United States or Panama ? Vote for the TOP Country of the Week !


Tumingin ang dalawang binat

Hindi naman siya gaanong nainip at dumating sa harap niya ang dalawang Columbinang dilaw, tila kambal sa pagkakawan~gis n~g tabas at kulay n~g kanilang balatkayo. Ang pagkakaparis na iyon ay nakapagpaulikulik kay Tirso, palibhasa'y hindi niya makilala kung sino roon si Elsa at kung sino naman ang isang kasama.

Ang calagayan co'y isáng bilanggong tanan ... tumatacas acó. Hindî malalao't malalaman ang aking pagcatacas, María.... Tinangnán ni María Clara n~g dalawáng camáy ang ulo n~g binat

Nananatili sa hihigan si María Clara, namumutla, totoong namumutla; na sa canyang tabi ang canyang dalawang caibigang babae. Cumain ca pa n~g isang bútil, ang sa canya'y sabi ni Sinang n~g paanas, at sa canya'y ipinakita ang isang butil na maputi, na kinuha sa isang maliit na tubong cristal; ang sabi niya'y pagca nacaramdam icaw n~g tunog ó hugong sa tain~ga mo'y iyong ihinto ang panggagamot.

Tiningnan siya ni Tarsilo n~g patan~ga. Sinicó siyá ni Bruno, at sinagót niyá itó n~g isáng ún~gol. Tan~gan n~g m~ga soltador ang m~ga manóc n~g isáng anyóng calugód-lugód, at iniin~gatan nilang huwag siláng masugatan. Dakilang catahimican ang naghahari: masasapantahang liban na lamang sa dalawang soltador ang m~ga naroroo'y pawang m~ga cagulatgulat na m~ga taotaohang pagkít.

May dalawang oras ang bilang humigid yaong panglalata ay bago naalis nang humusayhusay yaong pagiisip saka nagunita yaong napagsapit. Na walang kakanin ang asawa't anak pagka't ang pesetang dala'y ibinayad doon sa kanilang iniinom na alak kaya't naghinagpis na di hamakhamak.

Kaibigan ayon sa kainaman mong ugali dika sukat mag tiwalâ n~g labis sa ating apô-apôan, sapagkat dinguín mong madalas asalin niyan: Iyan ay walang ugaling makisama sa di niya mauulól, at marunong gumalang sa matwid, siya,i, di mopa kilalá dahil sabago kapang nakakasama ¿gaano nabang panahon ang iyong pagkalagay dito? Vico. Dalawang taon lamang.

Ang balitang natanggap kay Martinez ay lumikha n~g isang malaking sugat sa guwang n~g kanyang puso, sugat na walang tan~ging ikababahaw kundi ang alinman sa dalawang ito: o pagusigin niya kahi't saan naroon ang babaeng alibugha na naglaro sa kanyang kapurihan upang papanagutin sa bigat n~g salang ginawa sa kanya, o yao'y ilibing niya sa hukay n~g limot na parang hindi niya naging kakilala kailan man.

Sa isáng súlok ng salas, ay nakaupóng magkaharáp ang dalawáng binibinì na kung mámasdán ang kaniláng mga mukhâ, ay mapaghuhúlong sila'y may isáng mahalagáng bagay na pinagúusapan. "Bákit, Pacita," ang bigkás ng isa, "bakit wik

¡Si Teang na naman! ¿At ano? Kung siya lamang ang narito't kakawit-bisig mo, kaipala ay wala kayong sukat ipanaghili sa dalawang iyan.... Kung siya ang aking iniibig n~g boong pagkatao, oo; datapwa't ang totoo'y ... nalalaman mo nang hindi siya. ¿At sino? ¿Kailan~gan pa bang sabihin ko? ¡Sa di ko nakikilala!