United States or Angola ? Vote for the TOP Country of the Week !
At kahima't ako'y kaniyang hatulan nang dahil sa utos niya'y sumalangsang ay tututol ako't yaong ibinigay niya, ay pagkaing di ko maibigan. Pagdating sa bahay ay itinanong na yaong pinagbilhan nang sintang asawa ¿anong pagbibilhang itinugon niya kinuha nang Hari kahoy kong dinala?
Isauli mo sa akin ang suot ko, wala kundi iyan at kinuha mu pa; siya mo ngayong suot, asong galisin. Hindi ka pa tangayin ng diyablo!
Ipinahiwatig niyá at ipinakilala kay Ernesto ang kanyang pag ibig, bagay na tinanggap ni Ernesto ng boong galak at pagdiriwang na tulad sa usok na pumapaitaas at kusang napaparam sa himpapawid isang panagimpan; pagka't ng si Ernesto ay sumapit sa kaniyang tahanan, at muling suriin sa kaniyang isip ang mga nangyari, ay isang malakás na ¡Hindi ...! ang narinig niyang ipinaghihiyawan ng boong lakás ng kaniyang "conciencia" ginamit ni Ernesto ang kaniyang pagkapusong bakal, kinuha ang panitik at inakda ang dulang "SA TABI N~G BAÑGIN", dulang naglalarawan ng buhay nila ni Magdalena.
Umubó ang alfereza, humudyát sa m~ga sundalong man~gagsiya-o, kinuha ang látigo n~g canyang asawa sa pagca sabit, at nagsalita n~g maban~gis na tinig sa babaeng sira ang isip: "¡Vamos, magcantar icaw!"
Kailan~gang harapi't siyasating lahat ang sa pamamahay gawang nararapat, at huag sayan~gin ang kabit nang oras, magagawa n~gayo'y huag ipagpabukas. M~ga kasankapang iyong magagamit, kung saan kinuha ay isawling saglit; huag pabayaang masira't mawaglit, pinuhunan dian ay maraming pawis.
Ang tuwa nang Hari naman ay sabihin doon sa alay na batong nagniningning kinuha at saka binigyan noon din niyong kayamanang makakayang dalhin. Sa labis na pagkamangha at ligaya na di pagsawaan nang titig nang mata kaya't ang ginawa ay ipinadala doon sa kaniyang anak na Princesa.
¡Napacapan~git naman n~g tanóng na iyan! ang sigaw ni Sinang. Iniabsang ni Ibarra ang m~ga "dado" at alinsunod sa canyang "numero" ay hinanap ang mukha at ang talata n~g na sa libro. "¡Ang m~ga panaguinip ay pawang m~ga panaguinip n~ga!" ang binása ni Albino. Kinúha ni Ibarra ang telegrama at nan~gan~gatal na bínucsán. ¡N~gayó'y nagsinun~galíng ang libro ninyó! ang isinigaw na puspós n~g tuwâ.
N~g umaga n~g ica 29 n~g Septiembre n~g 1896 ay dinalaw si Rizal sa kinalalagyang capilla ni Don Santiago Mataix, redactor-corresponsal n~g páhayagang "Heraldo de Madrid". Náratnan niya si Rizal na tahimic, walang ano mang agam-agam, na tila mandin sumasacanyang sariling bahay. Tinanggap siya n~g boong cagandahan n~g loob, at sa pagca't n~g maupô si Sr. Mataix ay tan~gantan~gan nito ang canyang sombrero, kinuha ni Rizal ito't n~g upang ilagay sa lugar na dî macacasagabal. Inacal
Mulíng pumanhíc sa canyáng maliit na báhay, naupô sa baníg na caniláng hinig-án n~g nagdaang gabí, itinungháy ang m~ga matá at nakita niyá ang capirasong napunit sa bárò ni Basilio sa dúlo n~g isáng cawayan n~g dingding, na na sa tabí n~g ban~gin. Nagtinding, kinuha ang pilas na damit na iyon at pinagmasdan sa ínit n~g áraw: may m~ga bahid, na dugò.
Dumating si capitang Tiago sa sandali ring iyón, humalic n~g camáy sa cura, kinuha niyá ang dalá nitóng sombrero at bastón n~gumin~giting mabaít na mabaít.
Salita Ng Araw