United States or Botswana ? Vote for the TOP Country of the Week !
Sa voces na mataguinting siya'i, agad na náguising, at pinaquingang magaling ang sa ibong pagtuturing. Malaquí mong ala-ala sa princesa Leonora, may lalo pa sa caniya nang cariquitan at ganda. Malayo nga rito lamang ang caniyang caharian, at malapit siyang tunay sa sinisicatan nang Arao. Na cun siya mong macuha at iyong mapangasaua, dito sa mundo'i, pang-una sa cariquitan at ganda.
Gumagabi na at ang magsasapatos ay nagkantitignan. Anong naroon? Wala namang batong maputi. Baka ba kaya, yaon? Hindi, hindi mandin baka. Ayon sa ulo ay tila isang tao; nguni't bakit maputi? At bakit magkakatao rito? Lumapit si Semel at lubos nalinawan! Katakataka! Tao nga; buhay o patay? Nakaupo, na hubad; nakasandig sa pader ng simbahan, hindi gumagalaw.
Ang kanyang pagaaral ay lalong sinisikap upang sa wakas ay magtamo ng tagumpay. Lalo at lalong sumisigla ang kanyang katawan. Lubos na nasisiyahan. Kay palad na Eduardo nga naman! Lagi nang sa mga huling titik ng mga liham na kanyang tinatanggap ay di nawawala ang matatamis na alaala ni Leoning, na, siyang lubos niyang nagiging kaluwalhatian.
Houag mong masamain, Pili, itong aquing mañga salita, na hindi ñga masasama, baga man hindi mo pa rin natatalastas na maigui, gaua nang caquitiran at caiclian nang mañga itinuturo sa atin diyan sa canitang bayan.
dadalawang pantig at maikli nga lamang dito; nguni't sa susunod na halimbawa at sa iba't iba pa ay pinahaba naman at ginawang tatlo: "putong na turbante ay calin~gas-lin~gas, pananamit moro sa Persiang Ciudad". at gayon din, pinahaba rin, sa ganito: "...masayáng Ciudad na lúp
Oo, narinig ko na lamang ang putok at naging parang kidlat na biglang tumagos sa bisig ko ang punglo. Pako, wala kang nakita kahit na sino? Walang wala nga. Samantalang walang makaimik sa mga taong nangaroon, na, nakasaksi sa kalagayan ng kaawaawang binata. Salamat na lamang at dinaluhan agad ng may kapangyarihan: dalawang pulis ang madaling lumapit upang siyasatin ang pangyayaring yaon.
Tila po naman lampas ang inyong papuri Bbg. Ester. Hindi po ikinararangal ko nga at ang kaibigan kong Pako ay nagkaroon ng isang matalik na kasamang matalino. Na, inyo pong alam na G. de la Rosa. Na sino po siya ang tila pakunwari ni Eduardo. Alam na po ninyo. Hindi ko po siya kilala. Kilala po ninyo.
Sa bagay na yaon aco'y umaasa di na mabubuhay, di na magquiquita n~guni si Lusino ang na ala-ala cung aquing maiua'y ¡pano caya baga!... Caya ñga cagabi siya ang casama at doon nañgubli sa puno ng manga at pagcacamulat ng canilang mata ang unang ininom ay gatas ng vaca. DÁMASA. Tunay ñguni baga ang iyong sinaysay
Kaya't kung umagang patungo siya sa kanyang pinapasukan ay halos, ang maraming taong nagsisipaglakad sa banketa ng mga iba't ibang lansangan ng siudad ay isa-isa niyang pinagsusuri. Datapwa't marami ng araw ang nakaraan ay pawang pagkabigo lamang lahat ang kanyang nagiging palad. Hindi niya makita si Eduardo. Saan nga naman niya hahanapin?
Armando kay Magdalena, ay may kumatog sa pintuan ng tahanang iyon na ng patignan sa isang alagad ay nakitang iyon pala'y si Ernesto del Rio. Palibhasa't ang tumawag ay ipinalalagay ni D. Armando na matalik niyang kaibigan, kaya't naaaring kahit anong oras ay nakaparoroon. Binuksan na nga ang pintuan na daan at makaraan ang ilang sandali ay tuluyang umakiat ang binatang Ernesto.
Salita Ng Araw