United States or Nauru ? Vote for the TOP Country of the Week !
Wpatruje się w świece migoczące na ołtarzu i jak błyskawica tak przed nią przesuwa się rok ubiegły, w którym tyle bólu i smutku zaznała. Widzi pana Teodora, jak z za kontuaru rzuca na nią spojrzenia które niby ukrop w jej żyły wlewają.
Nie wypluwa, połyka wszyscy czekają i milczą. Mija chwila; wódka działa; zmysły zaczynają żyć; przedtem był ślepy i głuchy, teraz widzi i słyszy, jaskrawo, dobitnie; może się poruszyć. Dyrektor komenderuje znów: »Iść«. Wychodzą: naprzód prokurator, potem dozorca, potem on między księdzem a sługą, potem 12 żołnierzy z obnażonemi szablami.
Widzi pan tu Ładyżyński spojrzał znów na Krasnostawskiego, jakby pragnąc się przekonać, czy warto wywnętrzać się przed nim ta cała rozpacz "górna chmurna" Januarka, ta dobrowolna wiwisekcya przywiązania do córki i ów od początku do końca poemat "zbolałego ojcowskiego serca" bref ten wielki w duszy jego ostatniemi czasy fajerwerk romantyzmu... entre nous soit dit jest tylko od początku do końca jednym nonsensem.
Czuje się sam odmłodniałym, odrodzonym!.. Nie widzi swej brzydoty, chudości i siwych włosów. Zdaje mu się, że gdyby miał taką młodość świeżą i zdrową ciągle obok siebie, wróciłby do lat dawnych, do gorących namiętności trzydziestoletniego mężczyzny. I z zagadkowym uśmiechem wciąga na nogi pantofle, dar i pracę Makenowej. Kto wie jeszcze jak będzie.
Widzi siostra, rzekł Sędzia, skrobiąc smutnie głoę, Chciałbym bardzo, cóż kiedy mam trudności nowe!
Mogło się trafić, że między oglądającymi znalazł się człowiek ze wzrokiem osłabionym, który przekonał się, że przez wspomniony bąbelek na szybie widzi lepiéj niż gołem okiem. Przy bliższem rozpatrywaniu okazało się, że szkło z obu stron wypukłe wzmacnia wzrok osłabiony, a tym sposobem zostały wynalezione okulary.
A czás co ma zá fortél? dawnieyszé świéżémi Przypadkámi wybiia, czásem weselszémi: Czásem téż z téyże miáry: co człowiek z baczeniem Piérwéy niż przyidźie, widźi: y tákim myśleniem Przeszłych rzeczy nie wśćiąga, przyszłych upátruie: Y serce ná oboię fortunę gotuie. Tego sye synu trzymay: á ludzkié przygody, Ludzkié noś: Ieden iest Pan smutku, y nadgrody. Tu zniknęłá: Jam sye téż ocknął.
Halina pląsa z miną uroczystą, Oburącz szatę ująwszy kwiecistą, On tupnął, głowę nachylił ku ziemi I zaczął nucić słowy takowemi: »Niechże ja lepiej nie żyję, Dziewczę, skarby moje, Jeśli kiedy oczka czyje Milsze mi nad twoje! Patrzajże mi prosto w oczy, Bo widzi Bóg w niebie, Że mi ledwo nie wyskoczy Serduszko do ciebie!
Sędzia choć utrudzony, chociaż w gronie gości, Nie chybił gospodarskiéj, ważnéj powinności, Udał się sam ku studni; najlepiéj z wieczora Gospodarz widzi w jakim stanie jest obora, Dozoru tego nigdy pługom nie poruczy, Bo Sędzia wié że oko pańskie konia tuczy.
Tak, pani; to był mój dziad stryjeczny... Tak? no, widzi pan... Znałam doskonale swego czasu dziadka, pańskiego, nous sommes donc en pays de connaissance... Był to bardzo dystyngowany, zacny i miły człowiek... Oh, vous êtes bien aimable, madame... zaczął swą wytworną francuszczyzną młodzieniec, lecz przerwała mu, snać niedosłyszawszy, Ola: I objął pan już swe dobra ?..
Słowo Dnia