United States or French Guiana ? Vote for the TOP Country of the Week !


Bago nagsumpaan ang kanitang puso sa pagiibiga'y ipinagtapat kong ang gagawin nita ay lubhang maselan; sa gawang pagibig upang ang dalawa'y payapang mabuhay ang lahat n~g gawang hindi nararapat ay pakalayuan.

Naalís ang pagcapacò n~g cabaong, umaalin~gásaw ... at mapilitan cang pasanín mo ang cabaong na iyón, at umúulan at camíng dalawá'y cápuw

Kung gayón ay may panahón pa akóng magpahin~ n~g kaunti at maisalaysay mo namán sa akin ang lahat n~g namatyagán sa bahay na pinabantayán ko sa iyó. ¿Nakahandá na bang lahat nang tao? Opo. Kung gayón ay umupô muna tayo at ipagsabi mong lahát ang nalalaman. Ang dalawá'y nagtigisang putol na kahoy at nan~gagsiupo sa tabí n~g isang puno n~g mangáng kalapít.

N~g sumunod na pag-uusap niláng dalawa'y nasabi ni Rizal sa General Despujol ang ganitó: Isáng cagalin~gang malaki ang cautusáng magcaraon ang Gobernador General sa Filipinas n~g capangyarihang magawâ ang bawa't ibiguin, cailan man at nauucol sa icagagalíng n~g bayan. ¿Bakín ? ani Despujol Sa pagca't salamat sa cautusang iyá'y magagawâ ninyó ang madla't maraming cagalin~gan dito sa cahabaghabag na bayan, ang sagót ni Rizal.

Napagaralan kong ikaw'y isang talang kakambal n~g aking damdamin at diwa, aking natutuhang tumpak n~ga at tama ang m~ga aral mong mahalagang pawa. Ang m~ga lungkot mo ay aking damdamin at ang damdaming ko ay damdamin mo rin, ang akin ay iyo't ang iyo ay akin at tayong dalawa'y may isang layunin.

Nararapat niyang tanggapin ang pagdalaw n~g dalawa, upang huwag siyang mapintasan sa pakikipagkapwa, at upang mabatid tuloy ang sadya, at malaman kung ano't kung bakit si Gervasio ay kasama ni Pablo. Sa pamamagitan ni Serafina, ang dalawa'y ipinatuloy. At nagsipanhik. Sa haráp din n~g sulatan ni Mauro, pagkatapos n~g m~ga kailan~gang batian ay nagkaibayo sila n~g upo.

Tulungan mo akó anáng binata at iniabót ang magandá niyang dalahin na hindi pa pinagsasaulan n~g hinin~ga ating ilagáy sa dati kong tinutulugán. Ang dalawa'y pumasok sa loob n~g yun~gib at n~g napapaloob na nang mahigit sa dalawang pung dipá sa pintuan ay pinisíl n~g binata ang isáng un~gós n~g bató.

«¡Diyos ko! ¡Diyos koang hibik n~g Osong, «¡pagkalupitlupit lakad n~g panahon!...» at kanyang inakay abang si Ruperto't wikang idinugtong «¡Tayo na! ¡tayo na!...» at sila'y yumaon. Habang lumalakad, dalawa'y nagsabay na isinusumpa ang abang namatay: «¡Oh, Tuning! ¡oh, Tuning!... ¡ikaw n~ga ang sanhi n~g lahat n~g lumbay n~gayo'y tinatawid nitong aming buhay!...

¡Tunay n~ga! ang sinabi n~g matandang lalaki n~g silang dalawa'y nagiisa na; n~g cata'y patuluyin sa aking bahay, na may anim na buwan n~gayon, aco ang n~g panahóng iyo'y nahahabag sa iyo; n~gayo'y nagbago ang capalaran, n~gayo'y icaw namán ang nahahabag sa akin. N~guni't umupo ca at sabihin mo sa akin cung bakit ca nacarating han~gang dito.

Sinasabi n~g m~ga sundalong lumalagay na silá sa pan~ganib at malabis n~g totoo ang canilang ipinagcacaloob. Nang malagay na siya sa guitna n~g dalawa'y naramdaman niyang siya'y namámatay n~g hiyâ. Tunay n~ga't walâ sino mang lumalacad sa daan, n~guni't ¿ang hán~gin at ang liwánag n~g áraw? Ang tunay na cahihiya'y nacacakita n~g tumitin~gin sa alin mang dáco.