United States or Saint Barthélemy ? Vote for the TOP Country of the Week !


Saka ibinaling sa makata: Tirso, n~gayon ko napagtalastas kung bakit inibig mong mapatiwalag ka sa bakuran n~g Papa ... ¡May labis kang katuwiran!... Samantala, ang dinaranas na pagpupuyos n~g budhi ni Elsa, habang nagiging saksi siya n~g lahat at lahat, ay di mailalarawan n~g lalong bihasang panitik.

Ang halamang iyon, pagsapit n~g takdang araw, ibigin ma't hindi ni Elsa ay siyang magwawasiwas sa apat na panulukan n~g Katalagahan n~g balitang nagkaroon n~g ani ang pagiibigan nila ni Tirso, n~guni't siya rin namang lilikha n~g maitim na aninong ipanghihilakbot n~g babae sa harap n~g balana, kapag ang makatang nagkalaya sa loob n~g kanyang bakuran ay di natutong magpahalaga sa tinurang halaman.

Makailang araw, kami'y nagbalik; gaya rin ng aming pagalis na hindi mo namalayan, at buhat sa "azotea" ng aming bahay ay natanaw kitang nakikipaglaro ng tubigan sa ating mga kababata. Noo'y gabing maliwanag ang buwan at kayo'y nasa inyong bakuran. Agad kitang pinaroonan.

Dinadalaw niya orasoras ang kanyang bakuran, dinidilig ang pananim, ito'y ginagambulan sa puno, hinihimas sa dahon, hinahagkan sa talulot.... At sa ikalulusog n~g halamang, sinabi, pagtaastaas na n~g sikat n~g araw ay nagugunita na agad n~g mestisa ang paglusong sa dagat na kasama n~g kanyang m~ga piling kaibiga't kakilala.

Nang huling araw ng pagdiriwang sa Santa Cruz de Mayong yaon ay may namanhik sa aking tatay na ako'y maging Reina Elena . Ang tatay ko'y pumayag at kinagabihan, ang aming bakuran ay napuno sa mga batang manonood ng lutrina .

Sa isang baybaing liban~gan n~g hapis na nasasakupan n~g bayang Ercañés nayong ma-alindog na nakakaratig n~g lansan~gang ilog sa alat na tubig. Sa poók ding ito'y may isang bakuran na katuatua't dami n~g halaman, kaya't sa bulaklak na inia-alay magtatamóng lugód ang matáng tatanáw.

N~gayon ay huwag káng kakain n~g hapunan, at hindi pa tumutugtog ang "animas" ay pumaroon ka na sa bakuran. Pag patók n~g kampan

N~gunit kung sakaling umurong din siya at pipilitin kang ikaw ang mauna, kung hindi rin lamang natataasan ka, pasalamatan mo at magtuloy ka na. Ang kahit man sino ang sa iyo'y dumalaw ay iyong ihatid hangang sa hagdanan: sákaling madilim ay iyóng tanglawan hangang na sa loob siya n~g bakuran.

Hating gabi, madilim, ang m~ga dahon n~g halaman ay nan~gakayuko, ang m~ga ibon ay di man lamang humuhuni, sa m~ga hayop mula sa kanikanilang himlayan ay walang maririnig na kahit isang putól na un~gol man lamang, ang m~ga ka-awa-awang mangagawá sa paghanap n~g ipagtatawid gutom sa boong maghapon ay payapang payapang nan~gagpapahin~galay, ang m~ga hapó at n~galáy nilang bisig sa pag-gawá ay inihahanap n~g panibagong lakás, lahat ay tahimik at waring ipinaghehele n~g m~ga walang patlang at malalaking patak n~g ulan, n~gunit, sino yaon?....... isang maitim na aninong naglalagos sa isang makipot na daan! naglalamay at sinasamantala ang gayong kalaliman n~g gabi! sino?...... Pumasok sa isang bakuran, yumuko at sumoot sa silong na pantay balikat n~g isang bahay na may pangkaraniwang laki.

Akoy nagtagumpay Amado; ang kaniya raw puso ay akin at wala n~g sino pa mang makapaghahari ang maligayang tugon nito. Mapalad ka kung gayon hangang dito na lamang ang naisagot at siya nilang pagpasok sa bakuran n~g bahay na kanilang sadya.