United States or Christmas Island ? Vote for the TOP Country of the Week !
Unang unang aking tuturan sa iyo kólerang nunuksá sa búhay n~g tawo. At ang ikalawa'y ang pagkakamatay n~g kawakasin~g hayop sa ikabubuhay, baboy, m~ga manók, at iba pang bagay saka ang luluksóng salot sa halaman. Na diwa'y sa boong lupang Filipinas ang hayop na ito ay lumalaganap halamang dapuan sa boong magdamag tapós na ang pagod at puhunang pilak.
Ang lahing ito ay nababahagi n~gayon n~g tatlong malaking bahagi: Una'y ang m~ga taong nagsipangubat na dî napasaklaw sa kapangyarihan n~g m~ga taga ibang lupain, ikalawa'y ang m~ga moro ó kumikilala kay Mahoma at ikatlo'y ang m~ga nagsipagkristiano. Ang tatlong bahaging ito ay paraparang napapangkat, n~gayon n~g lipilipi at angkan-angkan.
Unanguna'y ibig kong ipahayag ang malabis kong pagdaramdam dahil sa pagkapagsalita sa iyo n~g kapatid mo; ikalawa'y ibig ko rin namang ipayo sa iyo na ipagpaumanhin mo't iwaksi na sa loob ang lahat n~g iyon, yayamang kapatid mo namang nagmamahal ang nagsalita. ¿Wala nang iba? At ... at ... ¿ano pa ba ang hinihintay mong gawin ko?
Dalawang suliranin: isang pagkapoot at ang ikalawa'y ninais magtuloy sa kalooban ng bahay upang makilala ang kaagaw na iyon kay Leoning. Waring nagalab ang kanyang loob. Bakit? May iba palang nakakaibig kay Leoning! Sino kaya ang taong yaon? Sino ang lalaking yaon? Ninais niyang pasukin upang makilala datapuwa't nang anyung gagawin na niya ay ang kanya na ring budhi ang tumanggi: Hindi.
Kung inaakala pu ninyo na ang buhay ko'y katumbas na n~g nagawang kapan~gahasan narito at iniaalay ko po sa ikasisiya n~g inyong naghihigpit na kalooban, at palibhasay walá din lamang namang kabuluhan ito kailan mat api sa pag-irog, kailan mat walang aasahang balang araw ay kaisa sa lalong mataas na kapalaran, kaya't, inihandog ko na upang una'y n~g wala n~g Peping na gagambala pa at ikalawa'y n~g wala na namang Peping na nag babata pa n~g m~ga kahirapan.
Ang unang tiro'y sa botillera At ang ikalawa'y sa kastillero; Huag kang magkakawikaan Ineng at talagang kalakarán ang dugtong n~g matand
MAR. Oo n~ga, ang damdam ko'y makaliligaya. Oh bunsong ligaya niyaring aming dibdib bulaklak n~g tua't bun~ga n~g pag-ibig iyong halamanin sa lináng n~g dibdib itong tagubiling aking ihahasík. Unang una bunso'y tibayan ang loob n~g m~ga pag-asa sa totoong Dios at ang ikalawa'y huag kang lilimot n~g m~ga pagtupád sa banál na utos.
Bahagya nang magsalita at mamakalawa lamang napangiti, na ang una, ay ng hainan siya ng asawa ni Semel, at ang ikalawa'y ng dumalaw ang barini . Si Semel ay tuwang-tuwa sa kanyang pangulong manggagawa at di niya tinatanong kung saan galing; iisang bagay ang kanyang pinapanimdim, na baka si Mikhail ay lumayas. Isang araw ay nagkakapisan silang lahat.
Salita Ng Araw