United States or Montserrat ? Vote for the TOP Country of the Week !
Leoning, salamat at ako ay hindi sadyang kulang palad pa at kung nagkataon sana ay hindi na ako si Eduardo ngayon. At ano ang nangyari sa iyo Eduardo? Leoning, napapasalamat ako sapagka't ako ay naaalaala mo marahil nang panahong yaon.
Ang útos ko ay tumpák, nasasálig sa matwíd! At anó? Hindi ba matwíd ang ipasaulì ang arì ng may arì? Kun ayaw kang sumunód, kun ikaw ay magmamatigás, kun di mo isasaulì ang rebolber na iyán, ngayon di'y papások ka sa..." "Kahi't pô saán ako'y handáng pumások," ang matigás na sagót ni Gerardo; "ibig ko po lang dinggín ninyó ako sandalî kung mangyayari.
Datapoua,t, ñgayon, ay iba na ang aquing caisipan, at iba naman ang calagayan nang aquing loob.
Silveira, ang pagkapanhik n~g lahat ay sinabi n~g nakasalaming kamukha ni Tirso, Bagong Taon bukas, at sukat nang mahulaan mo ang bagay na aming ipinagsadya ngayon dito. ¿Ano ang aginaldo namin? ¡Bukas pa pala naman ang Bagong Taon, eh, n~gayon pa'y aginaldo na ang inyong itinatanong! ipinakling natatawa n~g tinukoy.
Sa pamamagitan ng mga paunang talatang itó ay sukat nang mahinuha ng sinomán ang nilalaman ng Bulalakaw ng Pag-asa: Pag-asa sa isang Bayang matibay na mapapatayo at hindi sa isang Pag-ibig na balót ng mga pagpapakunwari. Ito'y pañgarap; ñguni't yao'y katotohanan. Gayon man, ang pagkakalabas ñgayon ng aklat na itó ay nañgañgailañgan ng isang paliwanag.
Pawang mga masasaklap lamang na pangarapin ang kanyang naging kapalaran. Wala na ang dating mga pagngiti sa kanya ni Leoning. Naglaho ng lahat! Madalas ngayon, ang kanyang katawan ay nalulungkot, waring lagi ng matamlay at paminsanminsang nagbubuntunghininga na lamang. Maminsanminsan ay masabi sa sariling: ¡Ay! Leoning! dahil sa iyo, dahil sa sumpa mong nilimot sa aba ko, ay wala na ang lahat.
Ang isang tao ay nasa ilalim ng kapangyarihan ng mga batas, na, ang mga batas na iyan ay siyang matibay na saligan at pinagbabatayan ng mga matwid ng isang mamamayan. Na, ang isang tao ay di dapat upasalain kung sino man siya. Na, ngayon ay di na paris ng mga nagdaang panahon na ang nakapaghahari ay ang lakas sa hina. Malaya ngayon ang lahat; walang busabus, walang alipin.
Ina naming Filipinas sa sandaigdiga'y hayag, ang cayaman at dilag ualang sucat macatulad. Iyo namang caanacan lahing sadya cung sa tapang, di natatacot mamatay at marunong magsangalang. Caya cayo lilo't tacsil na castilang sinuñgaling, dapat bayaran sa amin inyong mga pag alipin. Lalo ang mga sucaban na fraileng tampalasan, ñgayon ay capanahunang magbayad sa mga utang.
"Ngayon" at dito'y ipinaglakásan ang salitâ "Ngayón, anó iyáng katunggakang ipinipílit mo na katungkúlan ng isáng táo na sagipín ang napapangánib kahi't na masawî ang kanyáng búhay? Diyáta't lahát na'y ginagawâ úpang lumawig lang ang búhay at saká ngayo'y ipangangalandákan mo na di kailangang mamatáy mailigtás lang ang iba? "Anó ang iyóng mapapalâ sa pagliligtás na iyán? Aakyât ka ba ng lángit?
"Ngayón, sabíhin sa ákin kun díto sa Pilipinas ay may Justicia! Iturò sa ákin kun saán naroon ang Justiciang iyán!".... Humigít kumúlang ay ganitó ang mga salitang umuukilkíl sa alaála ng wal