιήματα ως αρχαϊκά και ν' ανακράξη μετά του Βύρωνος, 'Τ is Greece, but living Greece no more! Υπολείπεται ήδη να εξετάσωμεν και υπό καθαρώς τεχνικήν έποψιν το ποιητικόν κληροδότημα του αποθανόντος.
— Κείνο που θέλω εγώ θα γείνη! ανέκραζεν απειλούσα διά χειρονομίας η σύζυγός του, ωραία, τριακοντούτης, υψηλή, ροδόχρους, γλυκυτάτη, με μεθυστικόν το βλέμμα και το μειδίαμα, την οποίαν διά του πρώτου βλέμματος ο θεατής, συγκρίνων αυτήν εκ του σύνεγγυς με τον σύζυγόν της, ακουσίως θ' άφινε να του εκφύγη η επιφώνησις: Κρίμα 'ς τη γυναίκα!
Βλέπων κανείς την πενιχράν του περιβολήν και συγκρίνων αυτήν προς την αξιοπρεπή του στάσιν, τον εκλαμβάνει ως αρχαίον στωικόν, ενώ κατά βάθος δεν είνε διόλου αδιάφορος εις τα εγκόσμια θέλγητρα και, ως οι πλείονες των θνητών, ονειρεύεται και αυτός την εκπλήρωσιν τούτου ή εκείνου του πόθου.
Τα καθέκαστα ακριβώς περί πάντων θα διεξέλθωμεν κατά σειράν ύστερον εν ανέσει, αφού λάβωμεν ανά χείρας αυτά τα γε- γραμμένα. Και τους μεν νόμους αυτών εξέταζε συγκρίνων με τους νόμους της πόλεως ταύτης. Διότι πολλά παραδείγματα εκεί- νων, τους οποίους είχετε υμείς τότε, θα τα εύρης εδώ τώρα.