United States or New Caledonia ? Vote for the TOP Country of the Week !
¡Oh Dios na Hari,t, Pan~ginoong Amá! pagcalooban mo ang anác cong sinta, amponin mo rin po,t, hulugan nang gracia matutong mag silbi sa magulang niya. Mulit muling taghoy na inihihibic sa Dios na Amá na Hari sa Lan~git, cahimanauari ang anác cong ibig bigyan nang liuanag carunun~ga,t, bait.
Taghoy nang princesa ¡oh Vírgen María! patnubayi aco,t, iyong ipag-adyá, sa sentenciang bigay n~g hari cong amá tinatangap co po cahit ualang sala. Sa dalauang matá ang luha,i, nunucal sa habag na dala nang princesang mahal, maraual cong palad na quinahinatnan Dios co po,i, aquin na pagtitiisan.
Hinihipò n~g isa ang canyang bisig at humihi~ngi n~g confesión; cahabaghabag na m~ga taghoy ang lumalabas sa ilalim n~g m~ga bangcong nan~gatumba: yao'y isang caawaawang músico. Punongpuno ang escenario n~g m~ga artista at n~g m~ga taong bayan.
Manáng isang dapit hapong makaraan ang dalawang tugtog sa pala-orasán, dalaga'y nanaog tangkáng maglilibang sa magandang kubong talagang aliwan. Kapagdating doo'y biglang napahilig kasabáy ang taghoy luhang nag babatis ¡ay amáng amá ko! ang inahihibik ¿ano't inulila ang anak mong ibig?
Ang nakakatulad n~g aking pag-giliw ay isang pulubing dumadaing-daing na sa kanyang taghoy at pananalan~gin ay walang maawang maglimos n~g aliw! Kanyang sinusubok ang aking pagsuyo, kanyang tinatarok ang luha n~g puso, kanyang binabasa sa pamimintuho yaong katunayan n~g sinamo-samo.
Lubha~g marami~g papuri a~g kanyá~g tina~ggáp sa na~gagsipanalumpati at isá rito ay a~g ati~g dakila~g bayani~g Dr. Rizal na nagsabi n~g gayarì: «Paghawì n~g tabi~g at makita natin a~g «Spolarium», ay máriri~gig na natin, a~g ta~gisan n~g m~ga alipin, n~g kakilákilabot na takot sa digmaan, at a~g taghoy n~g m~ga ulila».
Sa malaon niyang pagbabantay doon sa torreng may bilang sa tatlo nang taon walang gawa kundi ang tumaghoy taghoy sa sarili niya't ang wika ay gayon. Kung natatanto mo lamang yaring hirap Princesa kong sinta at tinawag tawag puso mo ma'y batong buhay na matigas sa man~ga daing ko'y pilit maaagnas.
Bakit? Bakit? ang sigaw ni Anchang at sinapupo ang kaniyang irog. ¡Patawad! ang kalunos lunos na taghoy ni Peping at nabual na di napigilan ni Anchang. At n~g makita ni Delang ang kaawa-awang bangkay ni Peping ay napasigaw. ¡Dios ko! ¡anó itong aking nagawa?...Nagsisi, nanan~gis, nanaghoy....
N~guni't ngayong ang m~ga iya'y boong lambing nang umaalin~gawn~gaw sa kanyang m~ga pangulinig, nanggagaling sa m~ga labing hirati sa pag-awit n~g mapapanglaw na hibik n~g puso't taghoy n~g kaluluwa, n~gayon n~ga, ang pagkababae niya ay kung ano't parang tinatawag n~g kapan~ganyayaang sukat ikabalino n~g lalong matining na kalooban.
Parang naririn~gig ang laguî mong uica " tatlong arao na di nag tatanao tama " at sinasagot co ng sabing may touâ sa isa catauo,i, marami ang handa . Ano pan~ga,t, ualang dî nasisiyasat, ang pagiisipco sa touang cumupas sa cagugunitâ, luha,i, lalagaslás sabay ang taghoy cong "¡ó, nasauing palad!"