United States or Albania ? Vote for the TOP Country of the Week !


Datapoua cun ualang asa, na yaon ay magasaol-ao nang buhay, sapagca ang man~ga itinuro co n~gayo,i, itinuloy nang anim ó pitong oras calauon, at hindi rin nabubuhay, at bucod doo,i, naalaman nang patay na totoo ang babayi, cun baga hindi pa siya nacapan~gan~ganac, ay hihiuain ang tiyan para nang ituturo co n~gayon nang mabinyagan ang bata.

= Juan L. Arsciwals. = Tundo, Maynila, S. P. Sept. 8, 1915. Umaga n~g ika 29 n~g Hunio n~g 1914. Ang maluwang na daang Azcarraga, sa dakong Tundo sa panulukan n~g daang Ilaya, na kinatatayuan n~g isang malaking pagawaan n~g tabako, ay marami ang nagtayong m~ga manggagawa; m~ga babai't lalaki, matatanda't bata. Pulúpulutóng ang pagkakaáyos.

¡Iná co! ang sagót ni Sofia naman uala acong gaua cun hindi hauacan, cahit nag luluto,i, quinacaulayao sa pan~gin~gilag co na baca omouang. Anitong si Fabio na sintang esposo gayon n~ga ang aquing ibig guinugusto, icao ay hindi man macapag trabajo bata,i, houag lamang pababayaan mo.

Ang mabibigcas na sabi sa isang maalio na salitaan, ay di mababagay, sa pagpupulong sa namatayán: sa ibang sulat, Feliza, sasaysayin co sa iyo ang masamang caasalan na dapat ilagan sa bahay nang namatayan: at ang gagauin : ang mauiuica nang lalaqui ay umaan~gat sa babaye; ang bagay sa baguntao,i, di babagay sa dalaga; ang maigagayac nang bata ay di babagay sa matanda, sapagca,t, mauiuica, na ibig manaog sa baonan na batbat nang yaman, hiyas at pamuti.

Wala nga akong mga kasama. Bakit ko nga di ibigin at mahalin sila? Sila ang mga anino ng aking mata at ligaya ng aking buhay. Niyakap ng babae ang mga bata, hinagkan ang pilay at naglaro ang luha sa kanyang mga mata. Nabubuhay ang walang ama at walang ina; hindi nabubuhay ang walang Diyos, anang kawikaan. Gayon nagsalitaan at humanda na ng pag-alis ang babae.

N~gayon ang man~ga escuela,i, nagcacahayahan, nagpapaquitaan nang cani-canilang sulat at cun may mabating mali nang capoua bata, ay binabago ang sulat. Ang sulat cong ito ay letra ni Honesto. Adios Urbana. Si Urbana cay Feliza . MANILA ...

Bucod dito,i, lalahiran nang mantica ang loob nang caniyang punong catauan. Doroonan naman sa ibabao n~g tiyan nang man~ga basahang babad sa mainit na tubig, na ito,i, totoong buti rin. Ang man~ga itinuturo co n~gayon na pauang ualang liuag, ay hindi mahirap gauin, at hindi rin nacacaano sa bata at sa babayi, at maraming totoong babayi ang nacacapan~ganac na maigui capag sinusunod nila yaon.

Ang maigui sa lahat ay ang paglalaga nang isang dacot nang dahon nang cahel sa dalauang tagayang tubig, at capag naiga na ang calahati, ay inaalis sa apoy, at yao,i, minsanang ipainom sa maysaquit sa umagang-umaga. Cun baga bata ang dinaraanan nang convulsión, nang suba, sauan, ó alferecía, ay babasahin mo ang capítulo 86. Ang saquit na alferecía, na ang tauag sa Maynila doo,i, taon.

Cun gayon, ang maiguing gauin, ay ituturo co n~gayon. Ang pusod ay putulin; datapoua houag talian yaong natitirang caputol na patun~go sa catauan nang bata, cundi sipsiping agad yaon ding dulo nang pusod, nang lumabas ang dugo, hangan sa masaol-an nang buhay ang bata. Cailan~gan namang tacpan ang ilong niya, at hipan nang malacas sa bibig.

Pagkatapos na maitago ang tinapay, ay naupo si Matrena sa siping ng dulang upang magsursi ng baro ng kanyang asawa; nananahi at inaalala si Semel, na namili ng katad. ¡Baka madaya pa ng maytinda! Napakahangal ang asawa ko. Siya ang di marunong magdaya kaninuman at napadadaya maging sa bata.