United States or Saint Barthélemy ? Vote for the TOP Country of the Week !
Julieta'y gayong din sa puso ay tipid sinta cay Romeong ayao nang mapacnit. Marami man cahit ibang nan~gaghandog maban~gong bulac-lac n~g pusong may tiboc cay Julieta'y pauang masaclap na yamot si Romeo lamang sa tamis nabúcod. Cay Romeo namang pagsayao madlang sa ibang dalaga't sa uica ay culang pagca't si Julieta ang laman na lamang n~g hucay n~g pusong sa pagsinta'y hibang.
Edeng maligaya, m~ga salitaang sa ati'y naghain sayáng kalan~gitan, ang ating titigáng sagana sa lamán di na mangyayaring muli nating kamtan. Pagsintá'y dalisay, walang kahulilip, libolibong mundo, búhay sampung lan~git sa iyó'y handóg ko sa pagpupumilit na patotohanan ang aking pag-ibig.
Hindî mo ikinacait sa canyá ang iyong araw, ang iyong han~gin at hindî mo man lamang itinatagò sa canyáng m~ga matá ang iyong lan~git, ¿bakit ipagcacait mo sa canya ang pagsinta, gayóng walâ mang lan~git, walâ mang han~gin at walâ mang araw ay mangyayaring mabúhay, datapuwa't cung walang pagsinta'y hindî mangyayari cailan man?
Ang sa cay Julieta taong tinatahac cahustuhan lamang sa sampuo at apat hangang labing anim, cung cayo'i singpalad, pitasin ang bun~gang tica n~g pagliyag." Binata umayos saca nag-paalam, pagcat sa sarili ibig maisanay paglibang matuid n~g pagsinta'y bucal bago maquiharap sa nagbigay subiang.
Bakit naisip pa kaya ang magbalik dito sa Kastilya nang palad kong amis yayamang ang aking kasuyuang dibdib n~gayo'y sa iba nang kandun~gan nahilig. Aanhin ko itong man~ga karan~galan na atas nang sinta kaya pinaglakbay General man akong balita nang tapang n~guni't sa pagsinta'y kusang nalupaypay.
¿Nasaan ang dahás n~g haring pag-ibig na sinasabi mo guiliw kong kapatid? ang kapangyariha'y bakit dí magamit na ang sumasamong pagsinta'y ipilit. Asal n~g pag-ibig ang sumamosamò at sa sinisinta'y maghandóg n~g suyò tuíng máhaharáp sa lan~git n~g puso'y nagpapakilala n~g pamimintuhò.
Kapwa may ligaya ang magkasingpalad; dalaga'y sa kintab at tunog n~g pilak, at ang isa nama'y sa boong pagasang ang ligayang han~gad, sarilingsarili't ang pagsinta'y tapat ... Kasiyahang lubos ang siyang umawit sa puso n~ga nilang hindi matahimik; sa boong lansan~gan, pinahan~ga nila, bawa't makamasid n~g pagtatagumpay noong si pagibig.
Puso'y tumigil na niyong paghalinghing yamang walang daang magtamo pang aliw nauli sa dating batong nagnininghing na gaya nang unang ligaya sa tin~gin. Kaya nararapat na pakain~gatan nang man~ga lalaki't maging babae man tungkol sa pagsinta'y kinakailan~gan na kung lalapit ma'y doon sa kabagay.
Samantalang ako'y tumatawag-tawag, lumuluha-luha sa gitna n~g hirap, ay walang kapiling maging sa pan~garap liban sa anino n~g m~ga bagabag. Ulap n~g hinagpis, ulap n~g parusa ang nagpapasasang aking dinadama, n~guni't kaylan kaya sa aking pagsinta'y ang ulap na iya'y magiging ligaya. Ayun, tumatan~gis! Ayun, lumuluha't tumataghoy-taghoy na nakaaawa.
Anopa at siya'y walang maisipan na yaong pagsinta'y magkaroong daan kaya't walang munting oras na tiwasay sa gayon ang puso niya't kalooban. Kung nagiging bantay siyang mahalili sa laang bantayang tapat niyong torre siya ay tatanaw tanaw na parati sa bintana't ayon sa laking pagkasi.
Salita Ng Araw