United States or Saint Martin ? Vote for the TOP Country of the Week !
Sa bangka'y masaya tayong lahat, lalong lalo na ikaw at habang tayo'y nagpapaligid-ligid sa may pulo sa paghanap ng lugar na mababaw, ay itinuturó mo sa akin ang mga ibong nagliliparan sa kalawakan at ang mga isdang tulad nating malalaya't masasayang naglulundagan sa ibabaw ng tubig.
Pinag masdán ang kausap buhat, sa ulo hanggan paa samantalang isinubô ang binayong itsó sa kaniang kalikot, at tinapik sa balikat at sinagot: Ako bata'y hindi na nag iin~gin~gat nian at kita mo, na ako'y matanda na: n~guni't kung ikaw ay matitirá dito sa aking bahay hangang ako'y mamatay ay pamamanahin kita, sakali't maglinkod ka n~g tapat sa aming mag asawa.
Ikaw ay namutla pagka't ipinagbabawal sa iyo ang paliligo sa dagat ay sumama ka pa sa amin. Sa inanyo mong kalunuslunos ay nahabag ako at nawika ko sa sarili: "Kaawaawa naman, nagtiis na ng takot sa gitna ng dagat ay makakagalitan pa" At nang tayo'y papauwi na, ay sinabi ko sa iyong: Huwag ka nang maliligo sa dagat, sapagka't ipinagbabawal pala sa iyo ng iyong tatay.
«¡Ama ko! ¡ama ko!» ang saad ni Tuning, «¡kay inam n~ga pala n~g inisip natin! salamat Diyos ko at ang mayayamang ninibig sa akin ay hindi natalos ang nangyaring lihim ...» «¡Talaga! ¡talaga» ang sa amang tugon, «daig ang nagtiyap n~g pagkakataon, ¿at aling pan~gahas dilang sinun~galing magsasabi n~gayong ikaw ay naglaho sa tangkay kahapon?
Ako'y aalis na't ang bahala'y ikaw mag-isip n~g lalong kagaling-galin~gan, n~guni't ang hula ko'y hindi mabibigyan n~g litis, at yaon ang pangyayarihan. Pinagmalas nan~ga't pinag-isip-isip ang maguiguing kasing kabiyak n~g dibdib ay walang makitang ipagkakalan~git, nagbuntong hinin~ga't luha'y bumalisbis.
Sust, kuidado kahit anong makikita mo huag kang magsasalita kung ibig mong ikaw mapamahai sa kanya, sapagka't kaya iyan nag-uugali n~g ayaw makisama kung di sa pipe, bulag, bin~gi, at pilay n~g upang masunod ang lahat niyang nais nalaman mong ibig niyan, apoin siya kahit pabalubaluktok ang kanyang gawin. Bokokoy. Iyon pala lamang bayaan mo,t, akong bahala. Pedro.
Soledad. ¡Ay Soledad! ikaw ang buhay ko. Pedro. Ika anim huag kang makiapid sa di mo asáwa. Soledad. Ikaw Soledad ang tan~ging numakaw n~g aking puso. Pedro. Ang ikapito huag mong nanakawin ang ipinagkakatiwala sa iyo. Soledad. Soledad n~g aking buhay ang ninasâ kong ito'y hindi mahahadlan~gan kahit ang Dios. Pedro. Ikawalo, huag kang mapagbintang sa kapua mo, bago bago ikaw ang lilo. Soledad.
Huminahon ka, Mauro, at ikaw, sa m~ga nangyayaring iyan, munti man ay walang sala; hindi ka masisisi n~g sinoman, pagka't ikaw sa iyong sarili ay walang magagawa. Kung sa bagay, Serafina; datapwa't di ko lubos na dinaramdam ang magiging palad n~g aklasan namin n~gayon kung matalo man, kundi ang magiging palad n~g m~ga darating na kilusán.
"Sa ano't paano man ang kapasyahan mo, ay ipinamamanhik ko sa iyong sagutin mo lamang ang napalawig na liham na ito, kapagkarakang mabasa mo na, upang sa ganya'y mapagtalastas ko kung ako ay totohanan na n~gang sawi sa mata n~g Kapisanan, at kung ikaw nama'y sadyang may maran~gal na budhing tan~gi at ibangiba sa karamihan n~g m~ga lalaking paris mo." "¿Di mo kaya ako hahabagin?"
Ikaw ang bahala, ang paagaw na sabad ni Bakokoy, binatak n~g banayad ni Tenteng si Bakokoy at saka binulun~gan n~g wikang: Masama ang pakiramdam ko sa ating Apô-Apông si Kadiliman ginagawâ tayong sangkalan n~g kanyang pagka talipandás, n~g maantilo ni Bakokoy ang salitang ito ni Tenteng, nagalit si Bakokoy, at pagalit na itinanong kay Tenteng kung matutunayan ang gayon; tinanong pa n~g: ¿Patotohánan mo ang iyong sinasabi? na pinag surot-surot ni Bakokoy sa mukha ni Tenteng.
Salita Ng Araw