Ταφιέρωμα όμως των Ελλήνων προς τον Απόλλωνα, καμωμένο από τότες που γλύτωσαν πατρίδα και κόσμο από τη βαρβαρότητα, να στέκεται ακόμα μέσα στην καρδιά εκείνη της Τούρκικης αλαζονείας και της Ελληνικής ταπεινοσύνης, σα ναποφάσισε ως κ' η παλιά η δόξα να μένη και να μαρτυρή την τωρινή την κακορριζικιά, κατεβάζει στο νου πολλούς στοχασμούς, θλιβερούς και παρηγοριτικούς· θλιβερούς, που ανιστορούμε το τι είτανε μια φορά τα έθνος και πού κατήντησε· και πάλε παρηγορητικούς, που μήτε δυόμιση χιλιάδες χρόνια δε σώνουνε ναφανίσουν τα σημάδια τέτοιας δόξας και τέτοιας μεγαλωσύνης, όσο και νανεμοσκορπιστούν, καθώς μήτε το αίμα δεν αφανίζεται, όσο και να χυθή.