United States or United States Minor Outlying Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Była bardzo wzburzona, niespokojna, smutna. Wszakże to wracając od fanciarki dostrzegła w karecie obok jakiejś ładnej kobiety mężczyznę tak bardzo podobnego do koteczka! Lecz cóżby jej koteczek robił w karecie, o tej porze, i to jeszcze z jakąś damą?... A może to dyrektorowa biura spotkała go i wzięła na przechadzkę...
Poczucie obowiązku dziennika krajowego wskazuje nam wszakże potrzebę wyższego w tej sprawie poglądu, wskazuje też prawo zwrócenia uwagi reprezentantów kraju na źródła złego, o ile się nam rozpoznać one udało.
Nasze ułany starli się z Moskalami na wyżynie, obie linje starły się ze sobą i pomieszały. W całej tej masie zawrzało i cała masa znikła jak tuman kurzawy, pędzonej wiatrem. Nie wiem kto taki, ale ktoś między nami krzyknął na całe gardło okrzyk ten przerwał grobową ciszę, ogłaszał bowiem zwycięstwo, wszakże nikt mu nie wtórował.
ten przemysł zawsze mniej na grosz chłopa łakomy, aniżeli na jego ziarno, przychówek i wszelki dobytek a to z tej prostej przyczyny, że na tem więcej, niż na gotówce zarobi. A wszakże w czasie głodu dla przemysłu takiego nie masz ponętniejszego towaru, jak zboże co dzień, co godzina drożejące.
Nieprawda rzekł Bernardyn, nie, Pan Najjaśniejszy Napoleon katolik jest najprzykładniejszy; Wszak go papież namaścił, żyją s sobą w zgodzie I nawracają ludzi w francuskim narodzie, Który się trochę popsuł; prawda s Częstochowy Oddano wiele srebra na skarb narodowy Dla Ojczyzny, dla Polski, sam Pan Bóg tak każe, Skarbcem Ojczyzny zawsze są jego ołtarze; Wszakże w Warszawskiém Księstwie mamy sto tysięcy Wojska polskiego, może wkrótce będzie więcéj, A któż wojsko opłaci? czy nie wy Litwini, Wy tylko grosz dajecie do Moskiewskiéj skrzyni.
Zapewne, że lepiejby było i łatwiejby poszło, gdybyśmy mieli w kraju handel zbożowy dobrze urządzony, umiejętnie prowadzony, na giełdzie zbożowej kontrolowany; i poraby już była upomnieć się u rządu o giełdy takie dla Krakowa i Lwowa. Wszakże od lat kilku już prośby nasze o to rozważa! Co na przeszkodzie stanęło nie wiemy i pojąć nie łatwo!
Dalecy od tej myśli, uznaliśmy wszakże za obowiązek wskazać dziś właśnie, do czego dojść można, dojść się *musi* koniecznie, jeźli niedola najdzie nas nieopatrznych, jeźli lekceważąc potrzebę przysposobienia żywności, nazbyt podniesiemy ważność pieniężnej zapomogi!
Nam gdy nieurodzaj padnie, to zawsze podwójny mamy niedostatek: chleba i pieniędzy, bo wszakże nam pieniądz tylko rola daje. U nas nie tylko wsie, u nas miasteczka i miasta nawet rolnicze i przemysł rolniczy; u nas wszystko i wszyscy rolą stoją, z rolą upadają!
Takiem to życiem żyje rolnictwo n nas od dawna, by wszakże dalej nie sięgać, szczególnie od lat siedemnastu, od chwili zniesienia pańszczyzny. Ale rozróżniamy wyraźnie: od chwili zniesienia , nie zaś z powodu zniesienia ! Jak nie dla tego słota bije w izbę, że wicher zerwał dach strupieszały; ale dla tego, żeś nowego nie dał!
I to niech będzie pierwszym środkiem na ulżenie biedy; środek wszakże nie kosztowny, bo nie ofiary materyalnej wymagamy, tylko ofiary błędu, ofiary przesądu! A rząd, gdy wyznał, że złemu podołać nie może, niech też choć ujemnie do usiłowań sejmu się przyczyni, niech uchylając a przynajmniej zniżając cło, ułatwi nam sprowadzenie dla głodnych choć żyta z sąsiedztwa!