United States or Saudi Arabia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ang m~ga Tagalog ay naglilibing n~g kanilang bangkay sa kanikanyang sariling bahay, na iniin~gatang malaon sa m~ga kaban ang m~ga buto at iginagalang ang m~ga bun~go na parang buhay at kaharap.
Maluha ka rin kaya Leoning, maluha ka rin kaya kung ako'y tinanghal na bangkay? Leoning, maluha ka rin kaya? Eduardo, hindi ako ang maluluha, kundi ang paralumang noo'y sumaklolo sa iyo. Nguni't kulang palad nga ako at walang paraluman noong lumapit man lamang sa akin ... Wala akong tinatawag sa sarili kundi: Leoning! Leoning!
Kaya n~ga't ang Hari't sampung Arzobispo lumakad na abay ang man~ga konseho gayon din ang lahat nang man~ga soldado sa nasabing bangkay sila napatun~go. Sa bahay nang sila ay mapaitaas kinuha nang Hari ang nasabing sulat na siyang sa kamay nang bangkay ay hawak binitiwang tambing namang agadagad.
Sa kabuhayang ko ang laging gunita manin~gas na aking ninanasa-nasa ay guminhawa ka ang hiyaw n~g diwa pag hin~gang papanaw n~gayong biglang-bigla. Ikaw'y guminhawa laking kagandahang ako'y malugmok, at ikaw ay matanghal, hinin~ga'y malagot, mabuhay ka lamang bangkay ko'y masilong sa iyong Kalan~gitan.
Matapos isulit ang ganoong bagay muling ipinikit ang mata nang bangkay si Honrado nama'y agad nagkumpisal at di rin nalao't nakitil ang buhay. Nang mailibing na yaong si Honrado umuwi noon din ang man~ga soldado sa kanikanilang pinagmulang Reyno at ibinalita ang nangyaring ito.
Itong ugaling pagsuob sa pagpapanatili sa bangkay na huwag matunaw ay lubhang matandang ugali na di malaman kung ito'y katutubong ugali sa Ejipto ó ating minana pa sa iba. Ang m~ga taga Peru ay nag-ugali rin nito, datapwa't karaniwa'y di pa nilalagyan n~g gamot at sa lupang maapog na lamang itinatapon.
Ang m~ga may kapangyarihan ay pinapaban~guhan bukod pa sa sinusuob at ginágamot n~g m~ga gamot na di makapagpapabulok na pinakatatan~gi ang katás n~g aloe. Ginagamit din ang katás n~g ikmo na ibinubuhos sa bibig anopa't, mapasok hangang sa tiyan, at sa ganito, n~g makaraan ang malaong panahon ay maraming bangkay ang násumpun~gang di pa bulok ó tunaw.
Aywan ko, n~guni't n~g aking imulat ang m~ga mata ay nakita kong ang bangkay ni amá ay na sa isang munting papag at pasan n~g apat kataong maglilibing; susundán ko sana, dátapwa't ang sakít n~g aking m~ga buto'y hindi nagpahintulot sa gayón, kaya't ako'y naiwan sa calaboso , na, bukod sa salanta ang katawán ay isang araw n~g sinkád na hindi kumakain.
Hanggang sa dumating doon sa Simbahan at sa laang tumba'y ilagay ang bangkay ginawa ang madlang man~ga katungkulan na pananalan~gin sa man~ga namatay. Tanang kailan~gan ay nang maganap na ay ibinaba nang bangkay nang Princesa at binendisyonan niyong Haring Ama at nakipagkamay naman ang asawa.
Datapwa't siya ay hindi na natugon. Wala nang ulirat. Bangkay nang mistula! Kay lungkot na mga sandali noon! Tinanong ng mga kaibigan at ng madlang nakasaksi sa pagpapatiwakal na iyon sa sarili ni Daniel Perez, datapwa't walang maisagot si Leonora kundi isang iling lamang. Hindi malaman ang hiwagang yaon kung ano ang sanhi at nagbaril sa sarili si Daniel Perez.