United States or Mongolia ? Vote for the TOP Country of the Week !


M~ga Ginoó, a~g aklatan ko ay a~g sarili~g pagiisip. Ináakal

Limitan mo, Feliza, ang pagcocompisal at paquiquinabang ihin~gi nang aua ang sarili mong caloloua, at ang maguiguing anac mo, lalong lalo na sa icasiyam na buan, sapagca,t, catungculán nang babayeng nag dadalang tauo ang mag compisál sa panahóng ito, at palibhasa,i, malaqui ang pan~ganib nang nan~gan~ganac, lalong lalo na cun nan~gan~ganay.

Ang kanyang tulai'y sing-lambot, sing-linaw n~g tubig sa wawa, sa sapa't batisang Balana'y sumimsim sa tamis na taglay. Hayan ang makata. Kayó ang magsabi Kundi siya'y dapat na Dan~gal at Puri at maging putong pa n~g Wikang sarili. Tundó, Set., 1915. ¡Bulalakaw...! Sa Katotong =Pascual de Leon= . Sa harap n~g iyong magarang pagsikat ay pinaglaho mo ang aking liwanag.

Hayán n~ga ang tuwang na~ghari sa puso n~g dalawáng yaóng isá sa pagsuyo, kaya ang paalam n~g ating binatang anaki ay biro: «¡Sarili na kitá, búhay má'y mapugto!...» Nang isáng umaga'y sa pangpang n~g ilog ay may nakaupóng binatang malungkót: itó ay si Osong; kanyáng inaalíw ang dusa n~g loób sa pagkákawalay kay Tuníng na irog.

At, nang kanyang malaman na ganito ang kanyang nota kataasan sa lahat ay halos gayon na lamang ang pagkagalak ng kanyang puso. Anong buting palad! Nasiyahan ang kanyang loob ng gayon na lamang; kataasan sa lahat. Kaya sa pangyayaring ito ay minsan pang tagumpay na naman ng kanyang sarili. Gayon na lamang ang kagalakang kinamtan. Diyata at siya ang kataasan sa lahat? Kaya nalulugod siya.

Bahala na sa karnabal, kapag hindi pa natupad sa m~ga araw na ito, ang nawika sa sarili ni Tirso, matapos sayurin n~g kanyang guniguni ang nan~gabanggit na pangyayaring napanood niya sa siyudad ni Momo.

Bucod sa lalong m~ga casakitsákit na m~ga pag-alimura cay Rizal at m~ga pagpaparatang n~g m~ga gawang hindî man lamang napapanaguinip n~g ating capatid na Martir, ay idinugtong pa ni párì Font ang ganitong m~ga salitâ: "ANG TANGING HANGAD ni Rizal ANG CASARINLAN NG LUPAING ITO, at ang adhica niya'y iwalat ang mahal na catibayan n~g Bayang sarili , niyang Bayang sariling sa canya'y nagbigay n~g pagcatáo, na sa canya'y nag-arúg

N~gayon n~gang batid na natin ang dinamidami nitong m~ga lipilipi at angkan-angkang nan~gananahan dito na pawang kinikilalang pilipino ay di natin maliligtaan na di maitanong kahi't sa sarili kung ang m~ga ito ay katutubo rito ó kung bakit nan~gaparito at saan nan~gangaling.

N~guni't mula pa sa kaunaunahang dako hangang sa panahong ito ay hindi kaila na ang tao ay laging nagsikap n~g ikabubuti't ikagiginhawa n~g sarili na kung di n~ga masiyahan sa kanyang bayan ay dumadayo sa iba; kaya't hangang n~gayon ay may m~ga taong gubat na nagpapabuhatbuhat n~g tahanan dahil sa paghanap n~g lalo't lalong mabuting lupa ó n~g dakong lalong maginhawa sa kanyang pamumuhay, at maging sa m~ga matalinong bayan man ay gayon din, at nariyan ang Australia na pinamamayanan n~g m~ga Ingles: at ang m~ga lupang Pilipinas, na halos lahat n~g pulo't lalawigan ay sagana sa m~ga halama't pananim, sa m~ga kayamanan at sa balang ikabubuhay, ay di mapagtatakhang pamayanan n~g lahing ito.

Kaya n~ga tumpak na tumpak n~ga, sa atin ang sinabi n~g Director noon magkainan tayo sa bahay ding ito; ang sabat n~g isang kasama, na, Ang tawo'y di n~ga sukat magsasabi n~g tapos sa sinomang kapua lalaki sapagka't kung ganito n~ga ang siang mangyari kahihiyang lubha sa atin ding sarili. At nagsipagpaalam na ang lahat.

Salita Ng Araw

mahihiyá

Ang iba ay Naghahanap