United States or Kazakhstan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Matalagháy ang kabuuan n~g kanyang maamong mukhâ; malamlam ang titig kayumanguing kaligatan ang kulay, mahayap ang ilong at nakabibihag ang maramot na n~giting nanasnaw sa kanyang guinumamelang labi. Isang sulyap na panakáw at pagdaka'y binawi ang biglang tumudlâ sa aking puso at n~g m~ga sandaling yaon ay kanyang binihag.
At acó, ang sinabi namán n~g isáng babae, na umagaw n~g pananalita sa payát; ang asawa ni capitang Tinong ay napacaramot ... hanggá n~gayo'y hindi pa tayo pinadádalhan n~g anó mang hangdóg, gayóng tayo'y napaparoon na sa canyáng bahay. Tingnán ninyó, pagcá ang isáng maramot at macamcam ay nagbibitiw n~g isang handóg na isáng libong piso'y ... ¿N~guni't totoó ba iyán? ang tanóng n~g pingcáw.
Kalihim n~g Puso't Patnubay n~g Palad, n~giti n~g liwayway sa likod n~g ulap, sa gitna n~g buhay ay "isang watawat na kulay lungtiang pakpak n~g pan~garap, sagisag n~g hinhin n~g m~ga mapalad, baluti n~g m~ga babaeng banayad, kublihan n~g mukhang maramot maglagak n~g masayang n~giting yaman n~g panulat.
Hangang sa tingalín n~g sangaigdigan ang muchâ ni Febong hindî matitigan ay sinasagap co ang caligayahang handóg niyaóng hindî maramot na parang. Aquing tinitipon ang iquinacalat ng masayáng ban~gó n~g m~ga bulaclác, ina-aglahi co ang larouang pulad mahinhíng amiha,t, ibong lumilipad.
Ang icapito, ang cagandahan nang babaye na hahanapin ay caiguihan lamang at huag lumabis. Ang icaualo,i, capoua mauilihin sa catahimican at mailaguin sa masasamang pagsasayahan. Ang icasiyam ay huag maiguin sa sugal na baual at malacas. Ang icasampo ay huag maramot at huag náman sambulat. Ang icálabing isa,i, capua banal at may tacot sa Dios.
Aking paraluman, hantun~gan n~g aking buong kabuhayan! kung hinihiling mo'y tulang tula lamang n~g upang ang dusa'y minsang mabawasan, naito't dinggin mo ang tula n~g buhay. "Halika! halika! Tangapin mo n~gayon ang tula n~g aking pusong lumalan~goy; basahing madali't dingging mahinahon ang hibik n~g bawa't talatang nanaghoy, ang awit n~g palad, ang sigaw, ang tutol. "Oh! pusong maramot!
M~ga kasama, ang itinugon ni Tirsong walang kan~gitin~giti, tila sa bagay na iya'y talagang masisira ako, n~guni't ... hindi ako ang maysala. ¡Magpapakasira, saka maghihinaw!... ¡Talagang sinun~galing na makata! ¡Saka maramot! ¡At manunuba pa! ¡Palibhasa'y hindi ninyo nalalaman ang nangyayari! ang tan~ging naipakli ni Tirso. ¿At talaga bang may "nangyayari" na? ¡Kaya pala!... ¡Ha-ha-ha-ha!
Ang buhay ni inang inutang sa lupa'y Sa lupa rin namang nabayad na kusa, Ang m~ga mata kong maramot sa luha Noo'y naging dagat na kahan~gahan~ga. ¡Wala na si ina! Ang lahat sa amin Ay n~giti n~g dusa't kaway n~g hilahil, Lubog na ang araw na kagiliwgiliw. Nagtaglay si ina n~g dalawang hukay: Ang isa'y sa lupang sanglaan n~g buhay, Ang isa'y sa aking pusong gumagalang. = Ang aral ni Ina =.
Kaya ginawi ko na lamang ang ganitong kita'y lihaman, na, ang pagliham ko pang ito ay parang isang napakabuting pagkakataon lamang at nanakaw ko sa maramot na si Panahon. Oo, kung mangyayari lamang kitang magkausap ay mababatid mo ang boong linaw na sanhi ng ipinagkaganito ko. Oo, hindi ako lumilimot sa ating sumpa, mahal ka sa akin, mahal ka sa puso.
Salita Ng Araw