United States or Estonia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Aywan ko kung anó ang nangyari, n~guni't n~g dumating ay napaluhód sa harapan ni tatay na kasabáy ang sigaw na: «Ayokong pumayag, ayoko, datapwa't pinagtulun~gan ako n~g pan~ginoon at dalawang alilang lalaki; ako'y inahiga ni kapitang Tiago at ... ayoko; ayoko.» Si ina'y ay ulól n~g umuwi. Sa lakí n~g kasawiang dinanas ay hindi nakatagal at natimbwang na walang diwa sa sahig n~g aming bahay.
Pagka't sa bayan mang sinilan~gan niya, bawa't makabatid ay napapatawa at tan~gi sa sumpa, paghabag, pagiring ay isusunod pa: ¡Nasawing Pagasa!... ¡Nasawing Pagasa!... ¡Ang Diwa Mo! Kasamang Angel! Dahil sa pagkabasa ko ng iyong kathang ¡NASAWING PAGASA! na pangapat na buñga ng iyong panulat, sa pitak ng pahayagang ANG DEMOCRACIA ay natula ko ang sumusunod:
Malasin ang hibang, ang sira ang diwa, ang taong nanan~gis sa gabing payapa na minsa'y maiyak, at minsa'y matuwa. Malasin ang ayos n~g kahabaghabag n~g pusong dinusta n~g kanyang pan~garap; malasin ang luha, ang luha n~g palad, ang luhang nagmula sa kanyang pagliyag na pinagkaitan n~g tamis n~g lin~gap. Tuman~gis na muli!
At, ang binata ay waring nawalan ng diwa, hindi niya akalain na mababasa niya ang gayong balita. Kay sungit na palad nga naman ng kanya ngayon! Diyata at wala na nga ang lahat? Totoo nga pala ang mga balitang yaong kanyang nangarinig. Makikipagisang puso si Leonora. Kay pait na dilidilihin ng mga balitang ito! Kay saklap nga naman, wala na, wala na siyang pagasa, sadyang natapos na ang lahat.
Kung gabi at ako'y nahihilig na sa hihigan, sa piling ng minamahal kong ama, ay lagi akong balisa, napipikit man ang mga mata ko'y gising din ang aking diwa. At ilan pang araw na gayon ang aking dinanas. Kami ng Nanay ko'y naparoon sa lalawigan ng hindi ako nakapagpaalam sa iyo. Sa aming paglalakbay ay wala akong nakasama liban sa pighati.
Ang hapong malamlam ay naging tadhana n~g bagong panahon sa aklat n~g diwa, ang gabing madilim na di nagsasawa sa pagmamaramot sa m~ga biyaya ay naging umagang sa aking akala'y batbat n~g bulaklak na lubhang sagana, ang buwang mayuming ayaw magmagara ay naging dalagang kaagáw n~g tala.
¡Oh! aní Benita at waring tatakbó n~gunit natigilan, at sa pagkagulat ay nawalán n~g diwa. Sandali na lamang sana't natupad n~g binibini ang nasang pagpapatiwakal. Lalong mabuti ang wika sa sarili n~g pan~gahas na pumasok sa durun~gawan, na dili iba't ang binatang tinawag na kapitán ni matandáng Patíng. Lalong mabuti ang ganitó at waláng sagabal sa pagdadalá.
Laureana Novicio, magasawa~g nagbigáy sa ati~g bayan n~g m~ga anák na lubhá~g ikinarára~gál: Siná Juan Luna, a~g diwa~g lumikhâ n~g «Spollarium»; Joaquin Luna, nagi~g Gobernador sa La Unión, José Luna, bantóg na ma~ggagamot, na pawa~g m~ga kapatid n~g ami~g pinagúukulan nitó~g maigsí~g ulat.
Ayon sa ating nakita na, piniit si Sisa, dahil sa panggugulo sa catiwasayan n~g bayan at inihatid sa cuartel. Niyo'y wala roon ang alférez, caya napilitan ang cahabaghabag na babaeng maglamay na magdamag na nacaupo sa isang bangco, na walang diwa ang titig.
Hanggang tumataas iyang kalagayan nama'y naiingit itong kapalaran, ang gunitain ko ay baka mawalay sa puso mo't diwa ang aking pan~galan, kung magkakagayon, irog ay asahang sa aki'y babagsak ang Sangkatauhan.