United States or Chile ? Vote for the TOP Country of the Week !
Kanyang aaliwin ang dusa n~g loob dahil sa pagasang sinawi n~g lungkot; sa boong magdamag, ay di mang nagalay n~g munting pagtulog kung di pawang sakit, dalita't himutok. Subali't nabiglang natigil sa landas abang si Ruperto'y nang kanyang mamalas na nagkukukutkot doon sa libin~gan noong kulang palad kasaliw sa hibik ang luhang nanatak.
Sa katotohanan, nang tagpuin sila n~g tinukoy na makata noong ikatlong gabi n~g m~ga pagdiriwang sa kaharian ni Momo, ay saka lamang napaguwiuwi, ni Dioni ang bagay at sanhi n~g m~ga kilos na kanyang napapanibaguhan sa kanyang hipag.
Noóng mga únang buwán, ang mga talumpatì, pagtatálo at ang mga bálak na inihaharáp tuwíng magpupúlong ay punông-punô ng mahahalagáng láyon at madláng kaparaánang magagámit upang lalong mapalúsog at mapadakil
Caya't nang dumating ang bunying Infanta na may dalang supot na pang limos, baga, nang casalucuyang namamahagui na nakihanay naman ang Conde pagdaca. At noong siya na ang linilimusan ay agad humalic sa Infantang camay, cay Clotilde namang nahalatang tunay na hindi pulubi siya't taong mahal.
1. =Sino si Andrés Bonifacio?= Siya'y isáng tunay na pilipino na ipinan~ganak noong ika 30 n~g Nobiyembre n~g 1863 sa isang bahay na pawid sa pook na nasa sa harap n~g himpilan n~gayón n~g pero-karil sa daang Azcárraga, Tundó, Maynila. Ang kanyang amá'y nagn~gan~galang Santiago Bonifacio na ang hanap-buhay ay sastré at ang kanyang ina nama'y Catalina de Castro. M~ga taal na taga Maynil
Ang isa namang matandang babae ay dumadampot n~g isang dahon n~g palma at gaya rin noong isa na sumasayaw at humihihip n~g kanyang pakakak. Ang pagsayaw nilang ito at paghihip n~g kanilang m~ga pakakak ay nagluluat n~g kaonti at kanilang sinasabayan n~g pagsasaysay sa araw n~g sarisaring bagay.
"Hu hm! hm! hm!" ang mulî niyang ngitngit "Papatayín ko! papatayín ko! hu! hm! hu! hm!... Noóng áraw, noóng áraw ¡hu hm!... akó ang harì sa báyang itó, óo harì! harì!... Sa áking haráp lahat ay nanunuyò, lahát ay lumuluhód, lahát ay "óo pô" sa ákin, walâng "hindî" ni "ayóko"! Noóng araw, ¡hu hm!... ako'y isáng don, isáng mahal na máginoo sa matá ng madlâ.... ¡hu hm! Lahat ay naniwal
Mayroong tauo, na pagca pan~ganac sa caniya ay linuluslusan na; datapoua ang caramihan ay caya linuluslusan, ay gaua nang pagsigao noong bata pa sila, ó dahil sa pag-uubo ó sa pagsuca. Cun matanda na ang tauo, ang pagbuhat nang man~ga mabibigat ay yaon ang ugaling pinangagalin~gan nang saquit na yaon. Ang lalaqui ay marahil luslusan sa babayi.
Ang man~ga soldado,i, noong malayo pa natanauan sila ni Jua,t, princesa, doon sa bintana,i, di na nalís sila at inaantayan ang pagdating nila. Ano,i, nang dumatal sa canilang bahay yaong mag-asaua,i, ganito ang saysay, ano cayang inyong sadyá,t, pinapacay naparito cayo sa amin ay turan.
At pagkuwa'y naibulong pa rin niya sa sarili. Aywan ko sa kinatawang iyan kung bakit sinabi niyang ako ay kanya nang nakilala noong pang una. At, ang katotohanan nga naman ay sadyang hindi pa nakakatagpo ni Eduardo ang kinatawang ito. Para kay Eduardo, hindi man lamang sila nagkakatama ng mata kundi ng mga sandaling yaon lamang. Ang katotohanan ay talagang hindi.