United States or Guatemala ? Vote for the TOP Country of the Week !
Δεν είχα τίποτε να πλύνω — ούτε την ελαχίστην οιανδήποτε κηλίδα, ούτε το ελάχιστον σημείον αίματος. Προς τούτο έλαβα όλα τα μέτρα μου. Το παν εξηφανίσθη μέσα εις ένα πακέτο, α! α! Όταν το έργον αυτό ετελείωσεν, ήταν τέσσαρες πρωί και έκαμνε τόσον σκοτάδι όσον και τα μεσάνυκτα. Όταν το ωρολόγι εκτυπούσεν αυτήν την ώραν, ένα κτύπημα αντήχησεν εις την πόρταν του δρόμου.
«Πατέρα, δεν μου ετοίμαζες ένα υψηλόν αμάξι καλότροχο, τα ολόλαμπρα φορέματα να πάρω, 'που κάθονταί μου ακάθαρτα, να πλύνω εις το ποτάμι; κ' εσένα πρέπει, οπ' έξοχος 'ς τους πρώτους μέσα υπάρχεις. 60 εις ταις βουλαίς να κάθεσαι μ' ενδύματα καθάρια• και πέντ' έχεις 'ς το σπίτι σου υιούς αγαπημένους, δυο νυμφευμένους, και άλλους τρεις, καμαρωμέν' αγόρια• και αυτοί θέλουν με νηόπλυτα πάντοτε να πηγαίνουν εις τον χορό• και γι' όλ' αυτά φροντίζω εγώ και μόνη». 65
ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Πλησιάζομεν. — Ας κρούσωμεν τα ποτήρια. — Ε! Πίνω εις υγείαν του Καίσαρος. ΚΑΙΣΑΡ. Επεθύμουν να το αποφύγω. Μου είναι έργον επίπονον, διότι όσω περισσότερον πλύνω τον εγέφαλον, τόσω θολώτερος γίνεται. ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Πρέπει να συμμορφώνεσαι με τας περιστάσεις. ΚΑΙΣΑΡ. Καλά λοιπόν, θα πίω κ' εγώ εις υγείαν σου.
Βάλτε το για το χωριό, κ' εγώ θα μείνω παραπίσω· θέλω να κατεβώ ως τον γιαλό, να πλύνω τα ποδάρια μου — και μπορεί να σας φτάσω στον δρόμο· αλλοιώς περνάτε απ' το σπήτι, ν' αφήστε τα σύνεργα, να σας κεράση η κυρά και το σουρούπωμα σας βρίσκω κάτω στην πιάτσα, και σας δίνω τα μεροκάματα», — «Καλό, αφέντη». Εκείνοι έκαμαν κατά τη ράχη, κι' ο γέρο-Σκοινάς κατά το ρέμμα.
Όπως το δοχείο 'κείνο το φαρφουρί της Βηθανίας, νοιώθω κι' εγώ τα δάκτυλα κάποιας Μαρίας την ύπαρξί μου να τσακίζουνε, της πίστης μου τον νάρδο να σκορπίζουνε, τα πόδια του Χριστού μου για να πλύνω. 2ος ΠΡΕΣΒΥΤ. Όποιος θέλει τη ζωή του να κερδίση, πρέπει σ' αυτό τον κόσμο να την χάση. Αν κανείς τον θάνατο δεν αγαπήση, την πύλη της Εδέμ δεν θα περάση Αλληλούια!
— Πάμε, αδελφή μου. — Πάμε, είπεν η νέα. — Εμείς σ' εχάσαμεν τόσην ώραν, Αϊμά. Δεν μου λες πού ήσουν; — Υπήγα εις δουλειά, εψέλλισεν η Αϊμά. — Εις τι δουλειά; — Να πλύνω. Την στιγμήν ταύτην η προσοχή του πλήθους επετάθη τα μέγιστα. Περιέμενον πάντες νακούσωσι την ιστορίαν, ης είχον γείνει αυτόπται, εν τούτοις. Αλλά το διαφέρον εστρέφετο εις άλλο σημείον.
Λέξη Της Ημέρας