United States or Hong Kong ? Vote for the TOP Country of the Week !
Nagpatuloy ang pag-ambón sa boong magdamág. Pagca á las nueve n~g gabi'y madilím na ang m~ga daan at wala n~g taong lumalacad; ang m~ga farol n~g lan~gis na dapat ibitin n~g bawa't namamayan sa tapat n~g canilang bahay, bahagya n~g nacaliliwanag sa pabilóg na isáng metro ang luwang: tila mandin inilagáy ang m~ga ilaw na iyó't upang makita ang carilimán.
Aco'i, parang ulól bagá na sa loob cong mag-isá, cundi ngayon lamang sintá hindi co na-ala-ala. Icao ang sintá cong tunay na pinagsadyáng linacbáy. sa reinong de los Cristal ang pinuhunan co'i, búhay. Patauad doña María sa aquing pagcacasala, ang cataua't, búhay co pa ay sa iyo't, di sa ibá. At saca nag-uica naman ó haring aquing magulang, dito acó ipacasál sa emperatriz na mahal.
Puso co ay iyo, iyo't di ma-aagao n~g iba pa't sinong sa caniya hi hirang pagcat ang pagsintang tunay isa lamang caya cun di iyo tungcol n~g libin~gan. Ganap ang touá co na hangang di sicat mapalad na arao sa bun~ga'y pagpitas n~g magandang nais agap mo'y pag-in~gat sa icalulooy sa hinog sasac-lap.
¡O ang convento ó ... ang camatayan! ang inulit ni María Clara. ¡Ang convento, ang convento ó ang camatayan! ang mariing sabi ni parì Dámaso. María, matanda na acó, hindi na mangyayaring tumagál pa ang aking pagcacalin~ga sa iyo't sa iyóng capanatagan.... Humirang ca n~g ibang bagay, humanap ca n~g ibáng sisintahin, ibáng binat
Nápasigáw si Pusò sa katwâán at namamanghâng idinídipá ang m~ga kamáy ay nagsalitá n~g pabuntóng hinin~gá: ¡Liwaywáy, Liwaywáy kong hirang! Sumapiling naman agad si Liwaywáy at magiliw niyáng hinagkán sa bibig, bago silá nagyákap n~g mahigpít, samantalang inuúlit-úlit n~g Dalagang Mármol ang anyá'y: ¡AKÓ'Y IYÓ'T IYÓ RÍN at iyóng iyó kailán man!
Napagaralan kong ikaw'y isang talang kakambal n~g aking damdamin at diwa, aking natutuhang tumpak n~ga at tama ang m~ga aral mong mahalagang pawa. Ang m~ga lungkot mo ay aking damdamin at ang damdaming ko ay damdamin mo rin, ang akin ay iyo't ang iyo ay akin at tayong dalawa'y may isang layunin.
N~g bumalíc tayo sa bayan, at sa pagca't mainit na totoo ang araw, nuha acó n~g m~ga dahon n~g sambóng nasumísibol sa m~ga tabíng daan, ibinigáy co sa iyó't n~g ilagáy mo sa loob n~g iyóng sombrero, at n~g di sumakít ang iyóng ulo. N~gumitî icáw n~g magcágayo'y tinangnán co ang camáy mo at nagcásundô na catá.
Maasahan mo ang aking pag-ibig, ang buong buhay ko hanggang mayrong lan~git, hanggang mayrong araw, tala, gubat, batis ang iyong pan~gala'y laging na sa isip. Huwag kang man~ganib! Di ko malilimot ang ganda mong iyang sipi sa kampupot, ang ban~go at tamis n~g isang pag-irog ay na sa sa iyo't hindi mauubos.
Salita Ng Araw