United States or Norway ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dapat mo póng mabatíd, Liwayway, na túnay akóng nasaktan; at saksí ko ang Diós: ibig ko pang mamatáy n~gayón din ang náisigáw ko n~g na naaring ipagkunwarî pang itagò ang aking dinaramdám. ¿At kun akó na lamang ba ang inyóng patayín, yamang akó ang tan~ging nagkasala? ang mairog niyang tugón sa akin. ¿At sino akong papatáy kun ganitóng walâng-walâ akóng kapangyarihan sa inyó?

Wika nang sundalo ang keso ay sayang ibigay sa akin kung ikaw ay ayaw taong taga villa'y ibinigay naman sampung niyong isang hindi binubuksan. Nang maibigay na'y lumakad nagtuloy ang nasabing tao na bubulongbulong wika'y muli akong puputol nang kahoy na maipagbiling ipagpawing gutom.

Ang aking anak ay namatay pagkaraan ng dalawang taon, at hindi na ako pinagkalooban, pa uli ng Diyos ng anak. Habang ito'y nangyayari ay bumubuti ang aming pamumuhay, ngayo'y natitira kami sa isang alilisan, sa bahay ng isang may tindahan. Binabayarang kaming mabuti at ang aming buhay ay tiwasay, nguni't wala akong anak. Sinu pang aking lilingapin kung wala ang mga batang ito?

Kaya't yayamang sa aking asawa'y wala akong sukat magagawang paraan upang ipamalay sa kanya ang m~ga bagay na ito ikaw na po ang magsabi sa kanya. Pedro. No puede ser hija de Dios. Soledad. ¿Hindi ka po ba nahahabag sa aking asawa? Pedro.

¿Sumukal ba ang inyóng loób sa akin? ang tanóng niyá na aking sinagot namán n~g: Walâ akóng kapangyarihang magalit sa inyó, Liwayway; n~guni't nakasúgat n~g malubhâ sa akin ang kasayahang isinalubong ninyó sa m~ga binat

Lalong mabuti n~ga ang tugon ni Gervasio kita'y hihintayin. , darating akong walang sala. At noon din si Pablo ay nagpaalam. Nariyan ang dahil, kung kaya't si Gervasio, sa poók na pinagtitipunan n~g m~ga nagsiaklás ay di man lamang nakita. Sa haráp n~g kanyang susulatán, si Mauro ay payapang nakaupo kinagabihan din n~g araw ring yaong ipinaghiwahiwalay nilang magkakasama.

"Walâ akong magagawâ, Elíng. Ang mga tátay ang siyáng áyaw pumáyag na ako'y magpatúloy." "Ayaw pumáyag?... Diyata't áyaw pumáyag? At anó namán ang dahil?"

Akay palibhasa ng pagnanasang mailuhog sa kaniya ang aking pag ibig na buhat pa ng mga unang sandaling magkatamang mata ay namahay na sa puso, ay sinamantala ko ang kaniyang pamumupol ng sampaguita, at karakarakang binati siya: sumagot naman sa akin ng malumanay at inanyayahan akong pumasok; anyayang kaagad kong tinupad, at mga ilang sandali kong ilinuhog sa kanya ang aking pakay.

¡Tirso, sukat na ang pagbibigay! ang malakas na wika sa nan~gan~gatal na tinig. ¡Gunitain mong naririni akong nagmamasid sa iyo! Ang lahat n~g mata'y napabaling at sukat sa nagbitiw n~g m~ga katagang iyang kulog manding sumambulat sa pangdinig ni Teang. At ang panggigilalas ay lalo nang nagulol at lumaganap sa tanang naroon.

Magarang magarang animo'y bituing nahulog sa lupa, kung minsa'y nagiging hibang itong diwa at kung magkaminsa'y para akong bata, paano'y hindi ko masukat sa haka ang nararapat kong ihaing paghan~ga. Kung kita'y itulad sa dakilang araw at ako ang lupa, ang lupang tuntun~gan, ay masasabi mong ako'y walang galang at ako ay bihag niyong gunam-gunam. Subali't butihin!