United States or Serbia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Τοσαύτην δε πεποίθησιν ενέφαινε το ήθος αυτής και ο λόγος, ώστε και αυτός ο αυθόρμητος συνήγορος της Αϊμάς ήρχισε να κλονίζεται. Επί τέλους δεν εγνώριζε την νέαν και ήτο ενδεχόμενον να είνε και κλέπτρια, όπως εβεβαίου η Εφταλουτρού.
Και ο λοστός ανίκητος, αψύς, εξεκόλωνεν ένα με το άλλο τ' αντιρίμματα, τα έβγαζεν από τα θαλάμια τους, τα εχώριζεν από την πέτρα ξεφλουδισμένα πολλές φορές και άλλες πολλές με σκλήθρες χάλαρων, με κοχύλων φόρτωμα, λέγεις και τον εδούλευαν όχι ανθρώπου χέρια παρά ατμομηχανή. Τέλος εκατάλαβα πως άρχισε να κλονίζεται. Έχανε το στήριγμά του. — Απάνω! τσιμπάω. Με ανεβάζουν απάνω.
Ο νους μου, με μόνον τώρα μέσα του το φάντασμα του φόνου, πόσον πολύ κλονίζεται, ώστ' η ενέργειά του, παρέλυσε κ' η σκέψις μου 'ς τ' ανύπαρκτα πλανάται! ΒΑΓΚΟΣ προς τον ΡΩΣ Την έκστασίν του βλέπετε; ΜΑΚΒΕΘ καθ' εαυτόν Εάν το θέλη η Τύχη να βασιλεύσω, μόνη της η Τύχη ας με στέψη! ΒΑΓΚΟΣ Καθώς και τα φορέματα, τα νέα μεγαλεία, αν δεν τα συνειθίσωμεν επάνω μας δεν στρώνουν.
Αλλά ο Καερδέν, όρθιος στην κουπαστή, τον χτυπάει με το κουπί του. Ο Αντρέ κλονίζεται και πέφτει στη θάλασσα. Ο Καερδέν τονέ χτυπάει πάλι με το κουπί και τον βουλιάζει μέσα στα κύματα, φωνάζοντας: «Πέθανε, προδότη! Να η αμοιβή σου για το κακό που έκανες στον Τριστάνο και στη Βασίλισσα Ιζόλδη!»
Η θέσις των πραγμάτων ήτο δεινή. Πολλά μέρη της πόλεως πλησίον των ανακτόρων κατεστρέφοντο υπό του πυρός των στασιαστών. Στρατός πολύς δεν υπήρχεν εντός της πόλεως, του δε υπάρχοντος στρατού, και αυτής της αυτοκρατορικής φρουράς, ήρχισε να κλονίζεται η προς τον Ιουστινιανόν πίστις.
Αν ήν' αλήθεια, τότε συ, αν θέλης, κρέμασέ με! κλονίζεται το θάρρος μου κι' αρχίζω ν' αμφιβάλλω αν μ' απατά ο Σατανάς κ' είν' η αλήθεια ψεύδος! «Ο Μάκβεθ δεν θα νικηθή, εκτός εάν κινήση εις την Δουνσινάνην ν' αναβή το δάσος της Βιρνάμης.» Ιδού, το δάσος έρχεται 'ς την Δουνσινάνην τώρα! — τα όπλα, κ' έξω! — Αν αυτός το είδεν όπως λέγει, ούτε να φύγω μ' ωφελεί και ούτ' εδώ να μείνω.
Το καμπάνισμα, οι προετοιμασίες, το σούσουρο που γινόταν έξω στους δρόμους και μέσα στο σπίτι του, δεν τον άφιναν ήσυχο. Η αθέμελη άρνησή του άρχισε να κλονίζεται. Βαστάχτηκε ως τ' απόγιωμα· τέλος νικήθηκε. Ντύθηκε βιαστικά, πεισμωμένος τώρα για ό,τι έκαμε, έτρεξε, ανέβηκε στον τράφο ν' αγναντέψη τη λιτανεία που έρχεται.
Ενώ άλλοτε την πρώτην ορμήν του προς αυτοθέλητον εγκατάλειψιν της ζωής είχε σταματήση ο προς τον θείον Νόμον σεβασμός, εδώ το θρησκευτικόν αίσθημα πρώτην φοράν εκλείπει, εδώ τα πάντα σαλεύονται μέσα εις την ψυχήν του Αμλέτου, κλονίζεται και αυτή η πίστις εις την πνευματικήν υπόστασιν του ανθρώπου· ο Αμλέτος ήδη αμφιβάλλει και περί της υπάρξεως μελλούσης ζωής, διότι όχι μόνον η θρησκευτική πεποίθησις, αλλά και αυτή η περί του άλλου κόσμου μαρτυρία, την οποίαν είχε λάβη από την υπερφυσικήν εμφάνισιν, όλα εξαφανίζονται καταποντιζόμενα εις την απέραντον της Απορίας άβυσσον όπου τρικυμίζεται το πνεύμα του Αμλέτου.
Όσοι κοντά του έμειναν κι' ακόμη τον δουλεύουν, δουλεύουν από φόβον των, από αγάπην όχι! Αισθάνεται τον τίτλον του χαλαρωμένον τώρα, 'σάν γίγαντος φορέματα 'ς την ράχιν νάνου κλέπτου! ΜΕΝΤΗΘ Και πώς να μην κλονίζεται ο ταραγμένος νους του αφού το παν εντός αυτού το έχει εντροπήν του ότι ευρίσκεται εκεί! ΚΑΙΘΝΗΣ Εμπρός λοιπόν ω φίλοι να δείξωμεν την πίστιν μας εκεί όπου ανήκει!
Και τότες, που έπρεπε ο Γρηγόριος, αν είχε του Αθανασίου ή του Βασιλείου το χαρακτήρα, να μείνη σταθερός κι ακλόνιστος και να διαφεντέψη τη φιλανθρωπική εντολή της θρησκείας, άρχισε σταλήθεια να βαριεστίζη και να κλονίζεται και να λαχταρή την ποιητική τη γαλήνη, που πάντα τηνέ ζητούσε άμα του φαίνουνταν ανυπόφερτος πια ο κόσμος!
Λέξη Της Ημέρας