United States or Paraguay ? Vote for the TOP Country of the Week !
Sa ibang kataga ay "galí" rin ang aliw at kaligayahan. Maaari na nating ituring, na patay na ngayon ang katagang iyan. Kahinahinayang!... NIYAONG. Hindi "niyang", gaya sa iba. Isa rin iyang "malabalagtas" na sukat, na labis man sa pagkakasulat ay di naman sa pamimigkas. NIYARING. Sa "Kun sino ..." ay "yaring". Sadyang pinutlan marahil, dahil sa labis na sukat dahil sa ortograpia!
Ang takip nang Cofre ay nang maibucas ang samyo nang ban~go ay humalimuyac. na nagbigay aliw sa tanang caharap asa nilang na sa Paraisong lahat. Noo'y natiguib nang pagsampalataya ang cay Carlomagnong puso't caloloua, siya ay lumuhod na caracaraca na namamalisbis ang luha sa matá.
Samantalang sa kabilang dako naman, si Leoning ay siyang sulo sa piling ni Eduardo, siyang liwanag at tanging aliw ng puso. Para kay Eduardo ay isang maulap na langit ang titiisin niya kung wala si Leoning. Kung maglalaho si Leoning ay isang libingan, isang yungib na di man lamang inaabot ng sikat ng liwanag, isang langit na wala kahit isang bituin. Kaya mauulit ngang magbalik ang lahat!
Nalurok niyang si Elsa ay may kaluluwa na laging nauuhaw sa hamog n~g kabataan, na ang puso'y lahad na parati sa dilig n~g sarisaring aliw na idinudulot n~g kamunduhan; si Silveira nama'y walang sinayang na pagkakataon, at ang lahat n~g iyo'y kanyang inihahandog n~g ubos kaya ... At kung kayo n~g makatang iya'y may pagkakaiba, ay sa dakong iyan kayo talagang nagkakalayo.
Lalo n~g dumating yaong bagong kasal hiyas na ginamit sa yaman ay sakdal; «¡Maligayang bati!» salubong n~g lahat n~g sa puso'y nukal bago nagsidulog sa isang agahan. Sa pagsalosalo ay nakikisaliw tinig n~g musikong gumagara mandin sa m~ga bulaklak, n~g bayang Malabong noo'y nagliwaliw na wari'y nagtipang magsabog n~g aliw.
Oh Maynila! Gayon na lamang ang pagkatuwa niya dahilan sa sasapiting walang pagsala ang pook ng aliw ... ang Maynila! Sasapiting walang pagsala ang laging napapangarap ang kinalalagyan ng kanyang irog: ni Eduardo. Anong ligaya nga naman ng gayon sa puso ni Leoning!
Oowí na ako't ang sadyang liwanag nitong boong mundo'y ibig nang lumipas Oo n~ga Dalmacia't kung may búhay lakás inaantay kita sa araw n~g bukas. Ang pagbabalik ni Dalmacia sa tipáng kinabukasan. =Ikalimang Pankat.= Malayo layo pa itong dumarating ay nakan~giti na ang magandang n~gipin itong dináratnan naman ay gayon ding isinasalubong ang mukhang may alíw.
Si Eduardo ay wala na, wala na nga siyang magandang pagasang papangarapin. Naglaho na sa kanya, lumubog na ang maningning na araw na may dalang kapalaran. Dahil sa sumpa mong nilimot, si Eduardo ay nangungulila, nalulungkot at untiunting nawawalan ng sigla at waring nagtutumuling lumulubog ang pagasa. Si Eduardo ay isang sawi, isang walang pagasa, walang aliw, walang lugod sa buhay.
Ang nakakatulad n~g aking pag-giliw ay isang pulubing dumadaing-daing na sa kanyang taghoy at pananalan~gin ay walang maawang maglimos n~g aliw! Kanyang sinusubok ang aking pagsuyo, kanyang tinatarok ang luha n~g puso, kanyang binabasa sa pamimintuho yaong katunayan n~g sinamo-samo.
Bayaa~g humibik a~g simoy n~g ha~gin At ku~g may dumapò sa Tandâ n~g libi~g Na anó ma~g ibon, bayaa~g awitin N~g huni~g matimyás a~g payapa~g aliw. Bayaa~g a~g araw na lubhá~g mani~gas Ulán ay tuyuin, si~gáw ay itaás Magi~g pa~ganuri't dalisay na ulap Kala~gkáp a~g hibik n~g aki~g pagliyag.