United States or Jordan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Sampung minuto pa ang dumaan bago ka lumabas sa pinto ng inyong bahay na dala mo ang iyong mga aklat. Dalidali akong nanaog at hindi mo naino na sinundan kita hanggang makarating ka sa paaralan. Sa tanghali'y binantayan kita sa aming bintana hanggang makapasok ka sa inyong pintuan. Gumabi. Maliwanag din ang buwan.
Pinag masdán ang kausap buhat, sa ulo hanggan paa samantalang isinubô ang binayong itsó sa kaniang kalikot, at tinapik sa balikat at sinagot: Ako bata'y hindi na nag iin~gin~gat nian at kita mo, na ako'y matanda na: n~guni't kung ikaw ay matitirá dito sa aking bahay hangang ako'y mamatay ay pamamanahin kita, sakali't maglinkod ka n~g tapat sa aming mag asawa.
Hindi na nga lamang kita maaring magkausap pa disin sana ay maipahiwatig ko sa iyo ang lahat: ang aking kalagayan ay tila ba napakaselan at laging may nakabantay sa akin; parang bilanggo na di makakatakas sa kulungan. Mahigpit na mahigpit sa akin ang mang Alejandro, oh! na kung malalaman mo lamang Eduardo, siya ang dapat hampulan ng sisi ng lahat kong ipinagkaganito sa iyo.
"Ha, Stag? Handiyan ka na palâ. Tinamáan ka ng.... Anó ká? At bákit ka nagtatawá, ulól? Nasunód mo na ang ipinagagawâ ko sa iyó? Nápatay mo na ba? Hindî? Sáyang ang salapî ko! Ulól ako't pinawalán pa kitá... Ha? At nápatay mo ba? Siya ngâ ba? Saán mo inabútan ang walanghiyá't dalahirang babáe?... Mabúti, mabúti kang bat
«¡Ay Enrique! «Sa kabilang buhay na kitá mag-isáng puso. «Benita». Matapos maisulat ang gayón ay sinungabán n~g nan~gin~ginig niyang kamáy ang botellítang may lason. N~guni't n~g nasasabibig na ang labi n~g botella ay may nadin~gig na kaluskos sa nakalapat na durun~gawan at ito'y nabuksán upang makaraan ang katawan n~g isang binata.
May matuwid ako na umayaw na maging asawa kita! Iniwanan ako ng aking ina ng pambili ng damit at iniinom mo ng alak; ngayo'y bibili ka ng isang balabal at iniinom mo rin.
Eduardo! ang puso ko ay lason na ba sa iyo? May asawa ka! Ay! Eduardo, kung nalalaman mo lamang ang lahat! Leoning, oo, nalalaman ko, layuan mo na ako, baka.... Baka ano, Eduardo? Baka abutan ka pa ng aking manggagamot. Ng iyong manggagamot? Oo, Leoning. Nguni't dadalawin uli kita. Huwag na, may asawa ka. Walang kailangan Eduardo. Ikaw ang minamahal ko.
Sa laot n~g dusa, ako'y ipinadpad n~g lubhang marun~gis at masamang palad; nagtaksil n~ga ako't inang nagmalupit sa tunay na anak subalit sa n~gayo'y ¡¡patawad!! ¡¡patawad!!» At untiunti nang, nalagot ang hin~ga at noong maburol sumugod ang ama: «¡Ikaw na pan~gahas, pulubing naghayag n~g lihim at dusa dapat kang mamatay! ¡uutasin kita!...»
Halagang isang copang sorbetes, Ah, gungong, iyang pagka Bakokoy mo na malapit-lapit kang maging bakoko, pang-ulam sa mahal na araw; piniral ni Kamagong sa tain~ga't sinabing dingin mo itong sasabihin: ¿Iniibig mo ba ang iyong bayan? Hangang huling tibok n~g aking hinin~ga, ang tugón ni Bakokoy na waring nagmamalaki. Kung iniibig mong gaya n~g iyong sabi, ani Tenteng, palilinawan kitá.
Alalahanin mong may sulat ka sa akin tungkol sa sayawan sa Pandakan; anyayahan kita sa klub ay sasabihin mo na lamang na talagang binibigo ko ang iyong m~ga lakad. Tirso, tila bumabait ka na n~gayon.... Mangyari'y nagaaral sa m~ga turo mo....