United States or Bolivia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Pagcatapos na macaubó n~g boong pagpapahalaga'y nagsalitâ ang matandáng babae n~g ganitóng anyô: Magalíng na totoo ang inyóng pagcatalastas, na cung dasalín ang "Bendita-sea tu Pureza," at ang "Señor-mio Jesu cristo, Padre dulcísimo-por el gozo," nagcacamit n~g sampóng taóng indulgencia sa bawa't letra.. ¡Dálawampo! ¡Hindî! ¡Cúlang! ¡Lima! ang sabi n~g iláng m~ga voces.
Sa anyo n~g handang Julieta'y dinatnan sa Palaciong batbat n~g pamuting mahal, napag-quilala niyang sa quinabucasan tutupdin ang ticang sa caniya ay subiang. Aniya'y sa sarili "¡ó Conde mapilit, umabang sa di mo tungcol at sing-ibig, guinugol mo'y sayang at maguiguing sáquit pagcat aco'y bucas bangcay na sa masid!"
Manaká-nakáng tingalaín at pakiramdaman ang bubóng na páwid ng báhay. Ang boông anyô niyá ay gaya ng sa isáng mangangáso, na mulâ sa malayò ay nakikiníg sa takbuhan ng mga usá.
Hindi pa nahihiga si párì Salví. Nacatindig siya, nacatuon ang noo sa m~ga "persiana", sa dacong plaza ang tanaw, hindi cumikilos, at manacanacang pinatatacas niya ang pinipiguil na buntong hinin~ga. Cung hindi sana napacadilim ang liwanag n~g canyang ilaw, marahil napagmasdang napupuno n~g m~ga luha ang canyang m~ga mata. Gayon ang caniyang naguing anyo sa isang horas halos.
Palibhasa'y totoong matindí ang pananalita n~g dalaga, nawala cay parì Dámaso ang masayáng anyô at naggunamgunam. ¿Lubhâ bang malakí ang pag-ibíg mo sa canyá? ang itinanóng n~g pautál. Hindi umimic si María Clara. Inilun~gayn~gay ni parì Dámaso sa canyáng dibdib ang canyáng ulo at hindi umimic.
Napatawa si Dioni sa anyo n~g itinuturo n~g makata. ¡Dito ka n~ga naman sa karnabal makakikita n~g sarisaring palabas! ang pakagat-labing sabi sa mahinang turing. ¡Talaga! ang ayon ni Tirso. At ¿naalaman mo, Dioni? nananaghili raw siya sa dalawang iyan, sapagka't hindi niya kasama ang kanyang minumutyang si T.... ¡Ehem! anang hipag na tinukoy. ¡Baka kung ano na iyan!...
Pinahíran n~g lúha ang canyáng m~ga matá, pagpílit na tumiwasáy at nagsabi sa m~ga guardia n~g marahang tínig: ¡Na sa bayan na tayo! Hindî mapaglírip ang anyô n~g canyáng pagcápanalitâ; yao'y daing, sisi, hibic, yaó'y dalán~gin, yaón ang pighatíng binuò sa tínig. Sinagót siyá n~g isáng tan~gô n~g m~ga sundalong sa canyá'y naháhabag.
Tinitignan ni Matrena, na hirati sa gayong gawain, at ikinamangha na tinabas ni Mikhail ang katad sa isang anyo na hindi magagamit na pambota. Ibig niyang magsalita, nguni't kanyang naisip: Marahil ay hindi ko naulinigan kung anong anyo ng bota ang kailangan ng barini ; nalalaman ni Mikhail ang ginagawa, at hindi ko siya pakikialaman.
Samantalang nag-aaral si Rizal ay pinagmámasid naman niya ang caugalian at anyô n~g m~ga castíl
Ang m~ga taong ito ay nan~gananahan pulupulutong na limalimangpu humigit kumulang at ang hitsura't anyo ay pandak na lilimang paa ang taas, maiitim baga man ang iba'i may kakuyumangihan, malalaki ang mata n~g karamihan, kulot ang buhok at balbasin ang m~ga lalaki, sarat ang ilong, makakapal ang labi at mabibilog ang ulo.
Salita Ng Araw