United States or Turkmenistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ang pagsisikap niyang yaon ay dahil lamang sa kanyang mutya, dahil sa kay Leoning na kanyang puputungan sa noo ng laurel ng dangal, datapuwa't ngayon ay ano ang nagbabala sa kanyang palad? Ano kaya? Isang ulap lamang. Isang ulap nga, at naglaho lamang ang lahat! Ang lahat! Oo, ang lahat ay wala na, wala na siyang pagasa sapagka't si Leoning ay hindi na niya maalaman kung bakit lumimot.
Ang tikóm na labi n~g m~ga sampaga'y namukád na bigla't naglabing ligaya, ang dilim at ulap n~g aking pagasa'y naging bagong araw na di magbabawa, ang kukó n~g hirap at, ban~gis n~g dusa'y naging m~ga hamog sa dapit umaga, ang guhit at ulos n~g m~ga parusa'y naging m~ga n~giti n~g bagong Ofelia.
Wala, wala na, nauwi na lamang sa pangarap ang kanyang maligayang kahapon. Oo, ang lahat ay parang maitim na lamang na ulap para sa kanyang palad. Naglaho na ang kanyang langit, naglaho na si Leoning at nilimot ang sumpa. Naglahong lahat! Oo, naglaho ng lahat, at wala ng kapagapagasang pamuli pang manumbalik ang kanilang masayang kahapon.
Kaya't hanggang sa sumapit na ang kalaliman ng gabi na tahimik na ang lahat, ay nagbangon siya at ang maaliwalas at mabituing langit na walang bahid ng ano mang ulap ay kanyang pinagpakuan ng tingin. Kay aliwalas nga naman ng langit noon! Ni badha ng ano mang ulap ay walang masisinag sa kaitaasan. Kabilugan ang buwan. Anong dikit malasin kalangitan!
N~guni't kay Teang, ang gayong pagyuko ni Elsa ay nagpapanumbalik naman n~g dati niyang pakikipagpalagayan sa mestisang ito, kaya't parang hindi dinaanan n~g ulap ang maaliwalas na lan~git n~g kanilang pagkikilala'y malugod niyang tinawag ang pan~galan nito. ¡Elsa! anya, at kasabay ang lapit na idinugtong: Naniniwala akong kaya ka naririto'y dahilan sa akin, ¿hindi ba?
»Dahilan sa iyo,i, mapapauing pilit »ang ulap nang ibang sintang maligalig, »lulucso ang diuá, tatahip ang dibdib »sa caligayahan na gauad nang lan~git. »Hangan dito, Ina,t, ticang pagtamanan »pagpuri sa iyong man~ga cagalin~gan; »di linilimot naman ang pag-galang »sa iyong Esposong calinis-linisan.»
Panahon naman din n~g pagsisiwálat n~g matandang sakit na sa pusong sugat. ¡Gaya n~g pagtakip! mapanglaw na ulap sa m~ga bituin, anak n~g liwanag. ¡Ilaw ang hin~gî ko! upang matanglawan ang napatatan~gay, sa apô-apôan at kung hindi ito ang gawing tuntunan ilagay sa limot yaong Kasarinlan.
Ako'y ilinagak sa lan~git n~g isang masun~git na palad napatulad ako sa kimpal n~g ulap na walang bituwing magarang ninikat, ang kabuhayan ko'y naging isang dagat na di matatawid kahit sa pan~garap.
Kay hirap sabikin n~g isang pan~garap! Magtiis ka irog! Darating ang araw na ikaw at ako ay magkakapisan, ang ulap sa ati'y biglang mapaparam at magliliwanag ang Sangkatauhan. Huwag kang man~ganib! Darating sa atin ang isang sandaling batis n~g paggiliw, diyán matataya ang di magmamaliw na aking paglin~gap sa pagkabutihin.
Linisan ni Elías ang bundóc, tumacas at lumusong sa dacong dagat, sa pasigang nilacad niyá n~g boong balisa; n~guni't doon sa malayò, sa guitná n~g tubig, doon sa ipinaiilanglang mandin n~g liwanag n~g buwan ang isáng ulap, anaki'y nakita niyáng napaimbulog at pumapawidpawid ang isáng anino, ang anino n~g cany