United States or Ghana ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ούτοι δε, ουχί πριν πολιορκήσουν την Επίδαμνον, αλλ' ότε παρετήρησαν ότι δεν θα εμένομεν αδιάφοροι προέτειναν την εύσχημον πρόφασιν της διαιτησίας· έπειτα δε, μετά τας εκεί διαπραχθείσας αδικίας, έρχονται και εδώ προσκαλούντες υμάς ουχί να συμμαχήσετε μετ' αυτών, αλλά να συναδικήτε και να τους δεχθήτε ενώ είναι εχθροί ημών· έπρεπεν, ότε ήσαν ασφαλέστατοι, τότε να προσέλθουν πλησίον σας και όχι καθ' ην στιγμήν ημείς μεν ηδικήθημεν αυτοί δε κινδυνεύουν.

Τότε λοιπόν ιδιότης του αγαθού ανδρός είναι να αδική εκουσίως, του δε κακού ακουσίως, αφού ο αγαθός έχει αγαθήν ψυχήν. Ιππίας. Βεβαίως έχει. Σωκράτης. Επομένως όστις σφάλλει εκουσίως και κάμνει ασχημίας και αδικίας, φίλε Ιππία, εάν υπάρχη τοιούτος άνθρωπος, αυτός δεν είναι άλλος παρά ο αγαθός. Ιππίας. Δεν ημπορώ να συμφωνήσω με την γνώμην σου εις αυτά, Σωκράτη μου. Σωκράτης.

Αλλά αμέσως μεσολαβεί το φιλοσοφικόν στοιχείον μέσα του· εις το φοβερόν κακούργημα, το οποίον εκατορθώθη με τόσην ψυχρότητα και τέχνην, αυτός, επί τέλους, δεν βλέπει παρά ένα δείγμα συστήματος αδικίας οπού κυριεύει όλα τα ορατά πράγματα του κόσμου τούτου.

Και εκ τούτου η εύσχημος από των σπονδών αποχή, ουχί διά να μη λαμβάνωσι μέρος εις τας αδικίας των άλλων αλλά διά να αδικούν αυτοί μόνοι, και εκεί μεν όπου υπερισχύουν μεταχειρίζωνται βίαν, εκεί δε όπου μένουν απαρατήρητοι υπερτερούν, αν δε οικειοποιηθούν τι μη έχουν αισχύνην.

Ότι δε ο Ιππίας έλαβε την αρχήν ως πρωτότοκος, τούτο δύναμαι να βεβαιώσω καθό γνωρίζων την παράδοσιν ακριβέστερον παντός άλλου· δύναταί τις όμως να πεισθή και εκ των ακολούθων παρατηρήσεων. Είναι βέβαιον ότι εκ των δύο τούτων γνησίων αδελφών ο ένας μόνον απέκτησε τέκνα, ως δεικνύει ο βωμός και η στηθείσα εν τη ακροπόλει των Αθηναίων στήλη προς ανάμνησιν της αδικίας των τυράννων.

Και ο Σωκράτης εδίδασκεν ότι ποτέ δεν πρέπει ν' ανταποδίδωμεν κακόν αντί κακού, αδικίαν αντί αδικίας, βλάβην αντί βλάβης. — Όταν κακοποιής τον πλησίον σου είσαι άδικος, έλεγεν ο Σωκράτης, οποιονδήποτε κακόν ή αδικίαν και αν υπέφερες παρ' αυτού. Αλλ' ο Σωκράτης, όσα διά των λόγων του εδίδασκε, και διά των έργων του πάντοτε επεσφράγιζε.

Διότι είναι ζήτημα αν υπάρχει πραγματικώς τρόπος να αδικηθή κανείς εάν δεν θέλη, ή μήπως πάσα πάθησις αδικίας είναι ακουσία, καθώς και πάσα εκτέλεσις αδικίας; Επομένως άραγε το όλον είναι κατά τον ένα ή κατά τον άλλον τρόπον, καθώς και το να αδική κανείς είναι πάντοτε εκούσιον; Ή μήπως το έν μεν είναι εκούσιον, το δε άλλο ακούσιον; Το ίδιον δε θα ειπούμεν και επί απολαύσεως του δικαίου, επειδή η εκτέλεσις του δικαίου είναι πάντοτε εκουσία.

Εκραυγάσαμεν εξ οδύνης υπό τας πληγάς, κατηράσθημεν τους μαστιγούντας, και διεμαρτυρήθημεν ενώπιον Θεού και ανθρώπων κατά της αδικίας και βαρβαρότητος· αλλ' εξήγειραν όμως και εσωφρόνισαν και ωκοδόμησαν ημάς οι παιδεύοντες, ευηργέτησαν δε αναντιρρήτως οι υβρίζοντες και εξουθενούντες. Αδύνατον είνε οι αναγινώσκοντες τας γραμμάς ταύτας να μη ενθυμώνται, ότι και επηνέθησαν πολλάκις και κατεκρίθησαν.

Αλλ' αυτός, κατασιγάζων ενώπιον της δικαιοσύνης παν ιδιαίτερον αυτού πάθος, είπε προς τον δικαζόμενον « Αντί ν' αναφέρης τας προς εμέ αδικίας του αντιδίκου σου, ειπέ κάλλιον ποίαν αδικίαν έπραξεν αυτός προς σε, διότι σήμερον ο αντίδικός σου δεν δικάζεται μετ' εμού, αλλά μετά σου. »

Ώστε φανερόν πλέον είναι ότι υπάρχει κάποιον άλλο μερικόν είδος της αδικίας εκτός της γενικής, με το ίδιον όνομα, διότι ο όρος αυτός εφαρμόζεται εις το ίδιον γένος.