United States or United Kingdom ? Vote for the TOP Country of the Week !
Βοηθήσατέ με να εξέλθω. Λιποθυμώ. Ειράς, Χάρμιον. — Δεν είναι τίποτε. — Πήγαινε να εύρης αυτόν τον άνθρωπον, αγαπητέ μου Αλεξά· ερώτησε τον περί των χαρακτηριστικών της Οκταβίας, της ηλικίας και των ορέξεών της, μη λησμονήσης και το χρώμα της κόμης. Φέρε μου γρήγορα απόκρισιν. Ας φύγη διά παντός. — Όχι — Χάρμιον· μολονότι αφ' ενός μεν παρίσταται ως Γοργώ, αφ' ετέρου δε ως Άρης.
Τόρα όμως τι φρονείς διά το σπουδαιότερον; διότι ούτε εγώ ο ίδιος ακόμη δεν ημπορώ να το εννοήσω, Ερμογένη μου. Αλλά μήπως συ το εννοείς; Ερμογένης. Όχι, μα τον Δία. Σωκράτης. Αλλ' άραγε, αγαπητέ μου, μήπως και εις τον Έκτορα ο ίδιος ο Όμηρος έδωκε το όνομα; Ερμογένης. Πώς αυτή η ερώτησις; Σωκράτης.
Και πάλιν σε φαντάζομαι, αγαπητέ Κρόνιε, να γελάς διά το τέλος του δράματος. Εγώ δε όταν τον ήκουσα να επικαλήται τα μητρικά πνεύματα δεν παρεξενεύθην πολύ. Αλλ' όταν επεκαλέσθη και τα πατρικά, δεν ηδυνήθην να κρατήσω τον γέλωτα, ενθυμηθείς τα λεχθέντα περί του φόνου του πατρός του.
Και χώρια απ' αυτό, αγαπητέ μου Ερνέστε, όταν κανένας φθάση τα σαράντα ή γίνεται μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας ή του Athenaeun Club, είτε αναγνωρίζεται ως λαϊκός μυθιστοριογράφος, του οποίου τα βιβλία είναι σε μεγάλη ζήτηση στους σιδηροδρομικούς σταθμούς του προαστείου, μπορεί κανείς να θέλη να διασκεδάση εκθέτοντάς τον, αλλά δεν μπορεί να έχη την ευχαρίστηση να τον διορθώση.
— Καλά που ήλθες, Παπα-Νικόλα! Ο Θεός σε έστειλεν. Ακόμα ολίγον να διαπράξω έγκλημα, επάνω εις τον θυμόν μου. Είπεν ο καπετάν-Μαμμής προσπαθών μετά πολλής βίας να καταπνίξη την οργήν του. — Όχι, αγαπητέ φίλε. Ο θυμός ποτέ δεν είνε καλόν πράγμα. Ο καπετάν-Μαμμής ήρχισεν ολίγον κατ' ολίγον να κατευνάζεται ωσάν εξατμιζομένη μηχανή προς την εμφάνισιν του ιερέως, τον οποίον πολύ εσέβετο.
— Έχεις και αμάξι, βλέπω. — Μεσίτης και ιατρός χωρίς αμάξι δεν κάμνει σήμερον δουλειά εις τας Αθήνας, αγαπητέ. Και φωνεί προς τον αμαξηλάτην· — Τράβα εις τα Πατήσια! — Εδώ είνε το Πολυτεχνείον, λέγει μετά μικρόν εις τον νεήλυδα φίλον· θα το ενθυμείσαι βέβαια. — Το εθεμελίοναν, νομίζω, όταν έφυγα· πώς; δεν ετελείωσεν ακόμη; — Ετελείωσαν τα χρήματα.
Τόρα όμως τι πρέπει να του ειπούμεν; Ποία κουτάλα από τας δύο πρέπει εις την φάβαν και την χύτραν; Ή μήπως είναι φανερόν ότι πρέπει η συκίνη; Διότι βεβαίως κάμνει την πηκτήν ευωδεστέραν, και συγχρόνως, αγαπητέ μου, δεν υπάρχει φόβος να σπάση την χύτραν και να μας χύση την φάβαν, και να σβύση την φωτιάν, και αυτούς που πρόκειται να δειπνήσουν να τους αφήση χωρίς καλόν φαγητόν.
ΠΟΛΩΝΙΟΣ Αν ζητείτε τον Πρίγκιπα Αμλέτον, αυτού είναι. ΓΥΙΛΔΕΝΣΤΕΡΝΗΣ Σεβαστέ μου Κύριε! ΡΟΖΕΝΚΡΑΣ Αγαπητέ μου Κύριε! ΑΜΛΕΤΟΣ Καλώς ήλθετε οι αξιόλογοι μου φίλοι! Τι μου κά- μνεις, Γυιλδενστέρνη; Α! Ροζενκράς! Καλά παλληκά- ρια, τι κάμνετε και οι δύο; ΡΟΖΕΝΚΡΑΣ Ωσάν αλογάριαστα παιδιά της γης. ΓΥΙΛΔΕΝΣΤΕΡΝΗΣ Τόσο ευτυχείς όσο πολύ δεν ευτυχούμε· δεν μας φορεί κομπί 'ς τον σκούφον της η Τύχη.
Και ποίαν διαφοράν έχει τούτο από εκείνο; Σωκράτης. Δεν ευρίσκεις συ καμμίαν διαφοράν; Ιππίας. Βεβαίως δεν έχουν διαφοράν. Σωκράτης. Τι λόγος, και βέβαια είναι φανερόν ότι συ γνωρίζεις καλλίτερα, αλλ' όμως, αγαπητέ μου, πρόσεξε να ιδής. Δηλαδή δεν σε ερωτά ποίον είναι το ωραίον, αλλά τι πράγμα είναι το ωραίον. Ιππίας.
Αφού λοιπόν τον εφώναξα, τον ηρώτησα τα εξής: — Συ δε διατί σωπαίνεις, αγαπητέ μου, όταν ακούς αυτόν εδώ να λέη όλα αυτά; Τι ιδέαν έχεις συ διά το ζήτημα τούτο; Με τας πολλάς ασκήσεις δυναμώνουν τα ανθρώπινα σώματα ή με τας μετρίας;
Λέξη Της Ημέρας