United States or Niue ? Vote for the TOP Country of the Week !
Idampi sa pisn~gi Huwág kang matulog at sa sine Luna, kami ay papasok , idampi sa dibdib Ako'y nagseselos dahil sa kasamang tila lumuluhog , kung biglang ipukol Sa iba ibuhos ang iyong pagsinta. Ikaw'y pahinuhod ! . . . . . . . . . . . . . . Itong abaniko'y Dila sa Pag-irog, Talatang may dusa, kamanyang, kampupot. = Ang aking Ina =.
¿At kung ikaw kaya ang naging lalaki't ako ang pinalad na maging babae, kung hinahamak ko ang iyong pagkasi ay ilang puso mo ang di maruhagi? Sana'y nalaman mo, kung ikaw'y binata ang hirap sa mundo nang lumuhaluha, sana'y natalos mong ang lalong dakila ay nagiging taksil sa laki n~g nasa. Huwag kang malungkot!
N~guni't si Martinez, na talagang inaalihan noon n~g malaking paghahan~gad na makapaghiganti sa katotong ipinalalagay niyang umagaw n~g kanyang ligaya, ay di nabalino sa gayong namamalas na kilos n~g kausap, kundi bagkus nagpakatatag at parang nakatanaw n~g nalalapit na pagwawagi. ¡Ikaw ang bahala, Silveira! ¡Kung ayaw kang maniwala, ay mapanisan ka n~g laway n~g dilat ang iyong m~ga mata!
Di ka na nan~gimi sa aki'y maghain ¿n~g iyong pagsinta? ¡may lahi kang taksil! Agong. ¿Maging sala kaya ang gawang gumiliw? Soledad. Sukat na, sukat na, may dilang matabil. Dapat mong lin~gapin ang aking asawa marunong mag tapat sa pakikisama, maguing araw gabi, tanghali't umaga trabaho ang ibig upang guminhawa.
Sumunod sa salitang ito n~g lalaki ang isang kilusang kamuntik nang ipaghinala n~g kahi't ano n~g m~ga taong kalapit nila sa upuan. Salamat at ang katimpian ni Tirso'y siya ring nakapangyari. "Magtanim ka n~g magtanim, nang marami kang anihin" ... pabantang saad n~g mestisa. ¡Bah! Ang "halaman" ko ay nakatanim na ... masiglang sunggab n~g makata.
Kay hirap sabikin n~g isang pan~garap! Magtiis ka irog! Darating ang araw na ikaw at ako ay magkakapisan, ang ulap sa ati'y biglang mapaparam at magliliwanag ang Sangkatauhan. Huwag kang man~ganib! Darating sa atin ang isang sandaling batis n~g paggiliw, diyán matataya ang di magmamaliw na aking paglin~gap sa pagkabutihin.
Nananalig akong napakadalisay n~g iyong pag-ibig sa ating suyuan, kaya't ang puso ko'y nagpapakatibay hanggang sa sumapit ang dakilang araw. Pagaaralan ko, hanggang makakaya na ikaw'y malagak sa tuwa't ginhawa, pagiin~gatan kong huwag kang magdusa kung na sa sa akin ang iyong ligaya.
Sa bayan, ¡oh, sa bayan! nororoon ang ligaya, doo'y masayang lahat ang tao; nguni't dito dito sa bukid ay bihira ang tao mong makikita na hindi dumadaing sa sungit ng palad na nagtataboy sa kanila sa kabundukan upang doo'y humanap ng ikabubuhay at sa gabi ay wala kang mapapakinggan kundi huni lamang ng libo-libong kulilig. Makaraan ang ilang araw ay nilisan namin ang bukid.
¡Kung ayaw kang magpahirám ay huwág! ¡Kay dami mong rekubeko! ¡Pag ikáw namán ang nanghirám sa akin, ay tatawagin kitá n~g TUSO, pagka't para mo ríng tinuso ang kuwartang ibinilí ko, na nabasa mo ang aking binayaran n~g di ka nagkagastá!...
Hwag kang pahalata, ang pakli ni Tenteng; kaya't dingin mo't ipaliliwanag ko sa iyo kung ano ang Teatro.