United States or Marshall Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Inalok ko ang mga tatay mo't pagkatapos ay nilapitang kita, at: Ayoko ang iyong pauna. ¿Bakit, ayaw ka ba nito? ¿ano ang iyong ibig ang malambing kong tanong sa iyo. Wala ang iwas mo. ¡Wala raw! ang salo ko naman. Wala nga ang patibay mong mali. ¡Naku, ikaw naman! ¿Ano lamang eh? Sabi na, hale, sabi na. ang magiliw kong samo.
M~ga tano~g na dî matugón n~g tiyakan at walá~g m~ga kasulatan maturól yayama~g a~g karamihan n~g mápagsasá~ggunia~g tálaan sa m~ga Simbahan ay nalipol at na waldás n~g ati~g m~ga himagsikan. Hindî máaari~g malimutan, hindî dapat malimutan a~g m~ga dakila~g gawâ n~g m~ga lalò pa~g dakila~g tao na gaya ni Pinpin. Sa kanyá~g aklát ay matítiyák a~g kanyá~g sikháy na tayo'y mákawatas n~g na~gamiminunò sa atin at n~g sa gayó~g paraán ay tahás nati~g mákilala a~g kanilá~g urì, kara~galan at diw
Hindi cumilos si Sisa. ¡Sayaw, sayaw! ang inulit-ulit n~g tinig na nacalalaguim. Tiningnan siya n~g ulol na babae n~g titig na walang diwa, walang cahulugan; itinaas n~g alfereza ang caniyang isang bisig, at ang isa namang bisig pagcatapos, at saca ipinagpag ang dalawang bisig: walâ ring naguing cabuluhan. Hindi nacacawatas si Sisa.
At kung wala ka mang mapupulon~g lugód sa bun~ga n~g aking pinuhunang pagod, ito'y mabuti ring aliwan n~g lungkot lalo't dinadalaw n~g samá n~g loob. Ihahangang dito't ang boong pasiyá ay nasasa iyo pantas na babasa, sa isasariwâ at ikalalanta ay naroroon din ang aking pag-asa. =Punò nang salitâ= =Unang pankat=
Ni isa'y walâ! Siná Leon ay handoóng lahát." "Nguni't sa ngalan ng Diyós, ano ang kaniláng ginawâ?" "Walâng walâ kundî ang tumingín!"
Ang sulat ko'y hindi mo sinagot hanggang kami'y lumulan sa sasakyan, at iyo'y isang katunayan pa na talagang ako'y wala nang kabuluhan sa iyo ng mga araw na iyon. Ang lungkot ko'y gayon na lamang, at lalong lalo na nang kami'y naglalayag, sapagka't nagunita kong sa lalawiga'y walang kasayahang gaya sa Maynila.
Ngayon ay waring madilim na lahat at sinasakmal ng ulap ang kanyang magandang pagasang pinapangarap. Wala na si Leoning, na siyang pinagkukunan niya ng dating sigla sa buhay. Wala na ang kanyang irog na siyang dating laging nagaalaala sa kanya, na, pagaaalaalang yaon ay siyang nagiging daan ng kanyang pagsisikap sa lalong mga dakilang bagay na gawain. Oh! wala na nga siya, wala na!
May isang soldado ang Haring maran~gal na wala nang Ama't mahirap ang buhay ang nagaaruga ay Ina na lamang sa bugtong na anak niyang minamahal. Hindi ibig halos mawalay sa titig ang kaniyang bunsong pinakaiibig dan~gan di mangyaring siya ay mapalit ay hahalinhan na't hirap ay mabihis.
Samantalang sa kabilang dako naman, si Leoning ay siyang sulo sa piling ni Eduardo, siyang liwanag at tanging aliw ng puso. Para kay Eduardo ay isang maulap na langit ang titiisin niya kung wala si Leoning. Kung maglalaho si Leoning ay isang libingan, isang yungib na di man lamang inaabot ng sikat ng liwanag, isang langit na wala kahit isang bituin. Kaya mauulit ngang magbalik ang lahat!
Kun saan mapagkikita, na kay Bb. Susana Revilla a~g kapakana~g sarili ay isá~g wala~g kabuluhá~g bagay sa pili~g n~g m~ga kahili~gan n~g bayan at n~g kapanahunan.