United States or Libya ? Vote for the TOP Country of the Week !


Minamabuti co , ang sagot co, minamabuti co , ang lahat, subali,t, tila, ,i, ang tatay ninyo ay hindi caraniuang indio , cundi, ang bintang co po,i, siya,i, nag-aral din nang caunti. Uala , ang uica nang matanda, uala po. Ang tatay co , ay paris co ring ualang pinag-aralan cundi ang bumasa, sumulat, ang dasal at caunting cuenta, at pagcatapos niyon, ay hindi na humiualay siya sa calabao.

Ang tauong nagsasalitâ cay Robinson ay isa sa man~ga Capitan sa man~ga sasac-yang caraniuang naglalayag sa Guinea. Natotou

Sa pagtauag co sa inyo n~gayon man~ga anac co, ay hindi co inantay na dumating ang caraniuang oras, sa pagca,t, bago co pasimulan ang pagsasalaysay nang aquing historia, ay mayroon acong isasangunì sa inyo na isang bagay na totoong mahalaga, at ibig cong marin~gig ang inyong pasiya. Si Basilio. Naririto na caming lahat na tumatalagang sumunod sa inyo.

Ang man~ga totoong matataas na lugar at man~ga bundoc ay hindi nasasaclao nang regla, sa pagca,t, sa canilang cataasan ay caraniuang mayroong nieve. ¿Natatandaan mo naman ang sinabi co sa iyo noong isang arao tungcol sa man~ga lugar nang India Oriental, niyong ating pinagmamasdan ang mapa?

Sa catunaya,y, ang patatas, na cung sabihin nang iba ay papas ay caraniuang tumutubò sa América, at sinasabing doon quinuha nang isang inglés na ang pan~gala,y, si Francisco Drakne. Si Teodora. Datapoua,t, malaquing han~gal yaong si Robinson, na hindi nacaquiquilala nang man~ga patatas. Ang ama. ¿At icao ay baquit mo naquiquilala? Si Teodora.

Sa caraniuang paghaharap nang dalaga,t, baguntauo, ang catauan ay nagcalapit, nagtatama nang mata,t, nagcacaabutan nang sabi; ay at ¡ilan cayang panimdim na laban sa calinisan ang bucal sa isip! ¡ilang masamang banta ang magaling sa puso! ¡ilang bucang bibig ang mabibitiuan! ¡ilang masamang quilos ang magágaua nang binatá na pauang panglugsó nang puri nang isang dalaga!

¡O pagcacataong caraniuang alay! sa tauo ang luhang capait-paitan, icao ang may sala n~g di pinagtagal Romeo sa casi n~g inoang-oang. Icao n~ga ang sanhi't caagao na labis ang tapat na sintá caya di sinapit, hibic ni Romeo, sa lipas n~g bagsic n~g "nagbigayhimbing" sa asauang ibig;

Saca ang la-laquing caraniuang yucod, cahit mabigat man, sa asauang himoc, dóo'y nan~gagtayo ang noo at un~gos ang boong lagab-lab n~g palalong poot. Hindi masasaclao ang naguing hangahan niyaong pagla-labang ualang pacundan~gan, doon ang pagdaló cun di naagapan n~g Principeng Punong cataastaasan.

Datapoua,t, ngayo,i, dadagdagan co ang aquing sinalita cañgina, at sasabihin co , sa inyo, na ang nangyari sa mag-anac ni cabezang Andrés Baticot, ay hindi caraniuang nangyayari sa iba, cundi parang isang pagcacataon lamang; caya hindi dapat na cayo ,i, tumungton diyan sa nangyaring iyan, sa pagpapatibay nang pasiya ninyo, na di umano,i, masamang totoo, na ang mañga indio,i, nag-aaral nang uicang castila, ó iba pang bagay na carunungan sa Maynila.

Sa pabo nama,i, ang unang quinucuha,i, ang buchi, isinusunód ang hita, at saca ang dibdib, na hinihiua nang pahabá. Di ang caraniuang gamit ay ang trinchante. Ang pastel at relleno, ay inaalisán muna náng pinacataquip, quinucuha ang lamán, at ang pastel ó masang nacabalot sa lamán ay hihiuain nang pahabá. Cun ang laman ay ibon, ay ibubucod.