United States or Bermuda ? Vote for the TOP Country of the Week !
Cun baga maguiguing dapat ang Berbania cong ciudad, masama't, mapaquilangcap sa iyong coronang hauac. Ang uica nang haring mahál icao ay pumanhic naman, at quita'i, magsalitaan dini sa palacio real. Ang sagót ni don Juan iyan po'i, di pasasaan, ang hintay co'i, pag-utusan nang aquing macacayanan. Nang sa haring mapaquingan ay tinauag capagcuan, yaong criado niyang hirang ito ang siyang tinuran.
Anitong matanda't, saysay pasasaan ca don Juan, sabihin mo't, iyong turan ang layon mo't, iyong pacay. Anang príncipe at badyá ganito po'i, maquinig ca, sasabihin cong lahat na ang sadya cong quiniquita. Ang ama co'i, may damdam sa banig ay nararatay, ang ibong Adarna lamang ang caniyang cagamutan. Bucód dito ang isa pa ngayon ay tatlóng taón na, na hindi co naquiquita ang capatid cong dalauá.
Tunay n~ga palang ang poeta ay walang kabusugan, walang hindi pinipintuho, walang hindi inaawitan n~g kanilang m~ga tulain. ¡Paano ka n~ga ba sa m~ga taong iyan! ¡Pasasaan ba't hindi ako makagaganti! Pagsapit dito n~g salitaan n~g dalawa, ay namalas nilang ang sinusunda't ayaw hiwalayang sasakyan ay biglang nagtigil sa isa sa m~ga tagong lansan~gan sa Sampalok.
Sa príncipeng napagmasdan ang sa ibong cariquitan, icao ngayo'i, pasasaan na di sa aquin nang camay. Ay nang macapaghusay na itong ibong encantada, ay siya nangang pagcantá tantong caliga-ligaya. Sa príncipeng mapaquingan ang voces na sadyang inam, capagdaca'i, nagulay-lay sa caniyang pagcasandal.
Salita Ng Araw