United States or Lebanon ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ano pa n~ga,t, ang pinaquiquinabang nang lasing sa malabis na paginóm, ay pauang cahapis-hapis, asal na parang hayop, buhay na cahirap-hirapan, may caloloua,i, para ring uala, cun marapa,t, macatindig ay mararapá ulí, at mapupuno na ang ulo nang sin~gao nang alac, ay mahahalang na lamang sa tabi ó guitna nang lansan~gan at ang siya ma,i, pagsicaranan, aglahii,t, pagtauanan, ay di namalayan, at palibhasa,i, cahoy na na cahalang.
Cun matutong maquipagcapoua tauo,i, magpapacailag sa quilos, asal at pan~gun~gusap na macasusucal sa mata nang iba, at di man cusain, ay calulugdán at iibiguin nang lahat. Ipagcaloob naua nang Dios na matandaan at itanim sa dibdib ni Honesto itong maicling hatol na isinulat co sa iyo, at nang malagui sa pagibig sa Dios, at matutong magpacamahal sa asal. Adios, Feliza, hangang sa isang sulat.
Saca namang yaong hirang na asawa at ang isa niyang Anác na Infanta na bilang pan~ganay na si Estatira pinaalis silang dalauang mag Iná. Ayon sa canilang man~ga caasalan na hilig ang puso sa toua at layaw kung caya n~ga sila'y pinagtabuya'y di ayos cristiano ang canilang asal.
Ang alin mang pintong iyong dadaanan, kung datnan mong bukás, bukás mo ring iwan, at kung nakasima, isima mo naman, ito'y siyang turo n~g dakilang asal. Ang kahit sinu man sa m~ga kalikom sa alin mang pinto, ay makasalubong, dagli mong yukuan at saka umurong, at iyong sabihing " Sila po'y magtuloy ."
Ang Ama. Mabuti ang sabi mo, at pinasasalamatan quita, sa pagca,t, quinaaauaan mo ang aquing Robinson. Untiunting lalong naiibigan co siya, sa pagca,t, naquiquita cong nagbabago na nang asal. Samantalang siya,y, sinasalacay nang catacutan at cabalisahan, ay tila naglulubag ang samâ nang panahon. Habang humihin
Sa man~ga sulat ni Feliza cay Urbana, na ang saysay; ay ang magandang asal nang capatid na bunsó na si Honesto, macapagaaral ang bata, at macatatantó nang caniyang catungculan sa Dios, pagcatanáo nang caliuanagan nang canilang bait. "Paombong" ang saysay: sa pagca,t, siya ang unang bayang pinautan~gan nang pagod.
Ang batang may bait at dunong, ay capurihán nang magulang, at ang caniyang quilos, pan~gun~gusap at asal, ay nagsasaysay na mahal ang asal nang nagturong magulang.
Cun maquilala co na ang caniyang pagibig ay di paimbabáo, asal niya,t, asal co ay nagcaca-isa, ang magugulang niya,t, man~ga capatid ay macacasundo co, ay asahan mo, ina, na aco ay caniya, n~guni cun sa caniyang familia, ay may ipipintás ang tauo sa bayan, at ang capintasang ito ay icasisira nang ating puri, ay ipahintulot mo, ina, na di co ipayag sa caniya ang aquing puso, at inaasahang co naman na ang sagót cong hindi , ay di mo icapopoot.
Acóng pagcabata,i, ang quinamulatan cay amá,i, ang bait na dî páimbabáo, yaong namumunga n~g caligayahan, nanacay sa púsong suyui,t, igalang. Sa pinagtatac-hán n~g bong escuela, bait ni Adolfong ipinaquiquita, dîco malasapán ang haing ligaya n~g magandang asal n~g amá co,t, iá.
¿Nasaan ang dahás n~g haring pag-ibig na sinasabi mo guiliw kong kapatid? ang kapangyariha'y bakit dí magamit na ang sumasamong pagsinta'y ipilit. Asal n~g pag-ibig ang sumamosamò at sa sinisinta'y maghandóg n~g suyò tuíng máhaharáp sa lan~git n~g puso'y nagpapakilala n~g pamimintuhò.