United States or Cambodia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Cun lalaqui ang dumadalao sa isang babaye, ay di catungculan ihatid pa sa hagdanan ó sa daan, maliban na lamang cun totoong mahal na tauo; n~guni, ang lalaqui ay dapat maghatid sa babaye at catamtamang ilagay sa canan.

Sa isang bahay na malaki na nasa kabilang daan n~g kinatatayuan n~g Bahay-Samahan ay maraming tawo at buhat sa malayo'y walang madidinig kundi ang m~ga tawanan at m~ga paputol putol na salitaan, lahat ay masaya at gayon na lamang ang m~ga pinagpala ni Bathala sa kalupaan palibhasay ang m~ga gayon nilang pagtitipon ay nahihiyasan n~g m~ga tuksuhan at biruan n~g m~ga magkakasama.

Ang tarhetang ito'y pinagsambilatan n~g m~ga kaibigan ni Tirso, palibhasa ay hinuhulaang dito nahahabilin ang boong hiwaga n~g handog na yaon. At sa isang daan n~g mata'y ganito ang nabasa n~g lahat: Sa karangalan n~g makatang kapatid n~g m~ga salamisim kay Tirso Silveira: alangalang sa kadakilaan ng Bagong Taon. Kalakip ang pusong nagtatangi ni

¡May dalawang daang piso acó, limampong piso laban sa apat na po! ¡Hindi! ani Brunong waláng alinlan~gan; magdagdag pa cayó ... ¡Magaling! limampo laban sa tatlompo! ¡Lambalin ninyó cung inyóng ibig! ¡Magaling! ang búlik ay sa aking pan~ginoon at bago acóng capapanalo; isáng daan laban sa anim na pong piso. ¡Casunduan! Maghintay cayo't cucuha acó n~g salapi.

At nangusap cay don Juan quita'i, panganib sa daan sa di pagsunód mong tunay sa lahat cong cautusán. Di ang bilin co sa iyo cunin mo ang icapitó, ay baquit ang icaualó ngayo'i, siyang quinuha mo. Di anong magagaua pa siya'i, siyang nariyan na, sumacay na ang dalauá at umalis capagdaca. Nang silá ay mapalual sa labas nang caharian, agad silang namalayan nang haring Salermong mahal.

Niyong Santo Papang si León Décimo ang man~ga himalang dakilang totoo, na pamamag-itan sa maraming tauo sa Dios, nang Santang lubhang masaclolo. Lalo pa n~ga niyong caniyang mamasdan na di nabubuloc ang mahal na bangcay magpahanga n~gayon cahit nacaraan ang bilang nang taóng higuit pitong daan.

Ang amerikano'y anyong nagalinlan~gan pa sa m~ga ipinahayag n~g dalawang magkasama, subali't dahil sa napaghalatang sila'y m~ga tao ring may pinagaralan, alangalang sa kanilang malinis at sanay na paggamit n~g inggles, saka sa mabuting ayos n~g kanilang pananamit na di mahihintay sa m~ga may masasamang loob na dapat paghinalaan sa gayong pangyayari, ay nagkibit na lamang n~g balikat bago tumalikod na pumanhik sa isang bahay na nakaurong sa daan.

Nangguiguitnâ si María Clara cay Victoria at cay Iday, sumusunod sa licuran si tía Isabel. Nagwawahi ang tao sa udyóc n~g paggálang, at n~g sila'y mabigyáng daan. Puspós n~g catacatacang cagandahan si María Clara: napáwi ang canyáng pamumutlâ, at cung nananatiling tila may iniísip ang canyáng m~ga mata, ang canyáng bibig namán ay warì'y waláng ibang nakikilala cung hindî ang n~gitî.

Datapuwa't kinakailan~gang dumaló roon pagcatapos na aking maganáp ang aking m~ga catungculan. ¡Cayó'y mapálad, sa pagca't may calayâan, lubos na may calayâan! Nang macaraan ang iláng sandalî ay nagpaalam si Ibarra upang pan~gasiwâan ang paghahandâ n~g fiesta sa kinabucasan. Madilím na ang gabí. Lumapit sa canyá sa daan ang isáng sa canya'y naghandóg n~g boong paggálang.

Noo'y nagdadalaga na si Edeng. At nang mahalatang ito at si Manuel ay waring nagmamahalan, ay nagisip ng daan upang magiit ang kanyang pagliyag. Ang pagkakalipat ng bahay nina Manuel ay siyang sinamantala ng binatang iyon; nakitulong sa paglululan sa karreton ng mga kasangkapan at dahil dito'y kinagiliwan ni Don José at ni Aling Mirang na mga magulang ni Manuel.

Salita Ng Araw

mahihiyá

Ang iba ay Naghahanap