United States or Angola ? Vote for the TOP Country of the Week !
«¡Nagtampó na namán!...» «¿Sino bagáng puso ang makababatá n~g asal mong liko?» «¡Huwag kang magalit! ang ginagawa ko, ay m~ga pagsuyo ...» «Pagsuyo sa iyó; sa aki'y panghapo ... Ikáw ang bahala, ako'y mapagtiís at ipatay mo mán ang lahát n~g sákit ay tatanggapín ko; n~guni't ang hiyain, ang isáng ninibig libong kamataya'y labis pa n~g tamís ...»
At icao naman, mahal cong Amang san Agustín, yayang ang uica ni santa Gertrudis, ay naquita ca niyang dumaralan~gin sa casanto-santosang Trinidad, na papagnin~gasi,t, paalabin nang totoong sinta sa Dios ang man~ga puso nang man~ga tauong mauilihin sa iyo; aco,i, nagaamo-amo sa iyo nang totoong capacumbabaan, na pacamtan mo sa aquin yaon alab na yaon, sampon nitong hinihin~gi co sa iyo dito sa novenas na ito, at nang parang pagninin~gas nang puso mo, ay magnin~gas naman ang puso co sa harapan nang Santísima Trinidad magparating man saan.
Sa lalo~g mababa~g halagá~g selyo, a~g kanyá~g larawan ay nároroón upá~g a~g kanyá~g aláala ay huwag máliblib sa lalo~g katagutagua~g nayon at kaabáabaa~g buhay na dî makapagi~gat n~g isá~g larawan niyá~g nakapagbibigay siglá sa m~ga puso~g lumálamlám sa pagibig sa Tinubua~g Lup
Anopa at siya'y walang maisipan na yaong pagsinta'y magkaroong daan kaya't walang munting oras na tiwasay sa gayon ang puso niya't kalooban. Kung nagiging bantay siyang mahalili sa laang bantayang tapat niyong torre siya ay tatanaw tanaw na parati sa bintana't ayon sa laking pagkasi.
At ¡oh, anong gitla nang kanyang mamasdan na bangkay n~g isáng bagong kasisilang!... tuman~gis ang puso; nagluksa ang dibdib at ipinagsaysay na: «¡Baka n~ga itó, ang anak kong hirang!» Kanyang ikinubli doon sa pangpan~gin, pumasok n~g bayang may in~gat na lihim at nakibalita; sa tinanongtanong ay kanyang nalining na ¡itinapon n~ga ang anak ni Tuning!...
Tulun~gan mo akong makapagpamalay sa aking asawa m~ga kagagawan n~g kanyang kasama; na may asal banday sa udiok n~g nasang lubhang tampalasan. Sugat na maantak n~g sariling puso ang bigyang damdamin asawang kasuyo ang bagay na ito'y kungdi ipatanto masasabing akoy..... Bokokoy. Daig kong napako. Vico. Sa loob. Soledad. Soledad. Nandian na. Aalis lalabas si Pedro. Pedro.
Bago pa naman umalis ang nagsusukab na asawa ay nagiiwan pa sa kanya ng mga halik sa noo, ang mga maamong mata ay mapungay na itititig sa kanya, ngingitian siyang waring nagaalay ng pagmamahal na lubos namang lalong nasasabik ang kanyang puso. Kadalasang bago manaog ng tahanan ay sinasabi sa kanyang: Hanggang sa muli, hanggang mamaya, Daniel. Ako lamang ay pupunta sa kina Fely.
Nang minamalas niya'y walang anoano ay naging puso ang maningning na bato at doon sa mesa ay lumukso lukso at nanaghoy nan~gang ang wika'y ganito. Pakatantoin mo oh Princesang mahal na sanhi sa iyo ang ikinamatay na sininta kita nang higit sa buhay ay hindi nangyaring aking ipamalay.
Sa malaon niyang pagbabantay doon sa torreng may bilang sa tatlo nang taon walang gawa kundi ang tumaghoy taghoy sa sarili niya't ang wika ay gayon. Kung natatanto mo lamang yaring hirap Princesa kong sinta at tinawag tawag puso mo ma'y batong buhay na matigas sa man~ga daing ko'y pilit maaagnas.
Nananalig akong napakadalisay n~g iyong pag-ibig sa ating suyuan, kaya't ang puso ko'y nagpapakatibay hanggang sa sumapit ang dakilang araw. Pagaaralan ko, hanggang makakaya na ikaw'y malagak sa tuwa't ginhawa, pagiin~gatan kong huwag kang magdusa kung na sa sa akin ang iyong ligaya.