United States or Kenya ? Vote for the TOP Country of the Week !


E tirou do seio uma saquinha, pendente do pescoço, onde guardava o annel. Trago-o aqui. Sou ainda muito pequinina, padre mio, para o trazer no dedo. O povo, que tinha seguido todo este episodio, olhou-se admirado quando viu a pequenita tirar do seio a saquinha, e mostrar o annel. Era que para o publico, como para Rosina, aquelle annel tinha mysterio.

Quien me abrirá profundamente el pecho, está escrito el secreto que no sale, Con tanto dolor mio, á mi despecho? Con razon os vais, aguas, fatigando Por llegar sereis bien recebidas; Y en aquel mar inmenso convertidas, Que ya de tantos dias vais buscando.

E, com o derradeiro suspiro, dos seus lábios exangues voariam para o céo os versos imortais do «Cantico ao Sol»: Laudato sia, Dio mio signore, con tutte le tue creature! A insurreição contra os moldes asfixiantes do Passado invade todos os campos, desperta em todos os corações o anceio do libertamento.

Tennemi Amor anni ventuno ardendo Lieto nel foco, e nel duol pien di speme, Poi che Madonna, e'l mio cor seco insieme Saliro al Ciel, dieci altri anni piangendo. Ornai son stanco, e mia vita riprendo Di tanto error; che di virtute il seme Ha quasi spento; e le mie parti estreme, Alto Dio, a te divotamente rendo.

Pentito e tristo de' miei si spesi anni, Che spender si doveano in miglior uso, In cercar pace, ed in fuggir affanni, Signor, che 'n questo carcer m' hai rinchiuso, Trammene salvo dagli eterni danni, Ch'i 'conosco 'l mio fallo, e non lo scuso.

No mesmo Indice dos Trovadores, sob o numero 467 onde se continha as canções de El-rei Dom Affonso rei de Castella e de Leão, accrescenta-se: "vide nel mio lemosino", no qual se attribuem as mesmas cantigas de preferencia ao rei de Leão, isto é, em harmonia com o titulo di Ragona, do numero 456.

Assi, Senhora minha, quando eu via O triste fim que davão meus amores, Estando posto ja no extremo fio; Com mais suave accento de harmonia Descantei por os vossos desfavores La vuestra falsa fe, y el amor mio. Por os raros extremos que mostrou Em sábia Pallas, Venus em formosa, Diana em casta, Juno em animosa, Africa, Europa e Asia as adorou.

Quero ver se a acho ja Fóra de tão seccos nós. Ó de casa? O de allá? Quien sois? Abre. Santo Dios! Pues no os conocen acá. Oh que gentil desvario! Abri-me ora se quizerdes. No haré, que en confio Que de fuera dormiredes, Que no comigo, amor mio. Ah Sósea! zombas de mi? Qué quereis, hombre, por Dios? Duas palavras de vós. Tengo dicho mas de seis, E ahora me pedis dos?