United States or Italy ? Vote for the TOP Country of the Week !


Στην Αθήνα δεν την ακούς την κορακίστικη τόσο καθάρια. Εκεί ξεχνούν κάποτες οι Καθηγητάδες και σου πετούν και καμιά ρωμαίικη λέξη. Εδώ τέτοιες αταξίες δεν έχει. Κάθε λέξη ζυγιασμένη, κάθε φράση αραδιασμένη με τάξη, που λες και σε Μουσείο τις βλέπεις. Έτυχε να παραβρεθώ σε τέτοια Πολίτικη Συνεδρίαση μια φορά. Τα καθίσματα είταν πέρα πέρα γεμάτα· είτανε «Χημεία» το μάθημα.

Μαζί με τους άλλους κ' οι Αρειανοί της Έδεσας, με το να είχαν κάμει κι αυτοί μερικές αταξίες. Τους άρπαξε ο Ιουλιανός χρήματα και χτήματα· άλλα μοίρασε στους στρατιώτες του, κι άλλα δήμεψε, λέγοντας περιπαιχτικά πως τώρα θαπολάψουν την ουράνια τη βασιλεία. Σε τέτοια βράση απάνου παράξενο δεν είναι που πήραν οι φίλοι του τον κατήφορο.

Θα σε κάνω εγώ να κτυπάς όπως πρέπει! Αι! αι! τι αταξίες είν' αυτές· βλέπω πως δε με γνώρισες ακόμη. Ποιος είν' ο γιατρός σας; ΑΡΓΓΑΝ Ο κύριος Πυργγόν. ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Αυτόν δεν τον έχω γράψει στο σημειωματάριό μου μαζί με τους μεγάλους γιατρούς. Από τι σας λέει πως υποφέρετε; ΑΡΓΓΑΝ Λέει πως υποφέρω από το ήπαρ· άλλοι όμως λένε πως πάσχω από τη σπλήνα. ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Είνε αμαθέστατοι.

Κι ως τόσο άνθρωπος με τη δύναμη και τη θέληση πούδειξε στα πρώτα του χρόνια δεν έπρεπε να καταπονιέται και τόσο εύκολα από αταξίες όχι ασυνήθιστες, μήτε σε καινούρια Κράτη μήτε σε παλιά. Δε φαίνεται να έπαθε ακόμα κ' η υγεία του, ή σωματική ή ψυχική. Κι όμως κάτι χαλάρωνε, κάτι αδυνάτιζε τώρα τους λογισμούς του.

Ξέροντας και πως ο Ιουστινιανός είχε βγαλμένο απαρχής διάταγμα που απαγόρευε άνομες αταξίες στο ιπποδρόμιο είτε από τόνα κόμμα είτε από τάλλο, η κατηγορία πως παραγαπούσε τους Κυανούς δεν πιάνει βαφή, κι ο καθαυτό λόγος της ταραχής φαίνεται να είταν η τυραννία των αχόρταγων υπουργών του, ίσως κ' οι θρησκευτικοί κατατρεγμοί του που θα τους δούμε σε λίγο.

Δάγκασέ τονε σκότωσέ τον, παρακαλώ σε. ΣΤΕΦΑΝ. Τρίνκουλε, βάστα τη γλώσσα σου· αν κάμης αταξίες, το πρώτο δένδρο... Το τέρας το καψερό είναι υπήκοος μου, και δεν συγχωρώ να μου το βρίζουν. ΚΑΛΙΜΠ. Ευχαριστώ τον υψηλό μου αφέντη. Συγκατεβαίνεις ν' αφοκρασθής πάλι το ζήτημά μου; ΣΤΕΦΑΝ. Ναίσκε· αμμή πώς; γονάτισε και ματαπές το· εγώ στέκομαι ορθός· έτσι και ο Τρίνκουλος. Μπαίνει ο ΑΡΙΕΛ αόρατος.