United States or Guyana ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hindî sumagót cay Albino si fray Salví, laban sa inaasahan n~g m~ga nanonood; nátira siyá sa panonood cung paano ang linipadlipad n~g m~ga pinagpunitpunit na m~ga dáhon n~g libro, na ang ibá'y ipináwid n~g hán~gin sa gúbat at ang ibá namá'y sa túbig; pagcatápos ay lumayóng guíguirayguíray at nacapatong ang dalawáng camáy sa ulo.

¡Ah, ninang! ang boong tuwa't pananabik na ibinati pagkakita sa hinanap, at pagdaka'y tinakbong niyakap at hinagkan sa kamay, ¡Anong himala't naparito tayong lahat! Walang kumibo sa m~ga kaharap. Lahat ay nasa panonood at pagtataka. Sa katotohanan, ang m~ga kilos ni Teang nang umagang iyon ay naging kapunapuna't malayo sa dati niyang asal.

Ay ano'i, caguinsa-guinsá na sa panonoód niya, ay parang pinucao bagá ang caniyang ala-ala. Tinutóp nanga ang noó at nag uica nang ganito, abá at nalimutan co yaóng bilin nang leproso. Sa ibabá'i, tumingin siya ay may bahay ngang naquita, lumacad na capagdaca itóng príncipeng masiglá. Nang dumating sa hagdanan napatano capagconan, capagdaca ay dumungao isang ermitañong mahal.

Guinoong Linares ang sa canya'y sinabi n~g cura, na ano pa't pinucaw siya sa canyang pagcawili sa panonood; narito na si pari Damaso. At tunay n~ga namang dumarating si pari Damaso, na namumutla at ga nalulungcot na; pagbaban~gon niya sa higaa'y si Maria Clara ang unang canyang dinalaw.

Lacsan mo ang iyong loob, Clarita, ang sabi ni doña Victorina na sa canya'y lumapit; naparito cami't n~g gamutin icaw ... ¡Ipakikilala co sa iyo ang pinsan namin! Nawiwili si Linares sa panonood sa m~ga calugodlugod na m~ga mata ni María Clara, na anaki'y may isang hinahanap, caya't hindi niya narin~gig ang sa canya'y pagtawag ni doña Victorina.

N~guni't hindi nan~gagsasaysay n~g pagliyag ang m~ga mata n~g franciscano, na lubhang natatago sa malalim na hungcag na kinalalagyan n~g canyang m~ga panin~gin; nababasa sa m~ga titig na iyon ang isang bagay na cahapisang may malaking pagn~gin~gitn~git: ¡gayon marahil ang m~ga mata ni Caín sa panonood, buhat sa malayo, n~g Paraiso, n~g m~ga caligayahan, doo'y ipinakilala sa canya n~g canyang ina!

Pagcakita sa caniláng m~ga mukháng ang cabatáa'y tumatawa at ang pag ása'y maníningning; sa panonood n~g linipadlipad n~g caniláng malalagò't maiitim na buhóc at malalapad na cunót n~g canilang m~ga damít, marahil ipalagáy nating silá'y m~ga diosa n~g gabí, cung sana talastás nating silá'y si María Clara na casama ang canyáng ápat na caibigan: ang masayáng si Sinang na canyáng pinsan, ang hindî makíbuing si Victoria, ang magandáng si Iday at ang mahinhing si Neneng na matimtiman at kimî ang cagandahan.

At ang kasiyahang iyan ay nalangkapan pa n~g di kakaunting lugod, nang marinig niya ang ganitong winika n~g makata: Elsa, ¿maaari bang turan mo sa akin kung saan pa ang ibig mong magtun~go tayo pagkatapos n~g ating panonood n~g m~ga paran~gal kay Quezon? ¿At hindi pa ba tayo magpapauwi n~g bahay? pahimbabaw na itinanong n~g mestisa.

Maganda siya n~g panahong bata pa, malamán ang canyang catawan, gayon ang madalas niyang sabihin n~guni't sa canyang pagcawili sa panonood sa canyang sarili, pinawal-ang halaga niya ang maraming sa canya'y nan~gin~gibig na m~ga filipino, palibhasa'y ang minimithi niya'y ang ibang lahi.