United States or Isle of Man ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ako'y aalis na't ang bahala'y ikaw mag-isip n~g lalong kagaling-galin~gan, n~guni't ang hula ko'y hindi mabibigyan n~g litis, at yaon ang pangyayarihan. Pinagmalas nan~ga't pinag-isip-isip ang maguiguing kasing kabiyak n~g dibdib ay walang makitang ipagkakalan~git, nagbuntong hinin~ga't luha'y bumalisbis.
Sa piling ng isang Leoning ay lalong dumakila ang isang Eduardo. Lalong naging maningning ang kanyang pagasa. Kay buti nga namang idinulot ng pagkakataong yaon! Sa harap ni Leoning ay naging isa siyang dakila, isang bayani na pinuputungan sa ulo ng masaganang laurel. Purihin siya sa harap ng kanyang paraluman, ay anong tamis sa isang kalooban ng binata!
Houag quibuin, hipui,t, tauaguin ang maysaquit, at masamang totoo sa caniya yaon. Pag yari na itong lahat, cun baga hindi nauulian; cundí lungmulubha ay uala nang magaua roon. Pagca gumaling na ang maysaquit, nacacaalam tauo na siya; datapoua cun minsan ang isang camay ó ang paa, ó ang cabiac na muc-ha ay ga namamatay, pati nang dila, na dahil doo,i, hindi mauauatasan ang caniyang uica.
Sa bakás n~g yapak n~g kadalagahan ang lumagdang isip nito'y nag-aalay n~g munting gunita na kunang ulirán yaon kay Marcela't kay Dalmaciang búhay. Kung baga sa isang Araw na sumikat ay dí nan~gulimlim ang pagliliwanag buhat sa mulâ pa n~g pagkakalapat n~g kanilang dibdib na parang sinukat.
Ang sagot nang ermitaño don Juan iyang hanap mo, maghihirap cang totoo at ang ibo'i, encantado. Isinagót niya naman cahit aquing icamatáy, ituro mo po ang lugar at aquing paroroonan. Ang sagot nang ermitaño don Jua'i, maquiquita co, na cun bagá nga totoó ang pagsunód sa amá mo. Ang cahoy mong naraanan cauili-uiling pagmasdan, yaon ang siyang hapunán nang ibon mong pinapacay.
Datapoua,t, ¿di caya niya naaalaman na sinoma,y, di macacucuha niyong man~ga guintò at man~ga batóng yaon, sa pagca,t, ari nang hari sa Portugal? Ang ama. Dito mo maquiquita na si Robinson ay hindi nacatatalastas nito, sa pagca,t, sa caniyang cabataan ay ayao bumasa,t, magaral nang anoman.
Sa loob nang dalauang bouan, at marahil ay culang culang pa, sa cauulán, sa arao at sa calamigan nang lugar na yaon ay siya,y, naguing hubo,t, hubad, dahil na nabuloc ang caniyang damit na bahagui
Kaikailan man ay hindi siya nan~gimi sa harap ni Teang kundi nang m~ga sandaling yaon. Samantalang si Tirso, habang nagtatagal n~g pagmamalas sa kaibigibig na alindog n~g babaeng unang nagkapan~galan sa kanyang puso, ay lalo nang napapatdahan n~g dila't sa laki n~g galak na lumulunod sa kaluluwa'y hindi makabigkas n~g isa mang kataga. Subali't si Teang ay patuloy sa pagpapahan~ga....
Nagagad nga lamang sa "Kun sino ..." gaya ng pagkagagad sa dalawang huling "muog" at "suob". Ang dalawang salitang ito ay lalik ng mapaglarong pamimigkas, na kasamahan ng "buo", "nuon", "punon", "lieg", "puot" at iba't iba pang walangwala sa mga panahong yaon ni Balagtas.
Baka maulit pa ang pangyayaring yaon na di dapat mangyari sa isang bayang payapa. At, sa pangyayaring yaon ay di nagpabaya ang mga maykapangyarihan. Pipiliting hanapin ang may kagagawan noon. Kaya kailangan ang sila ay magsikilos. Kailangan liksihan ang paguusig sa ikatatagpo ng nanakit na yaong ngayon ay nawawala sa mata ng madla. Nguni't ang lahat ng pagkakasala ay dapat pagbayaran.