United States or South Sudan ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Sa pamamagítan niyán, at niyán lang, makakaránas ka ng tunay na ligáya; iyán lang ang makapagbibigáy sa iyó ng kariwasáan sa pamumúhay... Kaya ngâ, wika ko sa iyo, ay huwág mong sayángin ang iyóng búhay sa mga hibáng na pangárap. Samantalahín mo ang panahóng itinadhan
Datapwa't siya, si Tirso, ay may tanikala sa boong katawan, na ang pagkakagapos ay may mahigpit na buhol na di niya kayang kalagin. At ang tanikalang ito, ang gapos na itong ayaw magtulot sa kanya upang makapakiagapay sa kataasan n~g lipad n~g m~ga pangarap n~g mestisa, ay dili iba't ang sumpang binitiwan niya't nilagdaan n~g kanyang kamay sa harap n~g hukuman sa Sampiro.
Para ba kay Eduardo ay naglaho nang lahat ang kaligayahan ng kanyang buhay sa ngayon. Wala ng natira kundi pawang mga pangarap na lamang ng mga dumaan. Wala, wala na yata at sadyang hindi na magbabalik ang lahat. Para kay Eduardo ay pawang kapaitan lamang sa buhay ngayon ang naging palad niya. Wala na!
Waring nagbabalita kay Eduardo ng magandang kapalaran ng buhay na puno ng pagasa. Waring ibinubulong sa kanya ang kaligayahan ng puso. Waring naririnig niya ang mga awit ng pusong mapapalad na nagduduyang sa bisig ng magandang kalikasang puno ng pangarap.
Totóo ngâ na, para kay Gerardo, Báyan ang una at Báyan ang hulí; na, ang pagkamakabáyan, hindî sa salita kundî sa gawâ, ay siyang damdaming pinakamahalagá at nangangaibábaw sa boô niyang kataúhan. Totóo rin namán na walâ siyang pinakamamahál na pangarap mulâ sa pagkabat
Ang pagasa niya noong una, na, kanyang makikita agad ang iniibig ay parang isang pangarap lamang. Oo, pangarap lamang pala! Kay dami daming tao ng Maynila! Saan mo nga naman matitiyak makita agad ang isang Eduardo? Saan niya hahanapin? Pangit para sa kalooban ni Leoning ang siya ay magsadya sa tahanan ng isang binata. Nais niyang sukat na lamang ang sila ay magkita sa isang pagkakataon.
Leoning, nagtatapat ako sa iyo, ngayon ay tapatin mo naman ako. Eduardo, tinatapat kita. Na, ano? Dito nga naman sa siudad...! na, waring di madugtungan ni Leoning ang sasabihin. Na, ano Leoning? Huwag mong pahirapan ang aking pusong matapat sa iyo. Eduardo, na di nga nagkamali ang pangarap ko noong una, ang hinagap ko sa iyo nang ako ay nasa lalawigan pa. Ipagtapat mo Leoning ang lahat ng iyon.
"Oh hindî, Gerardo! Alám mo nang ang pinakamatamís kong pangárap, ang pinakamaálab na nais niríng pusò na sa iyóng iyó lang umaása, ay ang makita kang namamayáni sa ikatutubós at ikalalay
At ang gayo'y, waring siyang ina antay lamang ng pinagbubuhatan na pag-iisip niyang hinahan~gaan, pagka't bahagya pa lamang na nakararaan ang isang saglit, ay pinagharian na siya ni "Morfeo." =Pangarap= Mga ilang sandali ang nakaraan ng ang Pangarap ay nakuhang magambala ang katahimikang dulot ni Morfeo. Nangarap nga si Ernesto ng mga sumusunod: "Umano, si Dn.
Ang kanilang mga pusong malaong nagkasabikan, nagkalayong ngayon ay mapalad na pamuling nagkatagpo. Leoning ang panibukas ng binata anong hiwaga at ang magusot na siudad ay kinawilihan mong tunguhin? Nang una nga ay ni sa pangarap ay di man lamang sumagi sa aking gunita na ito ay aking maabot, datapuwa't sadyang ganito lamang ang panahon. Ni hindi ko rin nga akalain.
Salita Ng Araw