United States or Armenia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Τα λόγια που σου έλεγα τότες, πες μου, χρυσό μου, και σήμερις ακόμη και την ώρα αφτή που σου γράφω, δεν κελαδούνε μέσα στην καρδιά σου, σαν πουλάκια γλυκά; Το χάρηκαν της Χιός τα βουνά, το χάρηκε ο κόσμος, το τραγούδι της αγάπης που έκαμα, φως μου, για σένα. Μήπως το ξεχνάς; Όταν είσαι μακριά, παρηγοριά δεν έχω. Αναστέναζα και σε ζητούσα στο Πυργί· αναστενάζω και σε ζητώ στη Σαντορίνη.

Πολύς απέρασε καιρός. Μα από την μέρα εκείνη Πόνος με σφάζει καρδιακός κ' ήσυχο δε μ' αφίνει. Βολές με κάνει να γελώ, βολές ν' αναστενάζω. Βολές να κλαίω, και βολές τραγούδια ν' αραδιάζω. Κάποτε μ' είδαν στο χωριό, σε μια μεγάλη σκόλη, Κι' όσ' έμαθαν για το νερό, το καταριώνταν όλοι. Κ' η δόλια η βρύση ερήμαξε. Κι' οχ' τότε νύχτα μέρα Ούτε τραγούδι ακούς εκεί, ούτε γρυκάς φλογέρα.

ΒΛΕΠΥΡΟΣ Κι' αυτές, σαν κυβερνήτες, θα κάνουν τα καθήκοντα που κάνουν οι πολίτες; ΧΡΕΜΗΣ Όλα τελειωμένα. ΒΛΕΠΥΡΟΣ Και πώς; στο δικαστήριο θα πάη αυτή για μένα; ΒΛΕΠΥΡΟΣ Δεν θα σηκώνωμαι πρωί ν' αναστενάζω; ΧΡΕΜΗΣ Ούτε• μονάχα η γυναίκα σου γι' αυτό υποχρεούται• και άλλο δεν θα κάνης, παρά μεσ' στο σπιτάκι σου θα κάθεσαι να κλάνης.